จำด้วยลมหายใจ

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


ฉันจำด้วยลมหายใจ มิใช่สมอง
อากาศร้อนชื้น จึงนำบ้านมาสู่ฉัน
ฉันอยู่ในความคำนึง มิใช่โลกจริง
เช่นนี้
จึงเหมือนฉันอยู่กับเธอ ตลอดเวลา
				
comments powered by Disqus
  • พิมญดา

    10 เมษายน 2552 17:09 น. - comment id 972504

    T100409_05J.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน