เยาว์วัยบิดร...มารดา....เฝ้าสอน กล่อมให้นอน....เติบโต....รู้เดียงสา จนรู้อ่าน....เขียนเพียร....ปัญญา จบวิชา....ได้เลี้ยงชีพ....สร้างครอบครัว เจ็ดสิบเอ็ดปีนับ.......นานเนิ่นนา คุณพ่อจ๋า....คนแกร่ง....สุดแสนดี ด้วยดวงใจ....ปกป้อง.....ทำหน้าที่ ลูกคนนี้....น้อมกราบ......ระลึกพระคุณ
น้ำ 9 มี.ค. 2546 17:57 น. - ID 30358 
974
4
0
9 มีนาคม 2546 19:45 น. - comment id 113264
คิดถึงพ่อ..ไม่แพ้กัน ความผูกพัน..ไม่สูญหาย นับแต่นี้..จนวันตาย จะมุ่งหมาย..ทดแทนคุณ
9 มีนาคม 2546 20:27 น. - comment id 113275
**..รักใดจะเท่ารักแท้..ที่มีให้ผู้อื่นอย่างหมดใจ
9 มีนาคม 2546 20:31 น. - comment id 113276
**..ผมอ่านและเข้าใจถึงจิตใจของผู้แต่ง ในขณะที่แต่งครับว่า รักพ่อแม่มากๆ... มากกว่าที่จะบรรยายลงกลอนได้หมด
9 มีนาคม 2546 21:30 น. - comment id 113287
คุณสีน้ำฟ้า ขอบคุณ บุญคุณพ่อ...ผู้ให้....ชีวา มิเคยเห็นท่าน....เอ่ยวาจา.....ว่าท้อ องอาจยิ้มให้.....ตลอดมา....จักเยี่ยง ยั้งยืนยาวความดี.....ในใจ...ลูกเอย คุณต่อง ขอบคุณ คำคมหวานกินใจครับ **..รักใดจะเท่ารักแท้..ที่มีให้ผู้อื่นอย่างหมดใจ
9 มีนาคม 2546 22:02 น. - comment id 113309
ฝากสุขสันต์วันเกิดด้วยจ้า สุขภาพแข็งแรง แข็งแรง
9 มีนาคม 2546 22:09 น. - comment id 113314
หน้าส่วนตัว
.. 21.49 น..
9/3/46
.. ตอนนี้.. คิดถึงพ่อจัง..
ขอพ่อเป็นพลัง..ให้สู้..
ขอพ่อ..มองดู...
พ่อโปรดรู้.. เรนคิดถึงพ่อ..มากจัง...
ถูกรังแก..
เรนรู้สึก..แย่..วันนี้..
แค่..ความรู้สึกที่มี..
คนใจดี..หายไปไหน..
พ่อค่ะ..
จะเข้มแข็ง...
จะแกร่ง...
จะไม่ร้อง..
จะ...แค่..ขอพร...
ให้พ่อ..คุ้มครอง..
...รัก..พ่อที่สุด...
... พี่น้ำ...
เรน..ขอโทษ...นะค่ะ..
บทกลอนของพี่น้ำ..
เรนอ่าน....แล้ว..คิดถึงพ่อ..
มากๆ..ด้วย..ค่ะ...
.....
10 มีนาคม 2546 13:41 น. - comment id 113473
เมื่อเจ็ดขวบ..พ่อต้องพราก..จากลูกแก้ว พ่อไปแล้ว..ไปลับ..ไม่กลับหา ลูกยังคิด..ถึงพ่ออยู่...ทุกเวลา หยาดน้ำตา..คอยเป็นเพื่อน..เตือนใจตน ให้คำนึง..คิดถึง..ซึ่งความหลัง คราเมื่อครั้ง..ที่ลูก..ยังสุขล้น พ่อคอยรัก..คอยหวง..ห่วงกมล มิให้ซน..ยามเล่น..เป็นเพื่อนใจ มาบัดนี้..พ่อได้ลา..ลับจากโลก แสนทุกข์โศก..เศร้าสลด..หมดแจ่มใส ลูกคงไม่...มีพ่อ..เหมือนใครใคร ที่จะให้...ความสุข...ทุกนิรันดร์ ขอให้ดวง..วิญญาณ..ของคุณพ่อ จงไปก่อ..เกิดใน..สรวงสวรรค์ ชาติหน้ามี..ขอให้เป็น..พ่อลูกกัน และอย่าให้..พ่อฉัน...นั้นจากจร...ฯ บทกลอนนี้แต่งเมื่ออายุ 10 ขวบ เป็นบทกลอนแรกในชีวิตของราชิกาค่ะ...และเป็นจุดเริ่มต้นและ..แรงบันดาลใจ..ให้รักในบทกลอนในปัจจุบันค่ะ... คิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะ....(เป็นลูกที่คุณพ่อรักมากด้วย)....เศร้าจัง...?????
10 มีนาคม 2546 17:54 น. - comment id 113580
รักพ่อด้วยคนคับ.. ^_^
10 มีนาคม 2546 21:32 น. - comment id 113642
ขอบคุณคำอวยพร นายดอกไม้ นายดอกไม้..เอ๋ยดอกไม้...แสนหวาน บานอยู่นาน...ในใจฉัน ขอมอบบูชาพ่อ...ทุกทุกวัน ให้อยู่หมั่น..ยืนยาว...นานร้อยปี ขอบคุณ น้อง เรน น้องเรน......คนดี มีกำลังใจ.....เยอะๆ เชื่อเหอะ.....คุณพ่อกำลังดีใจ ร่วมกัน.....เข้มแข็งเข้าไว้ ขอบคุณ คุณราชิกา เสียใจเรื่องคุณพ่อด้วยครับ ใจรักขอมอบพ่อ.....ผู้มิ่งขวัญ ร่วมผูกพันทุกภพ.....แน่นอนแท้ ให้สุขใจแย้มยิ้ม......เพื่อพ่อนา เธอผู้เข้มแข็งอยู่.....เพื่อนรู้..ร่วมเคียง ใจอันเข้มแข็ง....เปลี่ยมด้วยสติ..... ดุจแก้ววิเศษ.....
14 มีนาคม 2546 00:10 น. - comment id 114608
มาช้าไปหน่อย แต่ก็มาแล้วเพราะอดคิดถึงพ่อไม่ได้เหมือนกัน อยากจะตามไปดูแลท่านแต่คงอีกนาน เพราะหมอดูทำนายว่า อายุเก้าสิบห้าจะมีอุบัติเหตุเล็กน้อยให้ระวังตัว คิดว่าน่าจะเชื่อหมอดู มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ
14 มีนาคม 2546 22:30 น. - comment id 114904
คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ มาสาย..เรียนไม่ทัน มาทัน....แต่ไม่เข้าเรียน มาช้า....ดีกว่าไม่มา (แซว) เพราะรู้ว่า...น้ำใจท่านงาม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
