รัตติกาล แผ่คลุม ห่อหุ้มนภ ดาวบรรสบ เดือนแวม แจ่มจรัส แสงเรืองรอง นองสรวง ดุจดวงรัตน์ ชวนประพัทธ์ ทัศนีย์ ความลี้ลับ นึกฉงน สนเท่ห์ ต่อเวหาส ซึ่งมิอาจ คาดหวัง หยั่งระดับ อัศจรรย์ มิถ้วน คำนวณนับ สุดซ้อนซับ ประหลาด เหนือคาดคิด อัมพรเกลื่อน เงื่อนงำ ล้ำตรองตรึก ใช่พิลึก พิเรนทร์ เช่นดวงจิต อันเปลี่ยนแปลง แย้งเยื้อง ได้เนืองนิตย์ วิปริต บิดเบี้ยว แสนเคี้ยวคด จิตคนมาก กลเม็ด เผ็ดกว่าพริก คอยตุกติก พลิกแพลง แฝงโป้ปด วันนี้ดี เป็นคุ้ง พรุ่งพยศ ยากกำหนด กฎเกณฑ์ ให้เด่นชัด ถึงลมฟ้า อากาศ อาจหลงทิศ ไม่วิกฤติ เทียมกมล คนตระบัด ปากว่ารัก ครึกโครม โสมนัส ย้ำหลัดหลัด ตัดรอน กะล่อนนัก
สุนทรวิทย์ 28 มิ.ย. 2555 11:47 น. - ID 144867 
1748
2
0
3 กรกฎาคม 2555 07:34 น. - comment id 1235994
hank you
28 มิถุนายน 2555 13:01 น. - comment id 1236620
จิตมนุษย์สุดแท้จะแน่แน่ว บ้างใสแจ๋วบ้างมัวสลัวนัก อยู่ที่ใครขัดเกลาบรรเทาพัก จงประจักษ์เถิดหนาบรรดามนุษย์
28 มิถุนายน 2555 13:54 น. - comment id 1236624
เก่งจังค่ะ..แต่mเจ็งกว่าสัมผัสคนตายอยู่บ่อยๆ ไม่รู้วันไหนจะถึงคิวเราเหนื่อยแล้ว..
28 มิถุนายน 2555 13:55 น. - comment id 1236625
หัวใจคน เล็กจ้อย ดวงน้อยนิด กลับเบือนบิด โบยบิน มิสิ้นสุด แฝงอุบาย เกลื่อนกล่น กลยุทธ์ อุตลุด วุ่นวาย ไม่ผ่อนพัก
28 มิถุนายน 2555 13:57 น. - comment id 1236626
คุณmชอบสัมผัสศพหรือครับ คนเป็นๆไม่ สนหรือครับ ฟังแล้วชักเสียวๆครับ
28 มิถุนายน 2555 15:28 น. - comment id 1236632
จิตมนุษย์ผันแปรไม่แน่นอน เดี๋ยวเย็นร้อนว้าวุ่นปนครุ่นคิด รักชอบชังยั้งใจไว้สักนิด สุนทรวิทย์่ปลงได้ไม่เลิกรัก
28 มิถุนายน 2555 17:19 น. - comment id 1236639
มันหงุดหงิด พิศวง ปลงไม่ตก ตื่นตระหนก ทุกข์ร้อน ตอนอกหัก งานไม่ทำ จดจ่อ รอสาวรัก กลัดกลุ้มนัก นึกท้อ ต่อชีวิต
28 มิถุนายน 2555 18:26 น. - comment id 1236644
ช่างรำพึง รำพัน ฝันถึงสาว คิดอยู่ยาว หรือไง ใคร่ขอถาม เห็นวกวน ชมได้ แต่สาวงาม ไม่เข็ดขาม ถูกหักอก ทุกยกเลย
28 มิถุนายน 2555 19:01 น. - comment id 1236647
ตอนอกหัก ครั้งแรก แปลกนิดนิด หักติดติด บ่อยบ่อย เลิกน้อยจิต มันชินชา ซ้ำซาก ไม่อยากคิด หักเนืองนิตย์ อยู่ตัว นั่งหัวเราะ
29 มิถุนายน 2555 10:32 น. - comment id 1236700
เล่นคำตายได้หลายหลากยอดนักคิด สุนทรวิทย์จริตแปลกแหวกมนุษย์ หลงสัมผัสความตายไม่ยั้งหยุด เล่นคำขัดสัมผัสกุด สุดสลัด.. ศรีธัญญาเชิญมาปัด สลัดให้หลุด ! โอ๊ะ ...
29 มิถุนายน 2555 13:15 น. - comment id 1236770
หลงสัมผัส คำเดียว เลี้ยวมาแขวะ แค่ตาแฉะ ไปนิด ใช่ติดขัด สี่เท้ายัง รู้พลาด ปราชญ์ยังพลัด หนุ่มกำดัด หลงทาง มีบ้างนะ ขอบคุณที่เตือนครับคุณศรีสมภพ ผมเลอะเทอะขึ้นทุกวันครับ คนกำลังแตก เนื้อหนุ่มก็เป็นอย่างนี้แหละครับ
29 มิถุนายน 2555 14:29 น. - comment id 1237063
........... เป็นบทกลอนไพเราะเสนาะจิต สุนทรวิทย์วางกลให้ค้นหา สัมผัสแปลกแหวกแนวแจ๋วจริงนา ซึ้งคุณค่าภาษาไทยในอีกแนว
ยอดเยี่ยมจ้าคุณสุนทรวิทย์ .....................
29 มิถุนายน 2555 15:23 น. - comment id 1237067
ขอบคุณต่อ น้ำใจ ไมตรีจิต เสาหฤท มิตรมอบ ตอบประจักษ์ ถ้อยพจี ที่เอื้อน เตือนให้รัก ชวนให้ถัก ละมุน สุนทรพจน์
29 มิถุนายน 2555 15:27 น. - comment id 1237068
งดงามนัก มีโอกาสขอลองเขียนบ้างละค่ะ
29 มิถุนายน 2555 15:32 น. - comment id 1237070
ขอบคุณครับ รีบเขียนนะครับ จะรออ่านครับ
30 มิถุนายน 2555 11:54 น. - comment id 1237129
ดูกร..สุนทรวิทย์โปรดคิดใหม่ กลอนคำตายที่ท่านจัดเห็นชัดแจ้ง ใช่ตำหนิติเตียนให้เปลี่ยนแปลง อยากลองแต่งแต่เตลิดเปิดความเขลา มิอาจเอื้อมด้วยเลื่อมใสในตัวท่าน แต่งกลอนกานท์ได้หลายหลากมากเรื่องเล่า ตัวข้าน้อยด้อยสร้างสรรค์นั้นยังเยาว์ ท่านโปรดเข้าใจจริงที่ติงมา.. เล่นคำตายไม่สันทัด จึงติดขัดไม่ชัดแจ้ง เรียนชี้แจง..ที่ตะแบงตะบัน..
30 มิถุนายน 2555 17:51 น. - comment id 1237149
30 มิถุนายน 2555 18:43 น. - comment id 1237151
เข้ามาชื่นชมฝีมือฮะ
30 มิถุนายน 2555 20:22 น. - comment id 1237152
ขอบคุณครับ
3 กรกฎาคม 2555 12:32 น. - comment id 1237233
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
