๏ เป็นธุลีที่เท้าเขาเหยียบย่ำ ฤๅยอมช้ำเฉยไปให้คนหยาม ฤๅยอมเจ็บเก็บตนทนต่ำทราม ฤๅยอมตามตีค่าว่าต่ำศักดิ์ ไยไม่ปลุกลุกขึ้นยืนปะทะ เอาชนะคำหยันบั่นให้หัก อย่ายอมจนคนถ่อยพูดพล่อยทัก ยอมเสียหลักล้มคะมำถลำลึก มามองการณ์ประมาณตนจนรู้ชัด ปฏิบัติแบบทำนองที่ตรองตรึก กระทำใดใจดูรู้สำนึก และทนฝึกฝักใฝ่ในสิ่งงาม เป็นธุลีที่เท้าเขาเหยียบย่ำ อย่ายอมช้ำเฉยไปให้คนหยาม อย่ายอมเจ็บเก็บตนทนต่ำทราม พยายามสร้างสิ...ศักดิ์ศรีตน ๚ ๛
วฤก 23 พ.ค. 2545 19:35 น. - ID 15574 
749
4
0
23 พฤษภาคม 2545 19:45 น. - comment id 51343
เมื่อไม่กี่วันนี้ยังเขียนอยู่เลยค่ะอาจารย์ ลองดูดีๆ นะคะ ^-^
23 พฤษภาคม 2545 21:18 น. - comment id 51355
อ้าววว เหรอครับคุ ร Jeminine ง่า ... อาจเป็นเพราะผมไม่ค่อยได้เข้ามา เลยหลงหูหลงตาไป ... แหะ ๆๆ
23 พฤษภาคม 2545 21:46 น. - comment id 51364
ไม่รู้ว่าใช่ป่าวค่ะ พอดีเขาไม่ได้ล๊อกอินเข้ามา แห่ะ แต่ความจริงก็หลายวันมากแล้วค่ะ เจทท์ก้อเอ๋อ ๆ นะคะ เอามาฝากด้วยค่ะเผื่อหาไม่เจอ http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=15022
24 พฤษภาคม 2545 04:51 น. - comment id 51450
หาอ่านสัมผัสคำตายยาก เขียนก็ยากเช่นกัน
25 พฤษภาคม 2545 00:05 น. - comment id 51615
คิดถึงอยู่เหมือนกันครับ
20 มิถุนายน 2545 14:55 น. - comment id 56670
@^..^@
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
