ถึง เพื่อนรัก..อักษรา

เชษฐภัทร วิสัยจร

อักษรศาสตร์ไม่ได้สอนแค่ภาษา
แต่ให้เรียนรู้ชีวา กล้า-คิด-อ่าน
เปิดประตูสู่ฝันอันตระการ
เปิดตำนานเติม -คน-ให้เป็น-คน
แล้วสอนให้เข้าใจความเป็นมนุษย์
อย่ามัวอวดอุตริธรรม - ทำสับสน
เห็นกงจักรเป็นดอกบัวหลงตัวตน
อย่าตัดสินผู้คนด้วยสายตา
อักษรศาสตร์ ไม่ได้เป็นแค่ -ตัวอักษร-
พึงสังวรณ์ เติมชีวี ให้มีค่า
แฝงความคิด เด่นชัด แทรกปรัชญา
ให้รู้จัก พูดจา ภาษาคน
หยุดเสียเถิด หยุดกล่าวคำ -ลำนำไพร่-
แล้วเปิดใจ ให้กว้าง ดูสักหน
หยุดเสียเถิด หยุดยึดยื้อ ถือตัวตน
ร้อยผู้คน ย่อมแตกต่าง ทางความคิด
เทวาลัย ไม่ได้สวย แค่มุมเดียว
ใครเฉลียว ย่อมเห็นตาม ความวิจิตร
ร้อยบทบาท มุมมอง ของชีวิต
ร้อยลำขิต ร้อยเยื่อรวมสายใย
เพื่อนเอ๋ย.... เพื่อนรัก อักษรา
เธอจะอยู่ ยอดหญ้า หรือมุมไหน
หรือจะอยู่ บนหยาดฟ้า เทวาลัย
ไม่ว่าเธอ จะเป็นใคร ก็สำคัญ				
comments powered by Disqus
  • mod

    19 มีนาคม 2553 20:53 น. - comment id 65116

    แต่งด้ายสุดยอดมาก
  • เวทย์

    27 พฤศจิกายน 2545 10:02 น. - comment id 98105

    1.  เปิดประตูสู่ฝันอันตระการ
    2. อย่าอวดอุตริธรรม - ทำสับสน
    3. อักษรศาตร์ ใช่เป็นแค่ -ตัวอักษร-
    4. พึงสังวรณ์  เติมชีวิ ให้มีค่า   วรรคนี้แก้เพราะสัมผัสซ้ำ ษร-สอน
    5. เธอจะอยู่ ยอดหญ้า หรือมุมไหน
    
    ระวังคำเกินหน่อย
    
    
    
  • ละอองน้ำ

    27 พฤศจิกายน 2545 11:11 น. - comment id 98109

    ชื่นชมๆ
  • พุดพัดชา

    27 พฤศจิกายน 2545 11:18 น. - comment id 98115

    ส่งให้เพื่อน  เพจ-มือถือ  เก็บหน้านี้ไว้  Bookmark  แจ้ง Admin 
    
       
    
    
    ดอกกมลคนคิดดีเพียงแค่นี้..ก็บานพราว!   
    พุดพัดชา 
    
    อรุณหวานกุหลาบบานแย้มหลังฝน
    ฟ้างามจนใจงอกดอกดวงฝัน
    ปีบหอมหอมหลอมดวงใจจนนิ่งงัน
    วิมานฝันสวรรค์วาดสวยบาดใจ..
    
    ในความเงียบเรียบง่ายคล้ายรู้สึก
    ดื่มด่ำลึกฝึกใจให้หวามไหว
    นาทีทองของชีวีสี่ห้องใจ
    กระจ่างใสใจดวงนี้ที่พะวง..
    
    มองใบไม้พรายตะวันขวัญก็หอม
    ไพรรายล้อมหลอมใจจนใหลหลง
    เรียวระวีที่สาดส่องตกต้องตรง
    บทเรียงคงตรงสอนสั่งหวังยังมี...
    
    นาฬิกาโลกโศกหรือสุขทกข์เปลี่ยนผัน
    มีความฝันมีดีร้ายมีหน่ายหนี
    มีความรักมีอกหักทุกข์บางที
    มีคนดีมีคนร้ายหลายกมล...
    
    ฤดูเปลี่ยนเวียนพาฤดีปรับ
    รุกและรับทุกเวลาฟ้าหลังฝน
    ทำวันนี้ดีที่สุดหยุดร้อนรน
    ดอกกมลคนคิดดีเพียงแค่นี้..ก็บานพราว!
    
    มาให้กำลังใจนะคะ หายไปนาน
    ด้วยความคิดถึง
  • กานต์ อันเป็นที่รัก

    27 พฤศจิกายน 2545 12:37 น. - comment id 98130

    เพิ่งได้อ่านกลอนของท่านเป็นครั้งแรกชอบครับขอชื่นชม ให้อารมณ์ความรู้สึกดี คารมกระทบเทียบเปรียบเปรยรู้สึกได้ ก็ขอติดตามผลงานของท่านต่อๆไป
  • windsaint

    27 พฤศจิกายน 2545 14:00 น. - comment id 98139

    ชอบมากๆเลยครับ อิอิ
  • คู่...ชีวิต

    27 พฤศจิกายน 2545 16:52 น. - comment id 98151

    สวัสดีครับหนุ่มอักษร จำไคริได้ไหมครับ ไครินะคิดถึงหนุ่มอักษรจังเลย...
    *..จากใจไคริ..*
  • น้ำผึ้งป่า

    27 พฤศจิกายน 2545 18:57 น. - comment id 98169

    แต่งได้คมคายดีจริงๆเลยครับ ชอบมาก....
    มีที่พิมพ์เผลอตกไปก็คำว่า อักษรศาตร์ 
    และคำว่า สถิตย์ ที่ถูกต้องเป็น สถิต ครับ...
    
  • โซวศรีอังรีดูนังต์

    27 พฤศจิกายน 2545 19:22 น. - comment id 98170

    ไม่ทราบว่าเป็นผลงานประพันธ์ของพี่หรือน้องชาวอักษรนะคะ แต่ยังไงขอชื่นชมว่าแต่งได้ดีมากค่ะ --- จาก อักษร รุ่น 65 ค่ะ
  • พรระวี

    27 พฤศจิกายน 2545 22:06 น. - comment id 98190

    ผมเห็นด้วยกับท่านครับ
  • เชษฐภัทร วิสัยจร

    28 พฤศจิกายน 2545 08:15 น. - comment id 98242

    ขอขอบพระคุณ คำติติง ทุก ข้อ
    ผมขอน้อมรับ ไว้ปรับปรุงแก้ไข ด้วยความเคารพ
    
    จาก นิสิตอักษรศาสตร์ 
    ปัจจุบัน
  • ตัวคนเดียว

    28 พฤศจิกายน 2545 10:22 น. - comment id 98249

    แต่งได้ดีมากเลยครับทำให้เกิดมุมมองทางความคิดขึ้นมาใหม่เกี่ยวกับการใช้ภาษา
  • แพรว (ที่แอบโดดด้วย)

    28 พฤศจิกายน 2545 15:55 น. - comment id 98306

    เด็ดดวง อย่าโดดเรียนจิ ไปเรียนได้แล้ว
  • ชุติมาพร

    29 พฤศจิกายน 2545 11:24 น. - comment id 98470

    เก่งมาก พัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จะขอชื่นชมผลงานและเป็นกำลังใจให้
  • พี่Arts 65

    5 ธันวาคม 2545 16:51 น. - comment id 99437

    แต่งได้ดีมากค่ะ ให้ความหมายและหลายอย่างที่ชวนคิด ดีค่ะ พี่ชอบ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน