กะเลอ กะเลอ ตุ๊กตาไม้รมดำ เขาคือชายหนุ่มชาวมูเซอดำ ยืนบ่ไหว บ่ติง อยู่ในร้านแม่อุ๊ยคำ ท่าทีเงียบงำ ดูง่ายง่าย ....................... กะเลอ กะเลอ ยืนถือหน้าไม้สีดำ เฝ้ามองมั่นหมาย สาวเจ้าปะด่องคอยาว บ่พูดจา บ่ทักทาย สาวเจ้าปะด่องคอยาว...ย้าวยาว ......................... กะเลอ กะเลอ ตุ๊กตาไม้มูเซอดำ เฝ้าฝัน เฟื้อแฝง...สาวเจ้า ปะด่อง กะเหรี่ยงคอยาว...ย้าวยาว สาวเจ้าบ่แลมองมา แม้เงา...ล้าลา ....................... แล้วแลงหนึ่งแดดอ่อน มีชายเมืองใต้ตัวด้ำดำ มาซื้อตุ๊กตากะเหรี่ยงคอยาว...ย้าวยาว กะเลอ ยืนร่ำไห้ สาวเจ้าหายไปจากร้านแม่อุ๊ยคำ...ล้าลา .......................... กะเลอ กะเลอ ตุ๊กตาไม้มูเซอดำ วิงวอนกื่อซา...เทพเจ้าผู้สร้างโลก นำสาวเจ้ากลับมา คืนสู่ดอยสูงถิ่นเฮา... .................... ละไมฝน
ละไมฝน 14 ก.ค. 2552 06:51 น. - ID 127629 
1414
2
0
14 กรกฎาคม 2552 08:14 น. - comment id 1014084
ตุ๊กตาไม้ ตัวนี้ มีรัก.... จริงๆ ผมไม่ค่อยเข้าใจถึงเรื่องราว อันละเอียดอ่อนที่ถ่ายทอดออกมา เพระ คุณละไมฝน ไม่บอกถึงที่มา ว่าเป็นอย่างไร จะว่า งง ก็มีส่วน อิอิ
14 กรกฎาคม 2552 10:07 น. - comment id 1014105
อยู่ใกล้ยังไม่มอง อยู่ไกลจะคิดถึง อยากกลับมาไหมเนี่ย ^_^
14 กรกฎาคม 2552 16:24 น. - comment id 1014321
กลอนน่ารักจังค่ะ กะเลอ กะเลอ
19 กรกฎาคม 2552 20:17 น. - comment id 1016407
สื่ออารมณ์ได้ดีมากค่ะ สามารถจิตนาการความรู้สึก ของตุ๊กตาไม้ได้อย่าง.. อย่างอะไคิดไม่ออก. อย่างดีละกัน... ตุ๊กตาไม้ไม่มีชีวิต นี่เป็นการใช้" บุคลาธิษฐาน" ได้อย่างยอดเยี่ยมค่ะ....
19 กรกฎาคม 2552 20:23 น. - comment id 1016412
เอาปะด่องคอยาว มาคืนให้กะเลอ กะเลอ ..จะได้ไม่ต้องร้องไห้.. >>กื่อซา ภาษากลางว่าอะไรคะ... >> >>
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
