ฒ. ผู้เฒ่า เส้นผมสีดอกเลา ผ่านวัยเยาว์ วัยผู้ใหญ่ มาแล้วหนา บ้างก็เรียก ไม้ใกล้ฝั่ง ...เฒ่าชรา แต่ ฉัน ว่าเรียกท่านว่า.........ผู้มีพระคุณ -------------------------------------------------------------- ตอนเราเด็ก เตาะ แตะ ลุกตั้งไข่ ใครเล่าใคร....กันหนอ...ให้ความอบอุ่น สอนให้หลาน.....ก้าวเดินตรง ได้สมดุล นั้นคือ คุณปู่ ย่า คุณตา คุณยาย ---------------------------------------------------------------- มาวันนี้เส้นไหมสีเงิน.....เริ่มอ่อนล้า แก่ชรา เหี่ยวเฉา...เดินไม่ได้ เปรียบชีวี......ที่รอวัน...ดับลงไซร้ วอนลูกหลาน..........ใส่ใจ.....โปรดดูแล ----------------------------------------------------------------- มาถึงวัย....ที่ท่านนั้น แก่เฒ่า เราหนุ่มสาวโปรดเอาใจใส่......คนแก่ เพราะท่านคือ.........ผู้ให้กำเนิด พ่อ แม่ คอยดูแล.........ตัวเรานี้....ยามเยาว์วัย ---------------------------------------------------------------- มาวันนี้......ท่านแก่ลง เดินไม่ไหว ต้องอาศัย...ไม้เท้า...จึงเดินได้ เราจงเป็นเช่นไม้เท้า.....ให้ท่านได้อาศัย คอยห่วงใย......ใส่ใจท่าน.....ยามชรา -------------------------------------------------------------- อย่ามองเพียง......ผิวหนังที่เหี่ยวย่น จงมองท่าน เป็นบุคคล.....ที่มีค่า ท่าน นั้นเปรียบเหมือน....สมบัติ...ของกาลเวลา เปี่ยมคุณค่า.....น่าศรัทธา....เกินกว่าสิ่งใด ---------------------------------------------------------------- จงยกย่อง.....และ ศรัทธา.....ฒ. ผู้เฒ่า ที่เลี้ยงเรา....แต่เล็กมา.........จำได้ไหม อย่าทอดทิ้ง.....ท่านเลย.........โปรดเห็นใจ เพราะท่านใช่.....เพียงไม้เก่า....ที่ผุพัง ----------------------------------------------------------------
บุษราคัม 20 มิ.ย. 2545 00:13 น. - ID 16927 
1459
2
0
20 มิถุนายน 2545 13:40 น. - comment id 56628
อืม...จะบ่นมากหน่อย จู้จี้ จุกจิกเกินขอบเขตไปบ้าง แต่ที่ทำทุกอย่างก็คือสิ่งที่ชี้ถึงความห่วงใย ที่มีให้เราเราผู้เยาว์นี่เนอะ
11 กรกฎาคม 2545 09:53 น. - comment id 60268
(O^____^O)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
