บันไดดาว

คนกรุงศรี

คนใจรัก อักษรา มานานเนิ่น

ออกก้าวเดิน แต่ยัง เมื่อตั้งไข่

มีโยกเยก โอนเอน คะเมนไป

ลุกขึ้นใหม่ เกาะแจ กระแตเวียน                       (ใครรู้จักกระแตเวียนบ้าง)

                  ค้นตำหรับ จับตำรา หาความรู้

                  ผิดเป็นครู มิคร้าน เรื่องอ่านเขียน

                  การศึกษา ไม่มาก แต่พากเพียร

                  ค่อยเริ่มเรียน แล้วนำ จดจำเอา

ใจยึดมั่น ฉันทลักษณ์ ตามหลักกฏ

ตามกำหนด เนิ่นนาน โบราณเขา

ท่านสรรสร้าง อย่างยิ่ง จึงพริ้งเพรา

แล้วฤๅเรา จะแผลง แปลงตำรา

                 บันไดดาว ก้าวย่าง แต่ช่างยาก

                 แสนลำบาก แม้ใจ มิใฝ่หา

                 ด้วยใจภักดิ์  รักรส พจนา

                 จึงไขว่คว้า หาไต่ บันไดดาว

ขั้นเท่าไร ไม่รู้ อยู่โดดเดี่ยว

ไร้คนเหลียว แลคว้าง อยู่กลางหาว

บางครั้งตรม ก้มหน้า น้ำตาพราว

จะปวดร้าว แต่ใจ นั้นไม่ท้อ

                อยากมีใคร สักคน บนโลกฝัน

                ร่วมรังสรร สร้างงาน ช่วยสานต่อ

                อนุรักษ์ หลักการ ให้นานพอ

                พบไหมหนอ สมหวัง ที่ตั้งใจ

 

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน