http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=403 แด่ลูกผู้ชายคนดีที่ชื่อ..Breeze... ฉันตื่นมาตอนตีห้าได้ยินเสียง ไก่ขัน เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก และนกร้อง กรู้ กุ้ก กุ้ก กรู้ กุ้ก กุ้ก บางวัน....ฉันสงสัยจัง ทำไมได้ยินไก่ร้อง เอ้กอีเอ้กเอ้ก ในยามบ่าย แก่แก่ หรือไก่ตัวนี้เป็นไก่นาตาฟางเสียแล้ว ก็ไม่รู้ จนลืมเดือน ลืมตะวัน จำได้แต่ว่ามีหน้าที่ขัน ก็ต้องขันไป....... ฉันชอบอากาศ ยามเช้า หนาวนิดๆอย่างนี้ และชอบเวลายามเช้าที่ยังได้ยินเสียงธรรมชาติรอบบ้าน เสียงนก เสียงกา เสียงไก่ และกลิ่นฟืนไฟจากชาวสวนหลังบ้านที่ยังก่อกองไฟหุงข้าวอยู่.... ฉันชงกาแฟ และมานั่งเขียนเรื่องนี้พร้อมจุดเทียนคู่...หอมมาวางเคียงกับลั่นทมในโถแก้ว..... ใจเปิดรับ....ยามเช้าที่ค่อยๆแย้มบานรับแสงสว่างเรื่อเรืองตามลำดับ.....ตรงหน้า...... อาทิตย์ ดวงโต สีส้มจ้า ค่อยๆโผล่พ้นทิวสน สุดซอยหน้าบ้านที่มีคฤหาสน์หลังงาม..... นาฬิกา.....ยังเดินติ้ก ติ้ก ติ้ก ติ้ก ต่อไป และต่อไป ไม่มีวันหยุดพักหลับไหลไปตามกาลเวลา... ในบรรยากาศ อย่างนี้ กับเพลงๆนี้ที่กำลังบรรเลงครวญคร่ำ........ เมื่อลมพัด........ ใบไม้สะบัดโบกมือเรียกใคร เธอรู้บ้างไหม ฉันวานใบไม้โบกมือเรียกเธอ เปรียบเป็นลิ้น..... ใบไม้ก็ดิ้นว่ารักเสมอ ทุกใบบอกเธอ..... แทนลิ้นฉันทุกวันเรื่อยมา ลมที่เป่าใบไม้แกว่ง นั้นมิใช่เพียงแรงของลม คือลมหายใจของฉันผสมฝากลมเอาไว้ แม้เธอหายใจ........ สูดลมเข้าไปในทรวงเมื่อไหร่ เธอโปรดจำไว้ เธอสูดลมรัก ฉันเข้าแล้วเอย........... ฉันคิดถึงเธออย่างที่สุด คนดี เมื่อได้ฟังเพลงเพลงนี้....ทุกครั้งที่สายลมบางเบา มาแตะต้องร่างของฉัน ฉันจะคิดถึงเธอ.....ชื่อของเธอ...แปลว่าสายลมอ่อนๆ....สายลมที่พัดจากซีกโลกหนึ่ง ไปยังอีกซีกโลกหนึ่ง ตะวันออก ไปยังตะวันตก ไกลแสนไกล คนละซีกโลก........ แต่จงรับรู้....ไม่ว่าเธอจะเป็นลมพัดอยู่ที่ไหน.....แต่เธอคือ ลมหายใจอันแสนสดชื่นของชีวิตฉัน ที่เฝ้ารอวันให้เธอ เป็นดั่งเช่นลมที่พัดหวน...คืน...กลับมาหาฉันนะคนดี เพื่อปลุกปลอบให้ชีวันฉัน มีความหวังมิรู้สิ้น.......... ฉันรักเธอ.....รักและคิดถึง...รอและรอให้สายลมอ่อนบางเบากลับมาโลมไล้ ดวงใจที่เงียบเหงา...... ให้ชื่นฉ่ำ........ จากปลายฝน ต้นหนาว จากทองกวาว และคูนกำลังบานไสวไพรพร่างในฤดูร้อนนี้ที่กำลังรอรับการกลับมาของเธอ....เพื่อชื่นชม......... ไออุ่น ในเรียวแดด ข้าวเต็มท้องทุ่ง ลานข้าว ลอมฟาง ลานดิน ยกหลาลงข่วงเข็นฝ้าย พิณ แคนแสนไพเราะดีดเป่าเลาะบ้านผ่านมาลานข่วง ฟ้าใสและดาวสวยที่เปลี่ยนเป็นสีทองเหลืองอร่ามในยามเย็น บึงกว้างเงียบสงบกับบัวบึงชูช่อ ยามฟ้าสางดาวสุก..ราวจะร่วงลาจากเพื่อกลับมาเมื่อฟ้าใหม่ นกบินถลาเริงร่าข้ามหน้าต่างเมฆ...ยามนี้เพื่อไปบอกเธอว่า......ไม่นานเราคงได้พบกัน ขอเพียงใจมั่น....ตามสัญญา..นะเธอ.....
พุด 21 ส.ค. 2546 11:10 น. - ID 38031 
796
3
0
21 สิงหาคม 2546 11:34 น. - comment id 161563
..ปลายฝนผ่านพ้นสู่ต้นหนาว ทองกวาวเคล้าคูณบานสยาย รอคนกลับชมชื่นรื่นฤทัย คงจะไม่นานนักจักเฝ้าคอย
21 สิงหาคม 2546 21:37 น. - comment id 161663
จากปลายฝนถึงต้นหนาว ยังรอคอยความรักเราอยู่เสมอ เมื่อไหร่เธอจะมาให้พบเจอ และรักเราเหมือนเก่านะเอ่อคนดี ***เป็นกำลังใจให้เขากลับมาเร็ว ๆ นะค่ะ***
21 สิงหาคม 2546 22:44 น. - comment id 161692
เริ่มด้วยบรรยากาศที่สดชื่นแจ่มใสมากครับอยากจะกล่าวจาลุกล้ำ สิทธิส่วนตัวของคุณ แบบว่า ดอกไม้ใส่แจกันควรจะเปลี่ยน ๆ เสียบ้าง บรรยากาศในห้องคงจะได้สดใสขึ้นเยอะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
