บทหนึ่งของชีวิตที่ดำเนินอยู่

เพชรพรรณราย

บทหนึ่งมีหน้าที่เป็นเช่นดั่งบุตร
ที่วิสุทธ์เสมอเหมือนเตือนความฝัน
บุพการีที่สร้างลูกปลูกสัมพันธ์
ให้ความฝันอันมุ่งหวังที่ตั้งใจ
บทที่สองคล้องใจเป็นเช่นดั่งเพื่อน
คอยตักเตือนมิเบือนจากยากสงสัย
ช่วยเหลือกันมิวันพรากจากกันไป
อยู่ที่ใดไม่อ้างว้างห่างสัมพันธ์
บทที่สามนามนักเรียนเพียรศึกษา
มุ่งอุตส่าห์พยายามตามความฝัน
ใคร่เรียนรู้ดูวิชาค่าอนันต์
วันหน้านั้นฝันคงเห็นเป็นความจริง
บทที่สี่นี้หนาคือว่ารัก
สองใจปํกษ์รักกันอันแน่นิง
ทุ่มเทใจกายไซร้ให้พักพิง
รักแน่จริงยิ่งคนรักผู้พักใจ
บทที่ห้าว่าด้วยหนี้ที่สุ่มหัว
ติดพันพัวทั้งเจ้าลูกผูกสิ่งไหน
มีแต่คนถามหาว่าอย่างไร
ขอพลัดไว้มีจะให้ใคร่ขอวอน
บทที่หกตกหน้าจอคงพดรู้
เราคือผู้สร้างกวีวจีอ่อน
สรรคำไทยให้สัมผัสตัดคำกลอน
ในตอนนี้ที่ท่านอ่านเมื่อผ่านตา
             (บุตร เพื่อน นักเรียนนักศึกษา คนรัก ลูกหนี้-เจ้าหนี้  ผู้เขีนยกลอน)				
comments powered by Disqus
  • หลิน

    28 กันยายน 2545 22:35 น. - comment id 81788

    จริงจ๊ะ...
    มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
    
  • บัวน้ำเงิน

    30 กันยายน 2545 16:43 น. - comment id 82280

    ต้องก้าวต่อนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน