สุดปลายสายรุ้ง!

พุด


นานหลายราตรี...
ที่ดวงนอนดายเดียวเดียวดายกับใจดวงเดิม
จากจันทร์ครึ่งดวง ใจครึ่งเดียว
เหลือเพียงเสี้ยวใจพอกับเสี้ยวจันทร์

เฝ้าฝันเฝ้านับวันรอคืน ..
รอจันทร์เพ็ญกลับมาเต็มดวง
เติมใจให้เต็มให้เปล่งงาม
ตามหวานหยาดสายพรายน้ำผึ้งพระจันทร์

http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973
 ดวงใจในฝัน   
อรวรรณ เย็นพูนสุข : : Key Eb  
รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา
ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง
เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง
ฝังใจพะวง หลงรอคอย
อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ
พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย
ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย
คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา
ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา
จนใจ ไม่มีใครเมตตา
เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา
บางคืนมองจันทร์หรรษา
นิจจาอกฉัน
บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า
น้ำตาหลั่งเลย
ลมเอยพริ้วยังแผ่ว
ไม่มีแววเลย
เหงาใจจริงเอย
หลงเชยแต่เงา... 


ณ.สุดปลายสายรุ้ง..
ดวงฝันเห็นดวงใจในฝัน
ยามอรุณรุ่งอุษาสาง 
กับดวงตะวันดวงโตแสนงาม
ค่อยๆชักรถออกมาแย้มเยือนโลก
แหวกม่านหมอกเทาทึมยามราตรีคลี่แสงสว่างรำไรๆ
ทอทอดลอดเรียวเมฆเสกพรายแฉกแหวกเวทีโลกตระการตากระการใจ

ส่องฟ้าสีฟ้าให้เข้มกระจ่าง
น้ำทะเลสีสวยใสแจ๋วราวกระจก 
ราวมรกตน้ำงาม..ล้ำ
ปะการังชูช่อตระการ
ราวดอกไม้งามประดับโลกสีน้ำเงิน
กิ่งกัลปังหาแตกก้านกระจายพรายไหวไหวในน้ำทะเลลึก
ฝูงปลาเล็กๆนับหมื่นหลากพันธุ์
 แหวกว่ายเริงร่าใต้โลกบาดาล

หาดทรายยังขาวสะอาด ยาวเหยียด 
ทิวมะพร้าวไหวเอนลู่ลม..เสียดส่ายใบพลิ้ว
รับเสียงทะยอยจากทิวคลื่นถะโถมฝั่งมิยั้งหยุด

ลำนำอัศจรรย์กลางเกาะเปล่าร้าง ราวสวรรค์สร้างพระเจ้าเสก
ราวสวนอีเดน ริมทะเลสาบสีเงิน
ที่ปรากฎขึ้นมาท่ามกลางดงดอกไม้พันธุ์พื้นเมืองหลากพรรณ
มวลพลังดอกไม้รื่นรมย์ร่ำ ฉ่ำสีสันสดใส
หอมคละเคล้ามากับสายลมอ่อนๆบางเบาๆ	

ราวกลิ่นจรุงของมวลเกสรน้ำผึ้งหวาน แสนหวาน..
กลิ่นอ้อยอิ่งของไม้บางชนิดที่หายาก
กลิ่นหอมแรงของดวงบุหงาลดาวัลย์
ที่โอบล้อมสลับสล้าง ส้ม แดง
เหลือง ทองละออละอองพรายพร่าง
งามจนยากจะบรรยาย..

ณ..สุดปลายสายรุ้ง....
ดวงฝันเห็นดวงใจในฝัน
ในท่ามกลางม่านเมฆเรียวรุ้ง 
ท่องเรือใบไปในอ่าวที่แสนสงบงาม..
ยามอาทิตย์สนธยา ทั่วทั้งท้องนภาและผืนน้ำ..
เป็นสีส้มเหลือบชมพูแดงรอนรอนอ่อนๆเทาๆทองทอง
ส่องอาบทาบทาประกายวะวิบระยิบระยับ 
งามจับตาทั้งเวิ้งฟ้าแลเวิ้งน้ำ
งามเกินคำพรรณา รำพึงรำพัน..

ณ..สุดปลายสายรุ้ง.....
สองดวงใจเอนอิงพิงไหล่ ทอดตาทอดใจ
ดูอาทิตย์สีไพลดวงโตกำลังโรยตัวช้าช้าร่ำลาผืนน้ำสีคราม
ที่ยามนี้ถูกเปลี่ยนสีถูกคลี่คลุมด้วยมนตรา
สีทองจรัสเรืองจรดฟ้างามล้ำ
อย่างละมุนละม่อมอย่างออดอ้อนอาลัย 
ทิ้งแสงเรื่อเรื่องจางจางขับฟ้างามให้ยิ่งงามบรรจิดใจ..
ตะวันอ่อนอุ่น ทิ้งแสงสวยไว้ก่อนกลายหมุนลาโลกเพียงชั่วยาม

ฝูงปลา กระโดดผึงโผล่พ้นน้ำออกมา เริงร่า
ชูเกล็ดสีเงินวะวาววับรับแสงสะท้อนอ่อนหวานจากดวงสุริยา
หมู่ปลาวาฬ..พ่นน้ำขึ้นฟ้าฟู่ฟู่..
ในทะเลสาบสีเงินงาม..ยามใกล้ค่ำ
มีเพียงสวรรค์กลางใจดำเนินไปสู่เงียบงามสงบสุข

เรือใบลำน้อย ค่อยค่อยลอยเลื่อนละล่อง
ไปท่ามกลางครรลองคลื่นและริ้วเรียว
ของเสี้ยวตะวันลา..  
ยามคลาไคลใกล้ลับหล้า
ทิ้งศรัทธารักไว้กับกาลเวลา ไร้เหว่ว้าหมองหม่นใด..
 **************

ณ..อีกสุดปลายสายรุ้ง....
อีกด้าน.ของอีกงามหนึ่งที่ตราตรึงใจพอกัน
อีกซีกโลกฝัน โลกไพร...
อาทิตย์อัสดง ตรงนาข้าวเขียวขจี
ที่มีกระท่อมไพรริมบึงบัว หลากสีสันชูช่อไสว

สาวนา สาวไพรทูนกระด้งผักสดนานา
ที่เพิ่งเด็ดมาจากริมท้องนาท้องไร่..
หวังกลับไปตำน้ำพริกแกงเอง
บรรเลงโขลกตำด้วยสมุนไพรสดสดข้างครัว
ข่าแก่ตะไคร้พริกขี้หนู ขมิ้น หอมแดง 
กระเทียม พริกไทย เคยปลาเผาให้หอม ก่อนแกง
พริกแห้งข่าอ่อนหั่นแว่นค่อยใส่ลงไปกินแทนผัก
แล้วใส่ปลาดุกชิ้นทีหลัง ให้เลิศล้ำอร่อยรส
จากน้ำคำเล่าเรื่องรอบทะเลสาบ..
ตำราขมิ้นศรี..คนดีที่ขอยืมมาทำ
อยากให้เสน่ห์ปลายจวัก
กวักรักตามมาเคลียเคล้า
ยามเข้าใต้เข้าไฟนะคนดีนะดวงใจ

แต่..ไฉนเลย..เล่า..!
ณ..สุดปลายสายรุ้ง...
สาวนา..คนดีที่น่าสงสาร
ยังคงนุ่งผ้าถุงดอกสีไพล ใจลอยคอยหนุ่มนา

ยังยืนฝันริมลอมฟางข้างกอข้าวเขียวไสว 
ให้สายลมพัดตึงเคล้าคลึงยอดตอง
ราวบทเพลงแห่งท้องทุ่งคอยโบกโบยกระหน่ำใจ
พัดพาหัวใจน้องนางบ้านนาไปไกลแสน
ให้สายลมหนาวยามค่ำแนบร่างงามล้ำ
ที่ถลำลึกในภวังค์ดายเดียว...เดียวดาย..ลำพัง
มีเพียงเสียงนกไพรโผผินบินกลับรัง 
ราวตอกย้ำฤดีนางรอ!				
comments powered by Disqus
  • พุด

    7 ธันวาคม 2546 21:58 น. - comment id 188608

    http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=973
     ดวงใจในฝัน   
    อรวรรณ เย็นพูนสุข : : Key Eb  
    รำพึงรำพัน ฝันรัก รักเอยใฝ่หา
    ยังจำติดตาชวนปลื้ม ฉันลืมไม่ลง
    เป็นรอยพิศวาส ปักใจมั่นคง
    ฝังใจพะวง หลงรอคอย
    อาวรณ์ใจครวญ หวนคิด คิดจนพร่ำเพ้อ
    พาใจละเมอหมองหม่น คิดจนเลื่อนลอย
    ยามนอน ถอนสะอื้น ตื่นตาแลคอย
    คิดจนดาวลอย คล้อยเมฆา
    ฝันกอดเชยชม ภิรมย์รื่น พี่ชื่นตื่นผวา
    จนใจ ไม่มีใครเมตตา
    เพียงนิทรา นิจจานึกว่าสุขเอ๋ย
    บางคืนมองจันทร์หรรษา นิจจาอกฉัน
    บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า น้ำตาหลั่งเลย
    ลมเอยพริ้วยังแผ่ว ไม่มีแววเลย
    เหงาใจจริงเอย หลงเชยแต่เงา
    
    บางคืนมองจันทร์หรรษา
    นิจจาอกฉัน
    บางคืนขาดจันทร์เยือนหล้า
    น้ำตาหลั่งเลย
    ลมเอยพริ้วยังแผ่ว
    ไม่มีแววเลย
    เหงาใจจริงเอย
    หลงเชยแต่เงา... 
    
  • ผู้ชายคนเดิม

    7 ธันวาคม 2546 22:06 น. - comment id 188620

    ..คงเพราะความมั่นคง ที่มีอยู่เต็มหัวใจ ..
    ที่สั่งสมและสอนให้รู้จัก ค่าของความหวัง
    
    ..วันหนึ่งวันนั้น  ฝันจะเป็นจริงหรือไม่ก็ตาม
    
    แค่..สักครั้ง ที่ได้สัมผัสว่า รัก เป็นยังไง
    มันคงคุ้มค่าเกินพอ 
    ---------------------
    
    พี่พุดสบายดีไหมครับ
    ..คิดถึงจัง
    
    ^__^
    
     
    
  • หมึกมรกต

    7 ธันวาคม 2546 22:10 น. - comment id 188628

    ภาพสวยจังครับ
    บทความสื่อความหมายได้ดี
    เพลงเพราะครับ
    สรุป คือ ทุกอย่างลงตัว
    แวะมาสวัสดีพี่พุด ครับ
  • tiki

    7 ธันวาคม 2546 22:21 น. - comment id 188641

    ยังงามเหมือนเก่าค่ะ
  • พุด

    7 ธันวาคม 2546 22:39 น. - comment id 188655

    พุดมาขอบคุณนะคะ
    จริงๆระยะนี้
    หมอบอกให้พุดหยุดอ่านเขียนชั่วคราว
    เพราะสายตาพุดเบลอมากค่ะ
    พุดใช้สายตามากไปอ่านมากไป
    และออกกำลังกายก็หักโหมไป
    ทำไมพุดพัดชาถึงทำอะไรๆก็มากไปยังงี้ละคะ
    
    และอีกเรื่องที่หมอมิได้วินิจฉัยไว้ค่ะ
    พุดว่าเองนะ
    คือเขียนเรื่องเศร้ามากไป
    เรื่องรักมากไป
    
    จริงไหมละคะ
    ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย
    ที่แสนรักแสนคิดถึง..เสมอมา
    และ
    หากรักพุดพัดชา
    ก็ภาวนาอย่าให้มีเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตานะคะ*
    อย่าให้พุดพัดชา
    *นักอยากจะเขียนนักรักรจนา*
    คนนี้สิ้นไร้ดวงตา..สวรรค์
    ให้มาฝันฝากใจแสนเศร้าอีกต่อไป
    ***
    
    
    
  • เรนน้อย..ของพี่ดอกแก้ว...

    7 ธันวาคม 2546 23:01 น. - comment id 188677

    ..เรน..เป็นห่วงนะคะ...
    
  • พุด

    7 ธันวาคม 2546 23:11 น. - comment id 188685

    เมื่อคืนนอนดูจันทร์ครึ่งดวงค่ะ
    และจะเห็นแสงดาวพราวพร่าง
    เต็มอ้อมฟ้าอ้อมใจ
    เห็นแสงไฟกระพริบจากเครื่องบิน
    ที่พุดคืดว่าน่าจะไปสมุยค่ะ
    และ
    ทุกคืนพุดจะปูเสื่อนอนเรียบง่ายใกล้กระจกกว้าง
    มองดูจันทร์ดวงงามอวดดวงสวย
    อย่างซึ้งเศร้า 
    อย่างเข้าใจโลก..และชีวิตนี้..
    ที่หมุนมาพาให้เรามาพานพบพรากจาก
    เป็นธรรมชาติใจธรรมดารัก
    ...
    และหากเมื่อเรา..*นักอยากจะรจนา*
    ได้มาพบกับสวรรค์หวาน
    ท่ามกลางร่มไม้งาม
    
    มีร่มรักเรือนไทยแสนเงียบสงบงาม 
    ในทุกโมงยาม
    ให้เราได้หนีพ้นจากโลกอารยะอันวายวุ่น
    
    ได้มาพักพิงใจ
    เอนอิงไหล่ไปด้วยกันฉันท์น้องพี่
    
    ได้มาฝากใจกับจันทร์ฝากฝันกับดาว
    ฝากเพลงยาว
    ถึงแม่สาวเนื้อนวลในทุกฤดูทุกฤดีงาม
    
    แล้วไซร้..
    
    จงได้เพียรเฝ้าทนุถนอมรอยทรงจำ
    ให้เกสรในแววตาพร่างพรายราวสายเพชร
    
    ทุกคราครั้งที่ได้รจนา
    หรืออ่านผ่านดวงตาดวงใจ
    ให้หัวใจได้ตระหนักลึกซึ้ง
    ถึงสร้อยรักอักษราค่าคำ..
    
    ว่ารักรักรัก...
    
    รักคือ
    พลังถักทอใจ
    ผลักดันทุกดวงใจให้มีพลังสรรสร้าง
    สิ่งดีดี ที่เรานี้มีพรสวรรค์พรแสวง 
    
    มีสมองสองมือดั่งเพชรพร่างพราย
    รอหว่านโปรยปรายสู่ผองชนผู้ทนทุกข์ยาก
    
    ก่อนดวงชีวาจะลาลับหล้า
    ตราบชั่วฟ้าดินสิ้นโลกนี้ไป
    
    ทิ้งเพียงความดี อาจจะมีเหลือเพียงงานงาม
    ที่จะให้คนที่รักเราและเรารัก
    ได้จดจำรำลึกไปตราบชั่วกาล..นะทุกดวงใจ
    
  • พุด

    7 ธันวาคม 2546 23:22 น. - comment id 188691

    ทุกแห่งหน!    
    พุดพัดชา  
    
    ฉันเห็นเธอในดอกไม้สายลมไหว
    มวลนกไพร ในฝนพราย แมกไม้ฝัน
    ในดวงดาว ในอุ่นแสง แห่งตะวัน
    ในความฝัน ในยามตื่น ชื่นฉ่ำใจ..
    
    ฉันเห็นเธอ ในดวงจันทร์ ฝันเคียงฟ้า
    ในเมฆา ในเรียวรุ้ง กระจ่างใส
    ในผีเสื้อ ในสายน้ำ ในขุนเขา ในเงาใจ
    เธอสถิตอยู่กลางใจในเรียวตา
    ในศรัทธาในรักนี้ มิมีวันจะลบเลือน! 
    
  • พุด

    7 ธันวาคม 2546 23:24 น. - comment id 188694

    ราตรีสวัสดินะคะทุกดวงใจ
    *จากกันอย่าลาเพื่อเป็นลางว่า
    เราจะได้พบกันใหม่ค่ะ..*
    รักล้นใจ
    จากพุดพัดช้า
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 ธันวาคม 2546 23:37 น. - comment id 188701

    ณ  ปลายสายรุ้ง
    ยังมีแสงโพยพุ้งสู่ทุ่งกว้าง
    ณ ความรักที่เคยมีแม้บอบบาง
    ฉันยังต้องการจะวางรักไว้ในหัวใจ
    
    *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ  ราตรีสวัสดิ์นะค่ะ  หลับฝันดีด้วยนะค่ะ*-*
  • tiki

    7 ธันวาคม 2546 23:44 น. - comment id 188706

    เอาเพลงหน้าบ้านมาให้ฟ้ง พุด
    http://www.bangkokcity.com/2003/member/index/index.php?home=tiki
  • พุด

    8 ธันวาคม 2546 13:08 น. - comment id 188812

    เรื่องสายตาพุด ดีขึ้นแล้วค่ะ
    ขอบคุณทุกท่านทีเมตตาห่วงใยนะคะ
  • พุด

    8 ธันวาคม 2546 14:37 น. - comment id 188832

    เจอซีอุยเชือดใจไปครึ่งค่อน
    จนต้องนอนรอตายหัวใจเว้า
    คงเอาต้มผักดองของชอบเรา
    เป็นกับข้าวต้มเครื่องในหัวใจคน....
    
    ปกติจะมีข้าวเหนียวยัดใส้ตัดเป็นชิ้นจิ้มซีอิ๊วหวานด้วย อิอิ 
    ลงใหม่นะคะฤกษ์
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    9 ธันวาคม 2546 12:16 น. - comment id 189046

    อยากไปดูปลาวาฬจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน