"ข้าวปุ้น...นอนเหอะลูก"เสียงแม่เรียกลูกชายให้เข้านอน....
ข้าวปุ้นนั่งทอดสายตาไปยังท้องฟ้ากว้าง แล้วคิดว่า
"บางคนนอนมาก บางคนนอนน้อย บางคนนอนค่ำ บางคน
นอนเช้า บางคนนอนบ่าย บางคนนอนทั้งวัน
บางคนถึงเวลานอน ทำไมไม่นอน"
การนอนเป็นการพักผ่อนก็จริง แต่บางทีเราก็ใช้มันเกิน
ความจำเป็น.....
ถ้า1วันเรานอน6ชั่วโมง 1เดือนก็180ชั่วโมง
ถ้า1ปีก็จะเสียเวลากับการนอนไป2,160ชั่วโมง
หรือ90วันไปฟรีๆ อัฉจริยะบุคคลของโลก
จึงใช้เวลานอนเพียงวันละ3-4ชั่วโมงเท่านั้น
แน่นอนว่าทุกคนต้อนนอนแน่ แต่อย่านิ่งนอนจนนอน
นิ่งไม่เป็นทำอะไร เพราะว่าการนอนที่มากเกินความจำเป็น
ทำให้เราเสียเวลา เสียโอกาส ตลอดจนทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
หยุกชะงักขาดความต่อเนื่องไป และที่สำคัญอาจทำให้เราสูญเสีย
นิสัยที่ดีอีกหลายๆอย่างอีกด้วย การนอนจึงเป็น
ความตาย ที่ซ่อนอยู่ในความเป็นโดยแท้
"ไอ้หนูยังไม่เข้านอนอีกเหรอ เดี๋ยวถูกหวดแน่"
ข้าวปุ้น ดึงสายตากลับมาพร้อมกับลุกขึ้น พลางพึมพำเบาๆ
ว่า"แม่เรียกให้เข้าสุสานอีกแล้ว"
10 ธันวาคม 2552 09:20 น. - comment id 1072377
มาเป็นกำลังใจครับ .....ต่อไปคงต้องลดเวลานอนลงบ้างแล้วละครับ อิอิ

10 ธันวาคม 2552 11:57 น. - comment id 1072442
แวะเข้ามาทักทายครับ ให้แง่คิดดีครับ แต่ผมขอนอนแบบพอเพียงดีกว่านะ อิอิ

10 ธันวาคม 2552 13:03 น. - comment id 1072499
ขอบคุณคะที่แวะมา คะพี่สุริยันต์ พี่donjuann ถ้าชอบ แนวคิดนี้ ... จะอัฟบ่อยๆๆคะ
