พอเพียง เพื่อเพียงพอ

ศรีสมภพ

พอเพียง.. เพื่อเพียงพอ
กึ่งกลางระหว่างด้าน  ณ จุดนั้น คือจุดนิ่ง
ขวาซ้ายไม่ประวิง   เป็นความจริง สัจจธรรม   
ฉลาดคิดผลิตผล  อย่าทำล้นจนเกินล้ำ
น้อยนักผลมักงาม  มากซ้อนซ้ำทำลายตน
ซัพพลาย ต้องไม่โลภ  ดีมานด์จบ ครบเหตุผล
ประมาณประเมินตน   ไม่ไหลล้นหล่นหายซ้ำ
เกษตรเหตุแห่งต้น  ปลูกพืชผลอย่าล้นหลาม
สินค้าอุตสาหกรรม  อย่ามากล้ำทำเกินไป
พออยู่สู่พอกิน   หมั่นออมสินหนี้สิ้นหาย
บัญชีมีรับจ่าย    จัดการได้ไม่ฟุ่มเฟือย
สร้างภูมิคุ้มกันไว้  ต้องใส่ใจไม่ชาเฉื่อย
ฝึกซ้ำทำเรื่อยเรื่อย   เหนื่อยก็พักไม่หักหาญ
รอบคอบใฝ่รอบรู้    ตามโลกดูรู้โลกทัน
เทคโนฯ อย่าโลว์สั้น  ต้องใช้มันให้ทันตาม
ซื่อสัตย์ขจัดชั่ว   บาปเกรงกลัวบัวพ้นน้ำ
สุจริตคิดดีงาม   มีคุณธรรมมีทำใจ
พร้อมสู้อยู่กับโลก   ไม่รอโชคตกมาใส่
มือสองสมองใช้  ทำด้วยใจให้เหมาะควร
แบ่งปันและสรรค์สร้าง  สิ่งรอบข้างอย่างขวายขวน
ทรัพยากรอาทรถ้วน  ใช้เหมาะควรคำนวณกัน
สังคมสมสุขได้      ต่างร่วมใจไม่เหหัน
ระบบนิเวศน์นั้น   สมดุลมั่น ฐานเหมาะสม
สายกลาง..หนทางพุทธ   ไม่สะดุดฉุดไม่ล้ม
ไม่หลวมฝืด จืดเค็มขม   ไม่หวานอม ข่มขืนกิน
พอเพียง..เพื่อพ้นผ่าน  วิกฤติการณ์อันผกผิน
เพียงพอ..ต่อชีวิน   ก็พอกินสิ้นชั่วกาล
พอเพียง ไม่เสี่ยงสูญ  จึงมีคุณหนุนคงมั่น
มีภูมิคอยคุ้มกัน  จึงสุขสันต์อย่างมั่นคง
เศรษฐกิจแนวคิดนี้  ในหลวงชี้ มีพระประสงค์
ให้โลกอยู่ คู่คนคง    ยั่งยืนยง..ตรงพอดี