มองดวงดาวพราวตากลางฟ้ากว้าง ใจเวิ้งว้างเริ่มกลัวขลาดหวาดหวั่นไหว เหงาปล่าวเปลี่ยวเดียวดายเศร้ากายใจ จำจากไปไกลจากเธอด้วยน้ำตา เหมือนความฝันผันผ่านอยู่นานเนิ่น รักกว่าเกินเดินจากไปใจผวา เหลือแค่เพียงเสียงของเธอเพ้อพร่ำมา แล้วเวลาคงลบเลือนกลบเกลื่อนจาง จากวันนี้จักมีใครห่วงใยอีก ดุจถูกฉีกความผูกพันเป็นฝันค้าง มองรอยยิ้มพริ้มร่องรอยค่อยเลือนลาง ความอ้างว้างปลิวแทรกซ่านผ่านสู่ใจ เพราะเธอคือผู้สร้างฉันในวันก่อน เธอช่วยสอนช่วยแนะนำช่วยแก้ไข เธอจักคือภาพทรงจำย้ำดวงใจ เธอผู้ให้เพราะเธอคือจุฬา...
ปีกฟ้า 9 ต.ค. 2542 07:41 น. - ID 3 
2144
2
0
19 พฤษภาคม 2545 07:06 น. - comment id 50492
กลอนฉบับแรกในเว็บนี้หรอกเนี่ย
24 กุมภาพันธ์ 2546 15:39 น. - comment id 110395
ขอคืน ขอคืน ขอคืน ไม่ให้ก็จะเอา
17 มีนาคม 2548 13:00 น. - comment id 145943
เปิดบ้านหลังนี้...ด้วยงานชิ้นนี้...เหรอคะ **แด่เธอผู้ให้ทุกอย่าง** ^_________________^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
