โลกาภิวัตน์.....ซัดความโศก จากมนุษย์โลก...วิโยคเปลี่ยน ขาวเห็นเป็นดำ...คำของเซียน พลิกหัวคั่วเหรียญ...เวียนกลับกัน เส้นผมปริ่มไหม...ใช่บังเขา พ่อแก่แม่เฒ่า....ต่างเล่าฝัน ในอดีตขีดเรื่อง...เฟื่องโจษจัน แสนสุขทุกวัน...ฉันและเธอ วันนี้ที่เห็น..เช่นที่ว่า ค่ำคืนตื่นมา...น้ำตาเอ่อ ไหลอาบทาบแก้ม...แซมละเมอ ความดีที่เพ้อ....เห้อ “อะไร” หลายสิ่งยิ่งหาย...คล้ายแตกหัก คลื่นซ้ำกรรมปัก...เสาหลักใหญ่ เรือน้อยลอยลำ....กลางน้ำไกล เปรียบชั่วมั่วไป....ในทะเล น้ำซัดพัดเรือ...เชื่อว่าแตก กราดเกรี้ยวเชี่ยวแหลก...แยกหักเห นอนบนชลอ่าว...ราวตังเก หนุ่มสาวสรวลเส...เซลงกอง ความคิดจิตนี้..ที่แตกต่าง เรือเดินเพลินทาง...ทะเลสอง เปรียบชั่วมั่วถึง...ซึ่งน้ำนอง เป็นบึงเป็นหนอง...คลองกระจาย เผยแผ่แพร่พันธุ์...นั่นทั่วถิ่น สัตว์ร้ายคล้ายกิน..หินสลาย น้ำลดปลาหมด...อดเจียนตาย น้ำมาปลาหาย...ตามสายธาร สัตว์เอยที่เผย...เปรยเปรียบว่า มนุษย์มนา....น่าประหาร ความเลวผุดผ่อง...ส่องสันดาน หมดหมึกผลึกจาร...ขานขับคำ สุดท้ายหมายความ...ตามที่กล่าว คนหนุ่มกลุ่มสาว...ราวเลื่อนล้ำ น้ำเฉื่อยเอื่อยไหล...ใครที่นำ กลับบ้านลานช้ำ...กลืนน้ำตา ทะเลเปรียบชั่ว....ทั่วไพศาล เรือน้อยลอยนาน...สาส์นห่วงหา โลกเปลี่ยนสัตว์เปลี่ยน...เวียนหมุนมา ความเลวชั่วช้า...ข้าทุกข์ใจ.....
Hathaikarn 4 พ.ย. 2554 17:45 น. - ID 142411 
1167
4
0
4 พฤศจิกายน 2554 18:22 น. - comment id 1213830
4 พฤศจิกายน 2554 20:27 น. - comment id 1213841
รู้ซึ้ง รู้แท้ รู้แน่นัก รู้เท่าทัน รู้ประจักษ์ ถึงศักดิ์ศรี สิ่งหมายมั่น จะรีบทำ มาย่ำยี สายน้ำนี้ มาถ่วงแผน แสนเจ็บใจ ต้องชะลอ แผนการ เอาไว้ก่อน เล่นละคร ตอนมหา ชลาศัย ผ่านจอฉาย ทุกช่อง ทั่วผองไทย ว่าทนทุกข์ เพียงใด กู้ภัยคืน
4 พฤศจิกายน 2554 21:07 น. - comment id 1213851
ขอปรบมือให้คะ
4 พฤศจิกายน 2554 22:01 น. - comment id 1213878
สรรพสิ่งผันแปรแน่นอนนัก โลกสัตว์ประจักษ์ความแปรผัน แก่นธรรมย้ำหนักสลักมั่น ร้อยหมื่นกัปกัลป์ย่อมเปลี่ยนไป สัพเพธัมมานาลังอภินิเวสายะ(สิ่งทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น)
4 พฤศจิกายน 2554 22:17 น. - comment id 1213880
5 พฤศจิกายน 2554 05:04 น. - comment id 1213887
โลกวิปริต ผิดแผก จวนแตกดับ แผ่นดินใกล้ โถมทับ สรรพสิ่ง น้ำท่วมล้น คนล้มหาย ไร้พักพิง บอกความจริง ทุกสิ่งเน่า โลกเอาคืน ! ค่าเงินล้า ค่าแรงถูก ทุกหย่อมหญ้า มนุษย์บ้า กล้าห้ำหั่น กันสุดฝืน คนดีแพ้.. แต่คนชั่ว ยังหยัดยืน ยากพลิกฟื้น ฝืนยุติธรรม สุดนำพา ทุกสิ่งสรรพ สลับกัน มันน่าคิด น้ำเต้ากลม ถอยจมมิด ปริศนา กระเบื้องแบน แล่นลอยฟู ดูทายท้า สุดกังขา กลับตาลปัตร วิบัติภัย เศรษฐกิจ ตกสะเก็ด เจ็ดชั่วโคตร เหมือนโจรโหด กดหน้าคว่ำ ร่ำโหยไห้ ข้าวไม่ได้กล้ำ น้ำน้อยกลืน ฝืนข่มใจ แบ่งฝักฝ่าย.. ไล่ฆ่าฟัน สนั่นปฐพี ! งานไม่เข้า คว้ากลอนเก่าเข้ามาแจม ช่างสุดแจ่ม แอร่มคำงามเหลือที่ ยิ่งนานไปยิ่งเข้าใจนัยบ่งชี้ หทัยกาญจน์ นั้นมีดี ไม่มีสิ้นสุด.... คารวะจอมดาบผู้คมคาย..สุดยอด !
5 พฤศจิกายน 2554 05:28 น. - comment id 1213888
ขอบคุณคะ ท่านศรีสมภพ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
