ที่ว่าง--ที่ไม่มี

monki

เคยสงสัยบ้างไหม
ว่าเพราะเหตุใด...ฉันจึงไม่เคยพอใจกับสิ่งที่เธอให้เมื่อวันเก่า
ทั้งที่ทุกวัน...ก็รู้ว่าเธอยังคงมั่นกับความเป็น เรา
แต่ฉันก็ยังเก็บเอา...เรื่องไม่เป็นเรื่องมาทำให้เรา...ไม่เข้าใจ
วันนั้นคิดว่าคงเป็นเพราะเรา ต่าง
จึงพยายามเปลี่ยนแปลงบางอย่าง...เพื่อถมช่องว่างนั้นไว้
พยายามเปลี่ยนตัวเอง...พยายามเปลี่ยนให้เธอทำในสิ่งที่...เธอทำไม่ได้
แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร...ฉันก็ยังไม่พอใจซะที
และแล้วฉันเองก็เพิ่งรู้
เมื่อมองย้อนกลับไปดู...สิ่งที่เป็นอยู่ก่อนหน้านี้
เพิ่งเข้าใจว่า...ปัญหาทุกอย่างมันคงอยู่ที่ ใจ ฉันเองแหล่ะคนดี
เพราะลึก-ลึกแล้ว...ใจฉันยังไม่เคยมี ที่ พอจะรับเธอคนนี้เข้ามาอยู่ข้างใน				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    23 กรกฎาคม 2545 00:08 น. - comment id 62355

    อืม...ต้องใช้เวลาเรียนรู้ตัวตนที่แท้จริงของกันและกันก่อนอย่างตรงไปตรงมา เราถึงจะตอบได้ว่า เค้าคือคนที่ใช่สำหรับเราหรือเปล่า...แต่ถ้าเราอยากให้เขาเป็นคนอื่นเราก็จะไม่มีวันได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเค้าเลย...แล้วเราจะตัดสินใจถูกได้อย่างไร...เนาะ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    23 กรกฎาคม 2545 01:48 น. - comment id 62365

    ไม่ค่อยได้เจอลิงมองคิเลยอะ.... เดี่ยวนี้
  • ทะเลขวัญ

    23 กรกฎาคม 2545 07:11 น. - comment id 62379

    คิดถึงตะเองที่สุด ชอบบทกวีบทนี้มากโดนใจเค้ามากนะมันตรงใจเค้าตอนนี้จัง อยากบอกว่าขอบคุณนะ ที่ให้กำลังเค้าเสมอมา ฮือๆๆๆๆๆๆซึ้งใจจาง แชทกับเค้าบางดินะ
  • idaho

    23 กรกฎาคม 2545 08:23 น. - comment id 62392

    ซาบซึ้งมากอย่าเปิดศาลาตามเราดิ
  • อัลมิตรา

    23 กรกฎาคม 2545 16:50 น. - comment id 62444

    ที่ตรงนั้นเคยมีเรา แต่ตอนนี้ที่ตรงนั้นว่าง ไม่มีเรา 
    ที่ว่างที่เคยเต็ม ..
  • monki

    25 กรกฎาคม 2545 05:34 น. - comment id 62698

    ก๊ากๆ ไม่ได้เศร้านะ อย่างน้อยก็ไม่ได้เศร้าตอนนี้ล่ะ
  • แพรวา

    27 กรกฎาคม 2545 08:30 น. - comment id 63022

    ชอบมากเลยค่ะ... 
    
  • กษม

    29 กรกฎาคม 2545 19:21 น. - comment id 63681

    :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน