๏ กระดุมทองน้องกุมกระดุมป้อง กรประคองกุมเสื้อปิดเนื้อถัน สงวนนวลมิชวนชายหมายพรหมจรรย์ รู้รอวันวิวาห์ค่ากุลสตรี หลากหลายคนป่นแล้วดังแก้วร้าว เปื้อนขื่นคาวใครจะล้างให้จางสี เป็นตำหนิติเตือนเปื้อนราคี เพราะก่อนนี้นางมิกุมกระดุมทอง ๚
วฤก 27 พ.ย. 2544 10:19 น. - ID 6228 
736
4
0
27 พฤศจิกายน 2544 12:07 น. - comment id 21260
กระดุมเงินพอได้มั๊ยคะ อิอิ :p // กลอนให้แง่คิดดีมากเลยค่ะ
27 พฤศจิกายน 2544 14:09 น. - comment id 21280
เขียนได้ดีมาก ภาษาสละสลวยมากจ้ะ
27 พฤศจิกายน 2544 18:06 น. - comment id 21338
มีความหมายแฝงไว้ ผมชอบครับ
28 พฤศจิกายน 2544 01:20 น. - comment id 21419
ให้แง่คิดดีจังเลยจ้า...
28 พฤศจิกายน 2544 07:30 น. - comment id 21471
ู^_^ ไม่รู้จะชมอะไรแล้ว....เพราะบทกวีของคุณยอดเยื่ยมทุกๆบท....แล้วยากเขียนให้รู้....อิอิอิ ว่า....เป็นแฟนพันธุ์แท้ของวฤกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
