จงพอใจ ในสิ่งที่ ตนมีอยู่ แม้เฟื่องฟู สารพัด หรือขัดสน หากสามารถ สลัด ตัดกังวล พากมล พ้นทุกข์ ย่อมสุขใจ ใครโอ้อวด คุยเขื่อง ช่างเรื่องเขา ขอแต่เรา ตั้งสติ มิหวั่นไหว ไม่อิจฉา ตาร้อน ค่อนแคะใคร ดำเนินไป ตามวิถี ที่เราเป็น ธรรมดา ปุถุชน บนโลกนี้ ต่างคนมี ผาสุก ปนทุกข์เข็ญ แม้นรู้จัก เพียงพอ ก็ร่มเย็น ที่ลำเค็ญ เพราะอยากได้ ปลงไม่ลง ความสำเร็จ ใดใด ใช่ยิ่งใหญ่ ตราบใจไม่ ควบคุม หยุดลุ่มหลง ต่อให้แสน มั่งคั่ง ดังจำนง แรงโลภคง ปรากฏ ยากลดรา ลองปล่อยวาง อารมณ์ ข่มความอยาก จะมีมาก น้อยเท่าไร ใช่ปัญหา อันลาภ,ยศ สมบัติ อนัตตา ล้วนแต่ภาพ มายา อย่างมงาย
สุนทรวิทย์ 3 พ.ย. 2554 10:20 น. - ID 142390 
1479
2
0
3 พฤศจิกายน 2554 15:34 น. - comment id 1213627
3 พฤศจิกายน 2554 16:23 น. - comment id 1213639
3 พฤศจิกายน 2554 18:15 น. - comment id 1213665
3 พฤศจิกายน 2554 23:04 น. - comment id 1213708
พอเพียงเพื่อ..เพียงพอ เพียงพอเพราะ..พอเพียง
4 พฤศจิกายน 2554 04:09 น. - comment id 1213724
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
