หน้าส่วนตัว
เด็กน้อย
เด็กน้อย
หนูคอย รับรู้ จากผู้ใหญ่
สมองว่าง ยังไม่มี อะไรอะไร
ใครใครให้ ก็รับรับ ไม่ซับซ้อน
เด็กน้อย
ยังคอย ฟังคำ พร่ำสอน
เปรียบผ้า ขาวสะอาด อรชร
เพื่อจิตรกร บรรจงวาด สาดสีทา
เด็กน้อย
จะเด่นด้อย ตกต่ำ หรือล้ำค่า
อยู่ที่คน วางฐาน การพัฒนา
ต้องศึกษา ตาดู หูฟัง
เด็กมีสมอง เสมือนห้อง ที่ว่างเปล่า
รอคนเอา ตู้เตียง มาเรียงตั้ง
จัดระเบียบ เว้นจังหวะ หมั่นระวัง
มีแผนผัง มีสิ่งใหม่ ได้วางเติม
ผู้ใหญ่ มีสมอง เหมือนห้องรก
ต้องหยิบยก เปลี่ยนสิ่งใหม่ มาใส่เสริม
หากปล่อยรก ทิ้งขว้าง อยู่อย่างเดิม
ไม่พูนเพิ่ม ความรู้ ดูโง่นัก
เด็กเอ๋ย
อย่าละเลย เรียนรู้ไว้ ให้จงหนัก
ฉลาดคิด ฉลาดเขียน เปลี่ยนย้ายยัก
และรู้จัก หาความรู้ สู่ตนเอง
ฐปกรณ์ โสธนะ
๑๘ ตุลา ๔๙
ลุงรอง 18 ต.ค. 2549 19:23 น. - ID 94082 
1046
2
0
18 ตุลาคม 2549 19:54 น. - comment id 616658
แค่เห็นชื่อกลอนก็อยากอ่านแล้วล่ะค่ะเพระเด็กน้อยเคยมีคนๆหนึ่งเรียกเรา
20 ตุลาคม 2549 09:33 น. - comment id 617176
ขอบคุณที่ มาเยือน เหมือนมิตรใหม่ ขอบคุณใน ไมตรี ที่มอบให้ ขอบคุณเหลือ เอื้ออารี มีน้ำใจ ให้สดใส สุขสม อุดมเอยลุงรอง
7 พฤศจิกายน 2549 19:17 น. - comment id 624438
สวัสดีค่ะ หนูมาเยื่ยมชมนะคะ เป็นขาจร มาให้กำลังใจค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
