มองเห็นควันลอยเอื่อยขึ้นสู่เบื้องบน คล้ายชีวิตคน ไหลไปไม่มีวันหยุด ยากที่จะฉุดรั้ง ธรรมชาติได้แต่เฝ้าดู มองดูอย่างเย็นชา บังเอิญลมพัดผ่านมา ควันสลายหายไปพร้อมสายลม เหลือไว้เพียงกลิ่นให้สูดดม นกน้อยชื่นชม นี่หรือโลกกลมกลม ที่จมอยู่ในหลุมดำ
7 กันยายน 2551 12:57 น. - comment id 893430
ตัวเรา...ของเรา.
โลกมนุยษ์ มีไว้ ให้ไขว้คว้า
ให้มองหา มองเห็น เป็นสีสรร
มีหลายมุม หลายด้าน แตกต่างกัน
อย่ายึดมั่น มันจะทุกข์ รุกใจเรา.
ทำไมเขา มีทุกข์ เราไม่ทุกข์
ก็เพราะทุกข์ ใช่เรา เป็นของเขา
เป็นของเขา ก็เลยทุกข์ มิใช่เรา
เป็นของเรา จึงรู้ทุกข์ ว่าทุกข์เอย..
