๑. คุณูปการงานหนักยากละทิ้ง
    สร้างสรรค์สิ่งวิไลให้รุ่นหลัง
    หวังคำสอนเรียนรู้จะอยู่ยัง
    แต่โลกความจีรังมิอาจมี..
 
๒. เรือลำเก่าลอยคว้างร่างผุกร่อน
     อุทาหรณ์ตราจากฝากเหลือที่
     มวลหมู่ชนคนหน้าใหม่ให้มากมี
     สงสารแต่ " คนดี...ที่โลกลืม "...
  ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..**  ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
    				
				
			