หน้าส่วนตัว
กลอนดี มีสัมผัส
นอก,ในชัด มิขัดเขิน
สำนวน ชวนเพลิดเพลิน
เกริ่นครั้งใด ได้อารมณ์
คติ ชวนพิเคราะห์
ศัพท์ไพเราะ วางเหมาะสม
พลิกแพลง แฝงเงื่อนปม
แทรกคารม คมวาที
แบบแผน จำแน่นหนัก
ฉันทลักษณ์ เทียมศักดิ์ศรี
ร้อยเรียง เยี่ยงกวี
อักขรวิธี ดีครบครัน
ปรปักษ์ คือมักง่าย
พวกเบี่ยงบ่าย ไม่สร้างสรรค์
เหยียดหยาม ความสำคัญ
ละเชิงชั้น ภูมิปัญญา
กาพย์,กลอน ใกล้มรณ์ม้วย
คนฉาบฉวย ช่วยกันพร่า
วรรณศิลป์ จินตนา
เคยทรงค่า มากลับกลาย
ยุคสมัย ไม่อาทร
กาพย์,โคลง,กลอน หย่อนความหมาย
ผู้รู้ กลับดูดาย
กว่าคิดได้ คงสายเกิน
สุนทรวิทย์ 17 ก.ย. 2554 14:39 น. - ID 141806 
1130
1
0
17 กันยายน 2554 19:15 น. - comment id 1208308
เห็นด้วยครับ เดี๋ยวนี้ นิยมกวีที่อ่านแล้วขาดรสชาต ไม่มีแบบแผน เหมือนระบาย แบบที่ขาดความสละสลวย
17 กันยายน 2554 21:52 น. - comment id 1208315
วรรณกรรม ขาดฉันทรลักษณ์ไม่มีความไพเราะแม้จะมีความหมาย ถ้าอยากเขียนบทร้อยกรองต้องศึกษา และเขียนให้ถูก ถือว่าเขียนเป็น เพราะหรือไม่ มีความหมายหรือไม่ อยู่ที่ประสพการณ์ และความคิด อยากให้เพื่อนนักกลอนตระหนักเรื่องนี้ให้มากมากและมาช่วยกันก่อนจะหมดยุคเรานะ เห็นกลอนหลายบทหลายสำนวนไม่ถูกฉันทรลักษณ์ ไม่สบายใจ และไม่อยากอ่านมีความคิดอย่างนี้ไม่ว่ากันนะ
17 กันยายน 2554 22:22 น. - comment id 1208317
ผมมีความคิดคล้ายคลึงกันครับ เวลาอ่านร้อยกรองที่เขียนผิดฉันทลักษณ์มันรู้สึกหงุดหงิดไม่อยากอ่าน ก็รู้สึกดีที่อย่างน้อยก็มีคนที่คิดเหมือนกันอยู่อีกสองคน ขอบคุณทั้งสองท่านครับ
18 กันยายน 2554 08:15 น. - comment id 1208328
จงเข้าใจในวิถีที่ขีดเขียน ต้องพากเพียรเขียนคัดสัมผัสกล้ำ อาจวิจารณ์อ่านไม่ซึ้งถึงความคำ แต่ผู้ทำนั้นฉ่ำสุข..ทุกวรรคตอน ! ผู้เขียน คือผุ้อ่าน ผู้สราญ ..อ่านก่อนใคร ขอสนับสนุน คห.๑ ๒ และ ๓ เต็มร้อย !
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
