ไม่ขอร้องให้เธออยู่. . . แม้รู้ทั้งรู้ว่าต้องเหว่ว้า. . . แต่การวอนขอให้เธอกลับมา ก็หยุดน้ำตาไม่ได้...อยู่ดี ฉันยังคงร้องไห้อยู่. . . ยอมรับว่ายังต่อสู้..ไม่ไหว ไม่ต้องห่วงนะ..คนอย่างฉันไม่ยื้อใคร แค่ฝืนยิ้มส่งเธอไม่ได้เท่านั้นเอง (ลองโพสต์ครั้งแรกค่ะ ผิดพลาดก็อย่าว่ากันนะคะ ^o^)
3 กรกฎาคม 2550 21:22 น. - comment id 719341
แก้กลอน
แม้อยากขอร้องยื้อเธออย่าไป
คำตอบในใจฉันก็พอรู้
หรือเพราะฉันไม่อาจทนดู
คนที่เคยอยู่เดินจากไป
-------------------
ยอมรับว่ายังหวั่นไหว
กับการจากไปตรงนี้
สายน้ำจากตายังคงไหลปรี่
ยังคงคิดถึงคนที่ "เคยมีกัน"
------------------
บอกตัวเองว่าอย่าร้อง
แต่หัวใจมันฟ้องว่าหวั่นไหว
ทำได้แค่หลับตาโบกมืออยู่ไกลๆ
เพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่าใจ "อ่อนแอ"

3 กรกฎาคม 2550 21:24 น. - comment id 719342
ชอบค่ะชอบ อ่านแระจี๊ดดด โดนใจ..ชีวิตจริง เราไม่ใช่นางเอก..เจ็บ ก็ต้องบอกว่าเจ็บ..น้ำตาไม่ใช่ความพ่ายแพ้..ไหลลงมาแค่.. ล้างใจ... สู้ๆๆต่อไปนะคะ คนของสายลม

4 กรกฎาคม 2550 10:36 น. - comment id 719559
ฉันจะไม่รั้งเธอไว้หรอกนะคนดี้ แม้ฉันคนนี้จะต้องร้องไห้ และแสนเจ็บปวดทรมานในหัวใจ ก็จะยอมปล่อยเธอไปตามต้องการ แต่ฉันคงฝืนยิ้มอำลาเธอไม่ได้ เพราะมันไม่ไหวจริงจริงโปรดสงสาร เธอไปเถอะอย่าอยู่ตรงนี้อีกเลยฉันร้าวราน ขอฉันพักสักหน่อยกับการที่ต้องเสียเธอไป มีครั้งแรกแล้ว จะรออ่านครั้งที่สองที่สามและต่อไป ๆ นะคะ

4 กรกฎาคม 2550 11:38 น. - comment id 719607
หากถึงวันนั้น.... วันที่เธอคิดจะบอกลาฉันไป.. แค่ฉันคิดก็ยังเสียใจ.. หากวันนั้นมาถึงเมื่อไหร่... ฉันคงทนไม่ไหวจริง..จริง

5 กรกฎาคม 2550 00:52 น. - comment id 719993
มาครั้งแรก...แต่ก็ซึ้...ถึงอารมณ์ดีนะคับ เข้ามาบ่อย-บ่อยละกันนะคับ
