มีหลายครั้งในชีวิต...ที่ฉันรู้สึกภาคภูมิใจในการกระทำของฉัน...เพราะฉันคิดว่าสิ่งที่ฉันได้กระทำลงไปนั้นมันเป็นความฉลาด..ความเก่ง..ที่เหนือกว่าคนอื่น ๆ ...ในขณะเดียวกันฉันได้มองคนอื่นว่าโง่......หากแต่ว่าเมื่อกาลเวลาผ่านมา...เมื่อฉันได้เหลียวหลังไปมองภาพต่าง ๆ ที่เคยเกิดขึ้น..ฉันจึงเข้าใจว่าสิ่งที่เราได้กระทำ หรือความคิดที่เคยภาคภูมิใจนั้น...มันไม่ใช่เลย...อาจเป็นภาพสะท้อนกลับในทางตรงข้ามได้....ฉันจึงได้เรียนรู้ว่า ....กาลนั้น...เวลานั้น...คือ..ความอ่อนวัย..และความผิดพลาดจากความคิด...ความไม่รู้เท่าทัน..ของตัวเอง...ของคนอื่น...เราจะตัดสินได้มั๊ยว่า...เหล่านี้คือความโง่....แล้วความฉลาดล่ะ..เป็นอย่างไร....
เพียงฝัน 22 พ.ค. 2545 11:50 น. - ID 15491 
569
4
0
22 พฤษภาคม 2545 12:02 น. - comment id 51101
ปัญหาโลกคิดไปก็ไม่จบ เพียงแค่ลบความโง่โถ่สับสน น่าจะคิดออกจากโลกที่โสมม บรรลุผลนิพพานสราญใจ
23 พฤษภาคม 2545 00:31 น. - comment id 51216
ิอืม....เขียนดีจ้ะ
24 พฤษภาคม 2545 11:43 น. - comment id 51512
ไม่ใช่ความโง่หรอกจ้ะ ประสบการณ์น้อยตะหาก ^-^ สู้ๆ
9 กรกฎาคม 2545 23:12 น. - comment id 59923
อืมมม....เข้าใจคิดครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
