๑. สุขของวันก่อนเก่าเราทั้งหลาย
ยังพร่างพรายในจิตสนิทแน่น
"รัก"เรานี้ติดตัวทั่วทุกแดน
ไม่ลืมเลือนมั่นแม่นแก่นของใจ..
๒. แต่ภาพจริงวันนี้ไม่มีเหมือน
"เรียกเราเพื่อน นอกวง ก็คงได้"
เวลาเดินผ่านมาแล้วผ่านไป
จึงต้องปรับระดับใจใหม่เสียที..
๓. คลื่นลูกเก่าซัดฝั่งแล้วร้างสิ้น
คลื่นใหม่ดิ้นโหมท่ามาแทนที่
ช่องว่างหว่างใต้ฟ้าเหนือวารี
คือโรยร้างไมตรี...ที่ของเรา...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )