ธรรมดาท่อนไม้ไร้ดวงจิต คนขบคิดสั้นยาวสาวความต่อ หวังอยากได้ไม้ยาวยาวไม่พอ อยากได้สั้นมันก็ดูยาวเกิน จะหาความพอดีนี้แสนยาก เพราะความอยาก "ตัณหา" พาหกเหิน มิรู้จักคำ "พอ" ก็ดุ่มเดิน สู้เผชิญเสาะหามาครอบครอง เมื่อได้มาหาพอหาต่อเพิ่ม กอบมาเติมความอยากมักขัดข้อง เหมือนโยนหินลงเลเทเป็นกอง ก็มิอาจถมพร่องให้นองเนือง อัน "ตัณหา" พาอยากยากทุกข์เข็ญ เกินจำเป็นยังคว้าเสาะหาเรื่อง มีแล้วอยากมากได้ให้สิ้นเปลือง หวังรุ่งเรืองยิ่งขึ้นหมื่นเท่าตัว มี "ตัณหา" พาให้ใจยึดมั่น ติดต่อกันมั่นหมายในดีชั่ว "อุปาทาน" สานต่อก่อพันพัว เกิด "ภพ" กลั้วเกิดตายเวียนว่ายวน มี "ภพ" ให้ได้ "ชาติ" ผงาดเกิด เหมือนประเสริฐเกิดมาช่างน่าสน เกิด "พยาธิ" ชาติได้ไข้ปะปน สุดท้าย "คน" ต้องตายไม่เหลือเลย บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๑๒ มีนาคม ๒๕๕๓
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 13 มี.ค. 2553 05:40 น. - ID 133645 
1707
2
0
13 มีนาคม 2553 10:57 น. - comment id 1110422
ลึกซึ้งยิ่งนัก...นั่นคือการหมุนเวียน ในอปรันตภวจักร ส่วนหนึ่งของลำดับ องค์ปฏิจจสมุปบาท... การหมุนเวียนใน อปรันตภวจักร มีดังนี้ ตัณหา เป็นเหตุ อุปาทาน เป็นผล อุปาทาน เป็นเหตุ ภพ เป็นผล ภพ เป็นเหตุ ชาติ เป็นผล ชาติ เป็นเหตุ ชรามรณะ เป็นผล ชรามรณะ เป็นเหตุ ตัณหา เป็นผล เมื่อเวลาใดความแก่และความใกล้ตายเกิดขึ้นแล้ว เวลานั้นผู้นั้นย่อมมีความอยากกลับ เป็นหนุ่มเป็นสาว และอยากมีอายุยืน ซึ่งความต้องการเหล่านี้ ก็เป็นกามาสวะ อันได้แก่ตัณหานั้นเองเกิดขึ้นโดยอาศัย ชรามรณะ(พยาธิ) เป็นเหตุ ฉะนั้น เมื่อ ภวจักรหมุนไปถึงชรามรณะแล้ว จึงกลับเข้ามาตัณหาตั้งต้นใหม่อีก การที่เรายังเวียนว่ายอยู่ในวัฏสงสารอยู่ ก็เนื่องจากยังมีตัณหาอยู่... องค์ องค์ปฏิจจสมุปบาท มี 12 เริ่มจาก อวิชชา-สังขาร-วิญญาณ-นามรูป- สฬายตนะ-ผัสสะ-เวทนา-ตัณหา-อุปาทาน ภพ-ชาติ-ชรามรณะ ช่วงนี้เข้าวัดเพื่อไปศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง เผื่อจะตัดภพตัดชาติได้ไม่ต้องกลับมาเวียน ว่ายในวัฏสงสารอีก....เพราะเริ่มเห็นทุกข์ ในวัฏสงสาร....ขอให้คุณนิพนธ์เจริญในธรรม นะค๊ะ....รักใด ไม่เสมอเท่า รักธรรมค่ะ
15 มีนาคม 2553 14:21 น. - comment id 1111053
หวัดดีคับ... เป็นกลอนดี...บทหนึ่งขอรับ... น่าจะได้อ่านกันมากกว่านี้...
15 มีนาคม 2553 15:16 น. - comment id 1111069
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
