http://www.geocities.com/thailiterature/np2.htm บนลานอโศก เนาวรัตน์พงษ์ไพบูลย์ หยาดน้ำแก้วเกาะกลิ้งกิ่งอโศก โลกทั้งโลกลอยระหว่างความว่างเปล่า มีความรื่นร่มเย็นแผ่เป็นเงา ลมแผ่วเบาบอกลำนำคำกวี เราพบกันฝันไกลในความรัก เริ่มรู้จักซึ้งใจในทุกที่ มีแต่เรามิมีใครในที่นี้ ใบไม้สีสดสวยโบกอวยชัย อยากให้รู้ว่ารักสักเท่าฟ้า หมดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้ เต็มอยู่ในความว่างกว้างและไกล คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน หลับตาเถิดที่รักเพื่อพักผ่อน ฟังเพลงกลอนพี่กล่อมถนอมขวัญ ใจระงับรับใจในจำนรรจ์ ต่างแพรพันผูกใจห่มให้นอน โอ้ดอกเอ๋ยดอกโศกตกจากต้น เปียกน้ำฝนปนทรายปลายเกษร โศกสำนึกหนาวกมลคนสัญจร นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะร่อนลง เมตตาแล้วแก้วตาอย่าทิ้งทอด ช่วยให้รอดอย่าปล่อยบินลอยหลง จะหุบปีกหุบปากฝากใจปลง จะเกาะกรงแก้วกมลไปจนตาย งามเอยงามนัก แฉล้มพักตร์ผ่องเหมือนเมื่อเดือนฉาย งามตาค้อนคมเยื้องชำเลืองชาย ลักยิ้มอายแอบยิ้มงามนิ่มนวล จะห่างไกลไปนิดก็คิดถึง ครั้นดื้อดึงโดยใจก็ไห้หวน ถนอมงามห้ามใจควรไม่ควร ให้ปั่นป่วนไปทุกยามนะความรัก ผีเสื้อทิพย์พริบพร้อยลอยแตะแต้ม เผยอแย้มยิ้มละไมใจประจักษ์ ทุกกิ่งก้านมิ่งไม้เหมือนทายทัก ร้อยสลักใจเราให้เฝ้ารอ ฝันถึงดอกบัวแดงแฝงผึ้งภู่ คล้ายพี่อยู่เป็นเพื่อนในเรือนหอ ชื่นเสน่ห์เกษรอ่อนละออ โอ้ละหนอหนาวนักเอารักอิง ในห้วงความคิดถึงซึ่งเงียบเหงา ใจสองเราเลื่อนลอยอย่างอ้อยอิ่ง คอยคืนวันฝันเห็นจะเป็นจริง โลกหยุดนิ่งแนบสนิทในนิทรา ร่มอโศกสดใสในความฝัน ร่มนิรันดร์ลานสวาทปรารถนา ร่มลำธารสีเทาเจ้าพระยา และร่มอาณาจักร.....ความรักเรา
น้ำ 7 ม.ค. 2547 17:47 น. - ID 44141 
2570
3
0
7 มกราคม 2547 18:08 น. - comment id 199282
ไพเราะมากเลยค่ะ ดีใจมากเลยค่ะที่ได้มีโอกาสอ่านกลอนแบบนี้นะค่ะ ต้องขอบคุณคุณน้ำนะค่ะที่เอามาให้ได้อ่านความไพเราะกัน ชอบค่ะชอบ
7 มกราคม 2547 23:21 น. - comment id 199382
พี่น้ำมีรสนิยม...ถูกใจจัง อิอิ
8 มกราคม 2547 12:41 น. - comment id 199621
ผมไม่ได้มาเยี่ยมคุณน้ำนานแล้วนะครับ ***ผมเข้ามาครั้งแรกๆผมจำได้ว่าผมหิวน้ำแต่วันนี้ผมไม่หิวหรอกแต่คิดถึง... แฮ คึดถึง
10 มกราคม 2547 12:58 น. - comment id 200551
คุณวิจิตร สนิทเนาแนบฝัน คุณฤกษ์ ฉันแสนคิดถึง คุณผู้สาวไร้เหงามาร่วมกลอนลำพึง ขอบคุณถึงไมตรีฤดีเย็นเอย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
