วันนั้น.. ผ่านไปในทรงจำ วิบากกรรมย้ำเห็นเป็นเช่นนั้น กระทบมากระแทกไปในเร็วพลัน สะใจฉัน มั่นในจิต ..อนิฏฐารมณ์ วันนั้น.. ผ่านไป ใช่วิเศษ สุมกิเลสเวทนา อย่างสาสม ตะเกียกตะกายไปต่อก็จ่อมจม ลุกแล้วล้ม จมอบายอย่างไรแน่ ? วันนั้น.. ยังวาดหวังเห็นฝั่งข้าม ยึดนิยามต้องต่อสู้ รู้ว่าแพ้ เวลาเปลี่ยนเวียนไป ใช่ย่ำแย่ ตัวอาจแพ้ แต่ชนะ.. เลิกสะใจ ! วันนั้น.. ถึงวันนี้ไม่มีเปลี่ยน ทุกข์กับสุข คลุกเคล้าเวียนเปลี่ยนซ้ำๆ เห็นสีขาวก็เพราะมีฉากสีดำ โลกธรรม.. ย้ำเห็นจริงความนิ่งใน ตถตา กถาสุด ..ท่านพุทธทาส แจ้งไว้ชัดในตัว กู ผู้ยิ่งใหญ่ หากรักกู หลงกู ไม่รู้ภัย ความปราชัยในธรรม ..ย่อมย่ำเยือน จากวันนั้น จนวันนี้ ..วิถีพุทธ แม้ไม่หลุด ฉุดไม่พ้นความปนเปื้อน ยังดีกว่าเป็นปลาตายที่ไหลเกลื่อน ไม่รู้เดือน รู้ตะวัน ..นิรันดร์กาล ! กูวันนั้น กูวันนี้ ..จึงมีต่าง หลังก้าวย่างบนทางธรรมช่วยนำผ่าน อวิชชา..เริ่มหดหายฉายตระการ นิรพาน..เคยมั่นหมายใช่ไกลตัว !
ศรีสมภพ 7 ก.พ. 2555 12:56 น. - ID 143599 
1649
6
0
7 กุมภาพันธ์ 2555 18:27 น. - comment id 1223600
7 กุมภาพันธ์ 2555 15:24 น. - comment id 1223720
ผัสสะที่กระทบสู่ความว่าง รู้ปล่อยวางไร้รู้สึกนึกปรุงแต่ง ด้วยแลเห็นสรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลง กระจ่างแจ้งในธรรมตถตา..!
7 กุมภาพันธ์ 2555 15:58 น. - comment id 1223724
ไม่บอกก็ไม่รู้ว่าใหญ่ แล้วใหญ่ส่วนไหนก็ไม่บอกด้วย ปล่อยให้งงอยู่นี่แหละ
7 กุมภาพันธ์ 2555 16:22 น. - comment id 1223733
จริง ๆ ไม่ไกลตัวไม่เป็นไร แต่ตอนนี้รู้สึกจะอยู่ในตัวคนหลาย ๆ คนด้วยค่ะ อิอิ
7 กุมภาพันธ์ 2555 16:34 น. - comment id 1223746
7 กุมภาพันธ์ 2555 21:35 น. - comment id 1223777
ืท่านศรีสมภพ ดิฉันเอาบุญมาฝากค่ะ ยิ้มหน่อยนะคะ อย่าโกรธกันนะ
8 กุมภาพันธ์ 2555 08:39 น. - comment id 1223803
อรุณสวัสดิ์ครับ
8 กุมภาพันธ์ 2555 09:57 น. - comment id 1223812
สวัสดีค่ะ ท่านศรีสมภพ
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:04 น. - comment id 1223823
อามิตตาพุทธ
8 กุมภาพันธ์ 2555 11:42 น. - comment id 1223836
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณ.. คุณพุด พัดชา ..ว่าผัสสะ
เคยปะทะเข้าใส่ในก่อนนี้
ใช้อารมณ์ด้านดื้อและถือดี
ยิ่งทวีอวิชชา ..มาถาโถม
...............................................................
ขอบคุณนะ ..ท่านสุนทรวิทย์
ยังขบคิดความใหญ่ที่ไม่ชัด
ก้มหน้าลงมองตรงล่างเลยท้องถัด
จะแจ้งชัดถึงความใหญ่ ..ที่ใคร่ดู
( อยากรู้ ต้องดูให้ได้..แล้วจะหายงง !)
..................................................................
ขอบคุณ ..ผู้หญิงไร้เงา เว้าให้เห็น
มีคนเป็น ตัวกู อยู่ถ้วนทั่ว
หลงอำนาจบาตรใหญ่ไม่เกรงกลัว
กอปรกรรมชั่ว กลั้วธรรม..อย่างต่ำทราม !
.....................................................................
ขอบคุณ ..ยาแก้ปวด ที่พรวดเข้ามา
พร้อมดอกไม้ คนยิ้มร่าและชาถ้วย
บ่งความหมายเช่นไรโปรดได้อำนวย
ขอยกถ้วยชาร้อน ก่อนละกัน
โอ๊ว ! มายก้อด ..ร้อนก็ไม่บอก !
...................................................................
ขอบคุณ ..อนงค์นาง ไม่เคยห่างหาย
มีน้ำใจได้บุญ มาหนุนเนื่อง
จงสุขกายใจให้รุ่งเรือง
อีกครอบครัว ฟูเฟื่อง ประเทืองใจ..
..ขอบคุณหลายในบุญฝาก !
....................................................................
ขอบคุณ ..ท่านพจนา ที่มาเยี่ยม
น้ำใจเปี่ยมเยี่ยมจังยังตามติด
สายสัมพันธ์แลกกันอ่านแลกกันคิด
หากพลั้งผิดคิดอภัยให้แล้วกัน ..
....................................................................
ขอบคุณด้วยใจ ..หทัยกาญจน์
ห่างไปนานงานคงมากลำบากหลาย
จงอดทนแต่ต้นมือถือเป็นนัย
รีบขวนขวาย แล้วจะสบายเมื่อปลายมือ..
อย่าดื้อนะ..สาวน้อยคนดี !
....................................................................
ขอบคุณทุกๆท่าน ..ที่เข้ามาอ่านหน้ากลอน
ไปก่อนนะครับ ..กระพ้ม !
8 กุมภาพันธ์ 2555 22:19 น. - comment id 1223955
ยังคมคายหลายคำจำคิดถึง แต่งกลอนกานท์สาส์นตรึงรำพึงหา คะนึงหวนหวงห่วงในดวงตา จึงกลับมามั่นหมายคลายกังวล ว่าไม่ดื้อคือเรียนเพียรขวนขวาย อ่านหนังสือชื่อมากมายใจสับสน อีกไม่นานกานท์กลอนอักษรดล คงบันดาลผ่านกมลจนลงกลอน อิอิ ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ ท่านศรีสมภพ ไม่นานจะกลับมาค่ะ ช่วงนี้เรียนเยอะค่ะ ต้องตั้งใจเรียนก่อนค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2555 11:27 น. - comment id 1224014
เรียนไปเถิด..น้องเอ๋ย ห่วงจึงเอ่ยเฉลยถ้อย ตั้งใจเรียนเขียนกลอนให้น้อย นานๆค่อย ปลดปล่อยมันออกมา.. ชาวประชาหน้ากลอนจะนอนรอ..(อ่านอ่ะ)
9 กุมภาพันธ์ 2555 22:35 น. - comment id 1224112
ให้ตั้งใจเรียน เขียนกลอนให้น้อย หุหุ ไม่แน่ใจค่ะ ตอนนี้กำลังทำหน้าที่ ลูกที่ดี ในการเรียนหนังสืออยู่ค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2555 21:21 น. - comment id 1226680
ตัวกูผู้ยิ่งใหญ่..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด