หน้าที่ของเธอ

**.. หน้าที่ของเธอ ..**


๑. เธอเห็นความวิปริตผิดเพี้ยนไหม ?
คนกราบไหว้ปิดทองควายสองหัว
นกสี่ขาหมาตายหน้าคล้ายวัว
อีกคนชั่วก่ายกองยึดครองเมือง

๒. "ปัญญาชน" เข้าไพรไปสันโดษ
"ปัญญาโฉด" ร่ายมนต์ให้คนเชื่อง
แอบเห็นประชาธิปไตยไฟรองเรือง
คือไฟเคืองแค้นคิดปลิดชีพกัน

๓. กลางถนน "คนบ้า" กับ "ห่ากระสุน"
กายผุพรุนครึกครื้นชื่นหฤหรรษ์
"เสียงหนึ่งดัง...ชีพหนึ่งลับ...แดดับพลัน"
ท่ามเสียงขับขำขันมันอารมณ์

๔. เธอทนเห็นสังคมล่มจมหรือ ?
แถมปล่อยมือหนีปัญหาจนสาสม
"ท่องมาตรา...จิบไวน์...สมัยนิยม"
เข้าสังคมนักกฎหมาย "คุณนายผู้ดี"

๕. “บนหอคอยงาช้าง...ช่างสุขแสน”
“แต่ผืนดินแร้นแค้น...ยังป่นปี้”
จะนั่งนิ่งดูดายคนตายฟรี
หรือจักพลีชีพไว้รับใช้ชน …

ตราบยังใช้นามประสงค์ “ลูกองค์รพีฯ”
ชีพเธอนี้มีไว้ “รับใช้ชน” !!!


ด้วยความหวังดี

เกรียงไกร รอบรู้
(เช่นรวีโชติ / ก.ประแสร์ ศิษยาพร)

๑ มกราคม ๒๕๕๗ : ท่าเรือจ้างบ้านกล้วยใต้