หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
กาฬปักษ์ ๑). พลันหมาหอนหวนโหยมาโผยแผ่ว แหละแมวตัวดำโดดข้ามศพ กาฬปักษ์ก็ถลาจากคาคบ กระพือปรบเรียวปีกขึ้นฉีกลม ส่งเสียงปีกฟาดดังฉาดฉับ ผับผับคล้ายเรือนสะเทือนล่ม ปลิดดาวหางหนึ่งดวงให้ร่วงจม หวีดข่มสรรพสิ่งให้นิ่งงัน มาเกาะหลังคาบ้านเหนืองานศพ องคาพยพคนเป็นก็เต้นสั่น เลิ่กลั่กสบตา- มองหน้ากัน หวาดหวั่นพรั่นพรึงตะลึงกลัว ทั้งเยียบเยือกเย็นวาบ-เหงื่ออาบโซม โครมโครมหัวใจกันไปทั่ว ชาดิกสันหลัง-ระวังตัว กระเดือกกลั้วกลืนกล้ำแต่น้ำลาย เกาะนิ่งเหนือหลังคา-กาฬปักษ์ นกยักษ์เงียบกริบ-ลางฉิบหาย แมวดำขนนิล-ลิ้นคาย ก็ตะกายเล็บหน้ากับฝาโลง ๒). ยินเพียงเสียงหายใจที่ไหวหวั่น ศพนั่นในโลงไม้-ผีตายโหง บวมฉึ่งปอกเปิก-ตาเบิกโพลง ร่างโครงยับแหลกจนแปลกตา เสียงฟันกระทบฟันคางสั่นรัว หวาดกลัวซีดเลือดเผือดหน้า ความตายทอดร่างบนหลังคา สาบกาฬปักษ์ฉุนถึงถุนเรือน สะอิดสะเอียนเหียนหืนคลื่นไส้ อยู่ในความผวามิกล้าเขยื้อน พระราหูแลบลิ้นขึ้นกินเดือน ค่อยค่อยเฉือนวิ่นแหว่งเป็นแวงแวง คราสเป็นจันทรุปราคา ดินฟ้าตราบาปสาปแช่ง ดับเดือนละมุนเสียรุนแรง ดับแสงแห่งจันทร์ข่มขวัญคน กุมมือเย็นเฉียบอยู่เงียบงัน ประสาทขวัญสยอง-พองขน เสียงครางโผยแผ่วของแมวกรน ยิ่งลุกลนเบียดชิดยิ่งติดกัน กาฬปักษ์เงียบนิ่งมิติงร่าง หมาสางแหงนหอนมากร่อนขวัญ แมวดำโลงศพ-ครบครัน คืนราหูอมจันทร์-อันตราย!! ๓). กลิ่นน้ำเหลืองเลือดหนองศพพองอืด ตาแมวในมุมมืดสอดส่าย เพื่อนศพคนโศกล้วนโชคร้าย ความตายขึงกรอบขึ้นครอบคลุม หงุดหงิดอึดอัดขัดข้อง มวนท้องเหงื่อแตกเป็นตุ่มตุ่ม เงาไม้พรรณพืชก็มืดคลุ้ม ตะคุ่มตะคุ่มหลอนหลอกอยู่นอกเรือน นะโมตัสสะภควโต ฮือโฮเสียงขื่นสะอื้นเฝื่อน ความกลัวคราสขวัญจนฟั่นเฟือน ธาตุจึงเหมือนวิปริตผิดธรรมดา สะท้อนสะท้านลานเหลือกซานเสือกตน พึมพำพร่ำบ่นมนต์คาถา นะโมพุทธายะ-อาราธนา คืนนี้ราหูทมิฬมันกินจันทร์ แขนใครขนลุกมาถูกตัว หวาดกลัวเนื้อซีดก็หวีดลั่น โกรธกริ้วกราดเกรี้ยวเคี้ยวฟัน ทั้งกลัวเกินกลั้นความสั่นเทา ประณมมือกุมสร้อยที่ห้อยพระ นะโมตัสสะ-พระคุณเจ้า กาฬปักษ์ดำปลอดยังทอดเงา ยังเฝ้าเงียบนิ่งมิติงกาย ธาตุกำลังมุ่นมวนป่วนปั่น แหละขวัญกระเจิงกระเจิดเตลิดหาย คืนราหูอมจันทร์มิทันคาย คนก็ทายล่วงหน้าถึงพญายม! ๔). คือลางหายนะ-คุณพระช่วย ใบกล้วยโบกตีเหมือนผีขย่ม ทิวเปรตหวีดหวูเสียงลู่ลม โค้งก้มลำตนราวต้นตาล เหม็นเน่าผีตายโหงในโลงไม้ ค้างคาวแม่ไก่ก็บ่ายผ่าน นกนรกกู่เพรียกวิญญาณ โขมดโหงโก่งขานรับทันที อกรุมคลุ้มคลั่งลางสังหรณ์ หมาหอนวิญญาณเร่-สัมภเวสี หวาดกลัวสุดขีด-พิทิดพิที นกผีตาโปนก่นคราง ราหูอมเดือนจนอ้วนพี มิรู้ขี้หรือขยอกคายออกข้าง ระฆังวังเวงก็เงงงาง ผีสางร่วมด้วยมาช่วยจันทร์ พญากาฬปักษ์บนหลังคา ก็ปรบปีกฉีกฟ้าขึ้นถลาถลัน ก่อนจะดิ่งทิ้งโถมพุ่งโจมพลัน ใครกันอีกหนอ-ศพต่อไป?
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก 19 พ.ค. 2546 16:53 น. - ID 34158 
931
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
