คลื่นสายลมห่มพัดซัดเวลา นาฬิกาก้องกึกร้องตึกตัก เสียงหัวใจใฝ่ถามว่าความรัก หยุดชะงักเงียบงัน...ฉันหรือเธอ แค่ทรงจำคำตอบในกรอบอุ่น แทนขอบคุณความรักทักเสมอ เพียงดึกดื่นตื่นฝัน..ฉันอย่างเจอ แต่ไร้แววแก้วเผลอเพ้อพกไป ใบไม้ร่วงพ่วงกิ่งละทิ้งก้าน ในคืนหนาวร้าวร้านสะท้านไหว ยังผลัดสีมีเปลี่ยนละเวียนใบ เปรียบเสมือนเพื่อนใหม่ได้จากกัน กว่าจะผลิผลดอกออกช่อสวย กว่าห้วงใจได้ระรวยด้วยสุขสันต์ กว่าแสดงแสงหนึ่งซึ้งรำพัน กว่าคืนนั้นคืนวานที่ผ่านมา เธอใช่ไหม? ใครนั้นที่ฉันถาม ส่งเสียงหวั่นนั้นม่านสาส์นห่วงหา ดั่งแก้วใจใครคิดติดตรึงตรา ฉันกล่อมเห่เวลาเพื่อมาพบ ดึกป่านนี้มีฝันถึงฉันไหม??? หรือนิทราคราใดใจสงบ คลื่นสายลมห่มกอดพรอดบวกลบ เพียงเพื่อกลบกลาดเกลื่อนเคลื่อนคะนึง คลื่นสายลมห่มพัดซัดเวลา นาฬิกาก้องกึกดึกคิดถึง ช่างดำเนินเพลินหาจนตราตรึง นี่คือเสียงรำพึง...ซึ่งวันวาน หทัยกาญจน์ ๒๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
Hathaikarn 28 ธ.ค. 2554 08:48 น. - ID 143093 
1711
6
0
28 ธันวาคม 2554 11:05 น. - comment id 1219112
ความรักทำให้ใจเราอ่อนหวาน และ อ่อนไหว อ่อนโยนนะคะ
28 ธันวาคม 2554 11:16 น. - comment id 1219120
มาแอบฟังเสียงรำพึง อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
28 ธันวาคม 2554 11:19 น. - comment id 1219121
อากาศหนาวน้าวลึกนึกสับสน นึกถึงคนเคยเคียงที่เลี่ยงหาย ดุจใบไม้ทิ้งก้านเมื่อหวานคลาย ความรักวายท่ามลมที่ห่มพัด ยิ่งคิดยิ่งหนาวเนาะ
28 ธันวาคม 2554 14:03 น. - comment id 1219126
ยังคงหนาว..ร้าวร้างบนทางลึก นาฬิกาตั๊กตึ๊ก ..ยังนึกถึง เคยชื่นถ้อยร้อยคำพร่ำคะนึง ที่รัดรึงซึ้งใจ ไม่โรยรา.. ใบไม้ร่วงพ่วงกิ่ง ใช่ทิ้งนั่น? ยังคงฝันมั่นมีในทีท่า ถึงร่วงสิ้น ดินยังรับกับทุกครา นาฬิกา สองเรือนคง ..เดินตรงกัน ! ห่างไปนาน.. งานยิ่งงาม ..ความยิ่งซึ้ง อิอิ..
28 ธันวาคม 2554 15:14 น. - comment id 1219132
สายลมระบัดพลิ้ว......ผ่านโบย เย็นฉ่ำย้ำเช่นโชย.....แทรกให้- รู้จับรับสิ่งโปรย......สบปริ่ม สื่อเปล่งปลั่งยั้งไว้....อิ่มเย้ารสยัง ฯ งดงามครับคุณหทัยกาญจน์
28 ธันวาคม 2554 18:17 น. - comment id 1219145
ความรักทำให้ใจเราอ่อนหวาน และ อ่อนไหว อ่อนโยนนะคะ คุณพุด .......................... ขอบคุณค่ะ คุณพุดความรักอาจทำให้เราอ่อนหวาน อ่อนไหว อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ นะค่ะ อิอิ
28 ธันวาคม 2554 18:18 น. - comment id 1219146
มาแอบฟังเสียงรำพึง อิอิ สุขอย่าได้สร่าง คุณคอนพูทน ........................ ฟังเสียงนรำพึงซึ้งไม่ค่ะ คุณคอนพูทน ขอบคุณนะค่ะ ที่มาทักทายกัน
28 ธันวาคม 2554 18:21 น. - comment id 1219147
อากาศหนาวน้าวลึกนึกสับสน นึกถึงคนเคยเคียงที่เลี่ยงหาย ดุจใบไม้ทิ้งก้านเมื่อหวานคลาย ความรักวายท่ามลมที่ห่มพัด ยิ่งคิดยิ่งหนาวเนาะ คุณฤกษ์ ........................................ ขอบคุณค่ะคุณฤกษ์ ยิ่งคิด ยิ่งหนาว และอาจจะยิ่งคิดยิ่งเหงาก็ได้นะค่ะ
28 ธันวาคม 2554 18:27 น. - comment id 1219148
ยังคงหนาว..ร้าวร้างบนทางลึก นาฬิกาตั๊กตึ๊ก ..ยังนึกถึง เคยชื่นถ้อยร้อยคำพร่ำคะนึง ที่รัดรึงซึ้งใจ ไม่โรยรา.. ใบไม้ร่วงพ่วงกิ่ง ใช่ทิ้งนั่น? ยังคงฝันมั่นมีในทีท่า ถึงร่วงสิ้น ดินยังรับกับทุกครา นาฬิกา สองเรือนคง ..เดินตรงกัน ! ห่างไปนาน.. งานยิ่งงาม ..ความยิ่งซึ้ง อิอิ.. คุณศรีสมภพ ................................ ขอบคุณมากค่ะ คุณศรีสมภพ อยู่แถวๆ นี้ค่ะ พอดีหนาวๆ เลยนอนมากไปหน่อยค่ะ ไม่ได้เข้ามาสองสามอาทิตย์ ยังระลึกถึงเสมอค่ะ ฤดูหนาวราวลมที่ห่มพัด พร้อมโอบกอดพรอดลัดสบัดฝัน จึงฝากเสียงเรียงร่ายคล้ายรำพัน มาเพื่อเธอเพื่อฉันนั้นคะนึง ยังห่วงหาอาทรทุกห้วงจิต ความรู้สึกนึกคิดสิทธิ์นึกถึง คำในกานท์สาส์นกล่าวราวตราตรึง ก่ออักษรกลอนหนึ่งซึ้งในคำ หทัยกาญจน์
28 ธันวาคม 2554 18:28 น. - comment id 1219149
สายลมระบัดพลิ้ว......ผ่านโบย เย็นฉ่ำย้ำเช่นโชย.....แทรกให้- รู้จับรับสิ่งโปรย......สบปริ่ม สื่อเปล่งปลั่งยั้งไว้....อิ่มเย้ารสยัง ฯ งดงามครับคุณหทัยกาญจน์ ............................ ขอบคุณค่ะ ท่านกิ่งโศก โคลงไพเราะค่ะ หทัยกาญจน์แต่งไม่เป็นค่ะ ขอบคุณอย่างยิ่ง ที่แวะมาทักทายกันนะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
