http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1983 http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=613 ณ..ราตรีนี้ พายุแรง..สายฝนกระหน่ำหนัก.. เทียนดับไปนานแล้ว..พร้อมกับแก้วกลางใจแตกดับ..ดวง.. เรือนจำปี.......เงียบเศร้า แต่ใจไพลเงียบงันเสียยิ่งกว่า ท้องนภา.......โปรยปรายสายพระพิรุณราวร่ำไห้ หน่วงหนัก แต่ดวงใจรักไพลเศร้าหนัก...เสียยิ่งกว่า... ใบจำปี......ร่วงลาปลิดปลิว ลิ่วลอยควะควะคว้าง แต่ใจไพลอ้างว้างร่วงลอยละลิวลิ่บไม่รู้ทิศเหนือทิศใต้... ลั่นทม.....ท้อระทมกิ่งพร่างกลีบ ราวรีบรับรู้ระทมในกลีบใจนี้ ที่แสนระทมเศร้ารานร้าวใจพอกัน..... ดวงดอกแก้ว.... เคยพราวแพรวนวลระยับจับ..เรียวตา มาบัดนี้พากันสลัดกลีบเกลื่อน เสมือนดวงใจเจ้าของที่แก้วหอมกลางใจ แหลกกระจาย หายวับลาลับไป ไม่หวนคืน...กลับมา! การะเวก...เลิกเสกมนต์ชั่วคืน ทิ้งหอมตรมตรอมใจตาม เลิกหวานพ้อรอร่วงพราวเพียงอย่างเดียว.. โมก.....ดอกกระจิ๊ด ขอโศกหมดสิทธิ์จะชูช่อ ขอร่วงพ้อลาสลัด สะบัดใบ ไม่ไยดี ราวกับดวงใจนี้ ที่สิ้นไร้ใครไยดี.. เข็มขาว....แทงช่อ จากกระเปาะประปุกเขียวใส ราวเลี้ยวกลับมาแทงใจ เจ้าของนี้ที่หัวใจกำลังร้องไห้ราวสายฝน.. ดวงจันทรา........ไยหลบหน้าเข้ากลีบเมฆ เลิกสงสาร เลิกหยาดหวานน้ำผึ้งพระจันทร์ ให้ฝันลมลมแล้งแล้ง กลายเป็นน้ำผึ้งขม น้ำคำที่พาให้ระบมหมองไหม้ ตอกย้ำใจให้สิ้นศักดิ์ศรี แบบเจ็บนี้อีกนาน เงาดารา...ลาลับฟ้าไปกับโศกโลกสั่นสะเทือนพิไรร่ำ ในยามค่ำนี้ ที่พรายวสันต์ลีลา นำพาบทเพลงพรากจากไป ไม่ไยดี ราวฤดูไม่ไยดีฤดีที่ครางครวญหวนไห้.. บทเพลงENYA....ไร้มนตรา มีแต่พาหมองหม่นใจ.. โยนไปไกลไกล ไม่อยากฟังให้ตอกย้ำ สาสะใจ... พุดซ้อนพราวหวาน........บานอ้อนใคร ทำไมมี มานี่จะหักรานทั้งช่อทั้งกิ่งทิ้งไปไม่ไยดี หากไม่เชื่อคอยดูซีจะหักรานถอนรากถอนโคนโยนทิ้งไป ให้รู้หักอกหักใจ ลืมตาตื่นเสียที อย่าให้ใครนี้ ที่ใจร้ายมาคอยห้ำหั่นประหัตประหารใจ..อีกแล้วอีกเลยนะ! ฟ้า.....ยังคงครวญคร่ำร่ำไห้..สายฝนในใจยังละหลั่งรินมิขาดสาย พาท่วงทำนองสายฝนสายฝันมาพร่างพรายตรงหน้า Rythmy of the rain ...และ the last leaf ... ที่จังหวะกำลังกระหึ่มใจ แต่ทำไมหัวใจไพลถึงอ่อนล้า ราวกับว่าจะถึงกาล ลา ดับดวง!!!!!! .............. ไพล..ค่อยค่อยประคองใจกลับมา.. ทรุดตัวลงตรงเบื้องหน้าองค์พระปฎิมา.. อธิษฐาน..ขอขมา... คืนนี้ลูกขอลาสวดมนต์ ในรอบสิบปี... ลูกเพียงจุดเทียนถวายพระพร ลูกเพียงวอนขอประท้วงถาม.... ถึงท่านนะพระพรหม.. ไยท่านให้ดวงใจรักที่เลอล้ำค่ามอบมาแด่ลูก.. แต่ทว่า.... ท่านลืมกาลเวลา ลืมหว่านมนตราเสน่หามากำกับ.. ให้ทุกผู้ที่ได้รับดวงใจรัก น้ำใจรัก จากลูกไป ให้รักลูกอย่างเข้าใจมากเมตตา และรู้ซึ้งถึงค่ามากมีมากมายจากใจดวงดีดวงพิสุทธิ์ใสนี้ ไม่ไปพิพากษาตีความตามใจ.. และโยนหัวใจรักลูกให้แหลกเหลว ราวธุลีขยี้ราน... ให้สิ้นไร้ใจสิ้นไร้หวังไร้พลังใจ ให้ลูก..ดับดวงใจ อยากถอดใจอายฟ้าดิน สิ้นศรัทธารักศรัทธาใจ ไปชั่วกาล..และ..ลูกก็.. สิ้นคำถามเพียงแค่นี้...!!!11
พุด 27 ก.ย. 2546 14:22 น. - ID 39504 
1100
5
0
27 กันยายน 2546 16:36 น. - comment id 170422
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1983 เปล่าหรอกนะ คริสติน่า อากีลาร์ : : Key Gm หากบังเอิญ ถ้าเธอได้เจอ ฉันเหม่อลอย และมีน้ำตา ก็คงเป็นแค่เพียง เพราะว่า ฉันมองฟ้า แล้วใจมันหาย หากบังเอิญ ถ้าเธอได้ยิน เสียงคร่ำครวญ เหมือนดังเสียใจ ก็คงเป็นแค่เพียง เสียดาย ที่ใบไม้ หล่นลง บนพื้นดิน แค่อ่อนไหว ให้เธอ จงเข้าใจ ร้องไห้ไป เพราะใจ มันช่างฝัน เห็นสิ่งใด ที่ใจมันตื้นตัน แค่เพียงฝัน แค่หวั่นไหว เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ใช่ว่าฉันเจ็บช้ำ เพราะเธอไป เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ให้กับฟ้ากับใบไม้ แต่ไม่ใช่เธอ แค่มองฟ้า ที่มันมืดมัว รู้สึกกลัว ถึงมีน้ำตา แค่มองใบไม้ ที่ร่วงมา รู้สึกว่าในใจ มันเสียดาย แค่อ่อนไหว ให้เธอ จงเข้าใจ ร้องไห้ไป เพราะใจ มันช่างฝัน เห็นสิ่งใด ที่ใจมันตื้นตัน แค่เพียงฝัน แค่หวั่นไหว เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ใช่ว่าฉันเจ็บช้ำ เพราะเธอไป เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ให้กับฟ้ากับใบไม้ แต่ไม่ใช่เธอ เรื่องที่เธอ เดินจากกันไป คราวนั้น ไม่มีวัน ที่ฉัน จะเจ็บใจ ไม่มีวัน เพราะเธอ ไม่มีความหมาย ไม่มีวันร้องไห้ ให้กับเธอ เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ใช่ว่าฉันเจ็บช้ำ เพราะเธอไป เปล่าหรอกนะ น้ำตาที่รินไหล ให้กับฟ้ากับใบไม้ แต่ไม่ใช่เธอ...
27 กันยายน 2546 18:45 น. - comment id 170448
^___^
27 กันยายน 2546 21:46 น. - comment id 170477
ยังว่าผมจัดไม่ถูกคู่น้องนิวตอนจบเทียนดับ คุณขึ้นมาเทียนดับเหมือนกันอีก แล้วอย่างนี้จะให้ผมว่าอย่างไรดีครับ มาครั้งนี้ดอกไม้ต่าง ๆ ของคุณเศร้ามากนะครับ จากที่เคยแจ่มใส ไพลในวันนี้ เธอบูชาความรัก ได้ซึ้งใจมากครับ อย่างคุณว่าที่ไหนมีรักที่นั่นมีทุกข์ (แต่ผมไม่กลัวมีทุกข์) กลัวแต่ว่าจะไม่คนมารักมากกว่าครับ คำพิพากษาที่จะลงโทษประหารชีวิตใครไม่มีหรอกครับ ไม่มีใครไปลงโทษไพล ที่แสนสดุดีในความรักได้ลงคอหรอกครับ ผมคงไม่พูดมากเพราะคุณบอกแต่เรื่องไพล แต่ชายคนนั้นคุณไม่ได้บอกด้วยว่าไปทำอะไรกับไพลเข้าให้ เหมือนฟังความข้างเดียว
28 กันยายน 2546 02:50 น. - comment id 170554
ความรักเป็นสิ่งที่สวยสดงดงามเสมอนะค่ะ (ในความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงา ถึงแม้จะต้องทุกข์ในบางครั้งก็ตามที) แต่สำหรับผลงานชิ้นนี้ขอคุณพี่พุดเศร้ามากเลยค่ะ อ่านแล้วกินใจมากเลย แต่ก็ไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลยค่ะ อยากให้ดอกไม้ที่เคยสดใสกับความรักเป็นเหมือนเดิม เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆเลยค่ะ อ้อลืมบอกไป ผู้หญิงไร้เงาพยายามหาต้นมะม่วงหิมพานต์ให้แล้วนะค่ะ แต่ไม่มีสักต้น เลยต้องขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ
28 กันยายน 2546 07:45 น. - comment id 170577
หน้าส่วนตัว
..พี่สาว..ที่แสนดี..
มากมี..น้ำใจ..ให้เรน...
..เธอเป็น..ดาวดวงเด่น...
ใครเห็น.. ก้อรัก..มากมาย..
..หนึ่งคือ..น้ำใจ...
เรนได้... มากมาย..ตรงนี้..
.. ขอ..พี่สาว..ที่แสนดี...
..อย่ามี... หัวใจเศร้า...นะคะ...
..บทกลอนของเรน..ไม่เก่ง..
..แต่..ทุกอย่าง..ที่เรนเขียน..
คือความรู้สึก.. ที่เป็นของเรน..จริงๆ...
..อยากให้...รู้..ว่า....
เรน..ห่วงใย..ความรู้สึก..ของพี่พุดพัดชา..นะคะ...
...
29 กันยายน 2546 11:38 น. - comment id 170751
หว่อ..พี่พุดไปฝากคำไว้ในงานแล้วนะน้องรัก ซึ้งใจนักกับน้ำใจนะคะ ผู้หญิงไร้เงา น้องคือเงาใจในเรือนไทยที่เราแสนรักจักถนอมไว้ให้หวานกระจ่างใจ..ไปชั่วกาล ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งค่ะน้อง ชัยชนะ.. เทียนใครก็เทียนคนนั้น จุดได้ ดับได้ ตออดเวลา..หากว่ายังอยากจะจุดจะดับ..ไม่ว่ากันนะ ส่วน..แก้วกลางใจ..ของพุดพัดชา..ที่ดับไปพร้อมเทียนนั้น เพราะพายุฝันพายุฝนมันแรง ไม่ช้านาน วสันต์กลายแล้ว และจะผ่านเลยลาลับและ ฤดูหรือฤดี ของมวลมนุษย์ก็คงเฉกกัน หมุนเวียนแปรผันสักวันละไม่รู้กี่หน พุดพัดชา เขียนเรื่องรานร้าวไปตามฟ้าฝนและพายุ แค่นั้น พอฟ้าพลันกระจ่าง ดวงตาก็คงสว่างใส งานพุดพัดชาก็แค่ให้ใครสอนใจใครบางคนให้ ยอมรับความจริงของชีวิต ที่เดี๋ยวรักเดี๋ยวร้าง เดี๋ยวอยากห่างเดี๋ยวดายเดียวเดี๋ยวอยากเกี่ยวเดียวอยากลาเดี๋ยวอยากมาเดียวอยากไป... นี่แหละน้ำใจคนไง..คะ แต่ก็ขอขอบคุณนะที่จับคู่ผิดให้อีกแล้ว อย่านำมาเกี่ยวให้ใครเขาไหม้หมองเลยค่ะ เขายังมีอนาคตสดใสนะคะ น้องเรน ซึ้งใจนักที่รักพี่พุดอย่างพิสุทธิใสมาก อย่าห่วงพี่พุดเลย ไม่เคยมีใครแคร์และห่วงใยเลยพี่พุดสักกี่คน เพราะเขารู้รู้กัน..พี่พุดกร้านโลกชะมัดค่ะ อย่าเหมือนพี่พุดนะคะ.. ด้วยรักทุกดวงใจ
29 กันยายน 2546 13:21 น. - comment id 170759
http://www.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=118 ในยามที่ท้อแท้ ขอเพียงแค่คนหนึ่ง จะคิดถึง และคอยห่วงใย ในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ ขอเพียงมีใคร ปลอบใจ สักคน ในวันที่โลกร้าง ความหวังให้วาด มันขาดมันหาย ใครจะช่วยเติม เพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่ม ต่อสู้อีกครั้ง บนหนทางไกล * กำลังใจ จากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่ ให้ชีวิต ได้มีแรงใจ ให้ดวงใจ ลุกโชนความหวัง กำลังใจ จากใครหนอ ขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหม ดั่งหยาดฝน บนฝากฟ้าไกล ที่หยาดริน สู่พื้นดินแห้งผาก
29 กันยายน 2546 13:21 น. - comment id 170760
ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไปวันนี้. ยังมีความหมายอยู่. ถึงแม้บางสิ่งเคยชื่นชู. จู่ๆ มาหายไป. รับรู้ความเปลี่ยนแปลงที่เห็น.. ถือว่าเป็นวันใหม่. ถึงแม้สะเทือนในจิตใจ.. ไม่อาจไปขัดขวาง.. เธอจะคิดหรือทำสิ่งใดนั้น .โปรดอย่าหันเหแนวทาง หากหวาดกลัวจะรับมือความหม่นหมาง. โลกจะร้างคนก่อ สายน้ำไม่อาจทวนคืนมา เวลาไม่รั้งรอ. ฝันของเธอ ให้ฉันฝันต่อ.เกิดก่อเป็นสวยงาม ทั้งนี้ขึ้นอยู่ที่เธอพร้อม. ฉันก็ยอมเดินตาม ถึงแม้ไม่มีใครเอ่ยถาม. จะเก็บเป็นความภูมิใจ
29 กันยายน 2546 17:29 น. - comment id 170780
http://www.toursong.com/song/4379.htm กำลังใจ ( D ) หงา คาราวาน D Intro 8 Bars...7... 8.โบก มือลา เสียงเพลงครวญมาต้องลาแล้วเพื่อน กี่ปีจะลับเลือน ฝากเพลงคอยย้ำเตือน หวน ไห้ จาก กันไกล แม้เพียงร่างกายแต่ใจชิดใกล้ เมื่อใจเราซึ้งใจ ร่วมทางไม่ร้างไกล หมาย มั่น ขุนเขาไม่อาจขวาง สายทางเที่ยงธรรมได้ ความหวังยังพริ้มพราย เก่าตายมีใหม่เสริม ชีวิตที่ผ่านพบ มีลบย่อมมีเพิ่ม ขอเพียงให้เหมือนเดิม กำลังใจ อย่า อาวรณ์ รักเราไม่คลอนคลางแคลงแหนงหน่าย ให้รักเราละลาย กระจายในผองชน ผู้ทุกข์ทนตลอด กาล Solo 8 Bars...7... 8.ขุนเขาไม่อาจขวาง สายทางเที่ยงธรรมได้ ความหวังยังพริ้มพราย เก่าตายมีใหม่เสริม ชีวิตที่ผ่านพบ มีลบย่อมมีเพิ่ม ขอเพียงให้เหมือนเดิม กำลังใจ อย่า อาวรณ์ รักเราไม่คลอนคลางแคลงแหนงหน่าย ให้รักเราละลาย กระจายในผองชน ผู้ทุกข์ทนตลอด กาล .
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
