ไดอารี่..ไดอะไร!

พุด


หลายวันมานี้
เบื่อรจนาเรื่องหวานๆ หรื่อใช้ภาษาสวยๆ..
วันนี้..เลยไปดูหนัง..ช่วงที่รอดูหนัง ..
ไปอ่านหนังสือก่อน
อ่านฟรี..ที่ร้านนายอินทร์ ..
และด้วยความที่เป็นคนอ่านหนังสือเร็วมาก เลยจบลงโดยไม่ต้องซื้อ
เพราะว่าเป็นคนที่ ชอบหนังสืออีกแบบ..
ไม่ฮิตตามใครๆ แต่จะไม่ตกข่าวถ้ามีหนังสือดีๆ..
หลังจากดูหนังจบ..
ก็เลยคิดว่า ทั้งหนังและหนังสือมันต่างกัน ในบางแง่มุม..
แต่..สรุปคือ..น่ารักดี 
กับความรู้สึกเป็นธรรมชาติ ธรรมดาๆ
ของความเป็นผู้หญิง ไม่ว่าชาติภาษาไหน
แม้สาวไทยจะใจไม่ถึงเท่าในเรื่องรักแบบสาวยุโรป 
ที่กล้าแสดงออก 
นั่นเพราะเค้าเกิดมาคนละวัฒนธรรม
และเป็นการไม่รู้สึกแปลกแยก
ที่จะทำสิ่งที่ออกมาจากใจ จากความรู้สึก ..
แต่สาวไทยเรา..วันนี้คงมีบ้าง..ที่อยากจะลองรัก..ค้นหา..
อยากบอกแค่ว่าตราบใดที่เรายังอยู่ในสังคมนี้
ที่ผู้ชายใจยังไม่กว้างพอ เราเท่านั้นจะเสียเปรียบ..ใช่ใคร 
จงคิดไตร่ตรองนะสาวเอย...จะบอกให้!
ออกจากโรงหนัง...
ก็เดินเรื่อยเปื่อย ไปดูร้านรวงเล็กๆมากมาย 
ที่เปิดใหม่ ..ดูๆไม่ค่อยมีคนซื้อ
มีแต่คนขาย....
ริมถนนสายนี้..น่ารักมาก 
จะมีร้านขายปลา ขายกระถาง ขายต้นไม้ ขายของจากเมืองจีน..
เลยเดินเข้าไป ในสวนสวย 
ที่รุกขชาติกำลังดาระดาษ 
แย้มหวานบานสะพรั่งสีสด เต็มไปหมด
จากเดินเล่น เลยกลายกลับเป็นโดนเสน่หาต้องมนต์จังงัง 
ต้องควักกระเป๋าเป็นพัลวัลเพื่อซื้อ ซื้อ และซื้อ
ต้นไม้ ต้นไม้และต้นไม้
 มีลั่นทมสามสีสามสวย สามระทมแข่งกันตรมกันตรอมในใจดวงนี้..
ได้พญาสัตบรรณ ฟอร์มสวยช่อชั้น แสนงาม 
ได้พุดสามสี หอมฟุ้งขจรขจายให้โลกนี้จรุง
ได้หางนกยูง ดอกสวยหวาน 
สีแสดจัดจ้า ท้าแดดจัดไสว 
ได้หมาก ที่ลำต้นเป็นสีแดงทำให้คลายคิดถึง
มะพร้าวจริงๆที่ปลูกไม่ได้ แทนความคิดถึงบ้านเกิด 
ที่มีมะพร้าวเป็นเพื่อนใจคอยสานใบคลุมศรีษะน่ากลัวจะหล่นใส่..
ได้ไม้แขวนมากมี 
ได้ชบาฮาวายสีสวยจัด ดอกโตเท่ากระด้งใบเล็กนะ 
ที่สดสีงาม และที่สำคัญ....
ได้ความรู้สึก..เบิกบาน 
มีความหวานความสุขภายในใจดวงนี้ 
ที่ได้กลับมาพร้อมกับต้นไม้แสนรัก
ที่พลิ้วไสวล้อลม  เต็มคันรถ...
กลับมาบ้าน...มาวางไว้บนระเบียงบน 
ที่แสนกว้าง จัดวางให้ดูเป็นสวนกลางแจ้ง..
และค่ำคืนนี้หมายตาหมายใจ 
จะมาอาบน้ำแกล้มไปกับลั่นทมแดง ชมพู เหลือง 
ที่กำลังออกดอกพราวหอมเร้าใจ 
ไปกับพุดสามสี กุหลาบและโมกสวย..
คงแสนดีในความรู้สึกจังเลยนะ..
พอยามเย็นมาเยือน  
จะถีบจักรยานพร้อมตะกร้าสานคู่ใจ 
ไปเก็บดอกปีบ ที่ร่วงหล่นขาวพราวพื้น
ที่โรงถ่ายหลายรายการของคุณปัญญาและคุณมยุรา 
เคยเข้าไปดู เห็นคุณมยุราตัวจริง
สวยมาก สวยที่สุด 
เมื่อตะกร้าสานเต็มด้วยดอกปีบแล้ว 
เราก็จะกลับมาหาแก้วใบเล็กๆบรรจุลงไป 
มีแก้วใบหนึ่งแสนสวย
ที่เหมาะมาก และเป็นของขวัญจากชนะงานเขียน
 
เราจะวางดอกปีบไว้ทุกที่ 
ในห้องน้ำ หัวนอน และนาทีนี้
ใกล้จอคอม..
แกล้มหวานให้เรื่องที่กำลังลง..นะนาทีนี้!..


http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5060 
บ้านเราท้องนา
เช้าขึ้นมาออกทุ่ง
ใจที่คิดหมายมุ่ง ลงแขกนา
ตั้งใจ เอาไว้ว่า
เสร็จหน้านาแล้วพาเที่ยวงาน
วัดข้างบ้านมีงานประจำปี
หนุ่มสาวนัดกัน
หวังเที่ยวงานเป็นหมู่
เราซิคนไร้คู่ ช้ำชีวี
ตั้งใจ รอหวังที่
คนรักมาพาเราเที่ยวงาน
แล้วก็ผ่าน วันงานด้วยน้ำตา
บ้าน เรามีแต่สาวชาวทุ่ง
ไร้กลิ่นน้ำปรุง มีแต่กลิ่นไม้ป่า
ฝากลม วิงวอนว่า
ช่วยนำพารักมาให้ฉัน
รักสั้นๆ จริงๆหนอเรา
บ้านเราท้องนา
เช้าขึ้นมาฟ้าผ่อง
ลมบ้านเราพัดล่อง หนาวก็หนาว
คนกรุง คงจะถูก
กักตัวไว้เขาไม่ให้มา
สาว บ้านป่า ก็คงจะเลิกคอย
บ้านเราท้องนา
เช้าขึ้นมาออกทุ่ง
ใจที่คิดหมายมุ่ง ลงแขกนา
ตั้งใจ เอาไว้ว่า
เสร็จหน้านาแล้วพาเที่ยวงาน
วัดข้างบ้านมีงานประจำปี
หนุ่มสาวนัดกัน
หวังเที่ยวงานเป็นหมู่
เราซิคนไร้คู่ ช้ำชีวี
ตั้งใจ รอหวังที่
คนรักมาพาเราเที่ยวงาน
แล้วก็ผ่าน วันงานด้วยน้ำตา
บ้าน เรามีแต่สาวชาวทุ่ง
ไร้กลิ่นน้ำปรุง มีแต่กลิ่นไม้ป่า
ฝากลม วิงวอนว่า
ช่วยนำพารักมาให้ฉัน
รักสั้นๆ จริงๆหนอเรา
บ้านเราท้องนา
เช้าขึ้นมาฟ้าผ่อง
ลมบ้านเราพัดล่อง หนาวก็หนาว
คนกรุง คงจะถูก
กักตัวไว้เขาไม่ให้มา
สาว บ้านป่า ก็คงจะเลิกคอย... 
******


พุด..กำลังเรียบเรียงผลงาน
มิให้สับสนค่ะ
ต้องขอโทษด้วยค่ะ				
comments powered by Disqus
  • พุด

    15 ธันวาคม 2546 13:45 น. - comment id 191396

    http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=25008
    หัวใจทองของชาวนาไทย .....สาวบ้านนา  
    
    ทุ่งรวงทองราวทะเลที่เหว่ว้า
    น้ำเหนือมาท่วมนาน้ำตาไหล
    ทะเลทองของชาวนาเลี้ยงชาวไทย
    แสนเสียใจในวันนี้ที่ฝนครวญ..
    
    ธรรมชาติพิโรธโกรธกริ้วลิ่วลมฝน
    ลงทัณฑ์จนสาสมตรมไห้หวน
    ชาวนาเอ๋ยเคยอยู่มาแต่พอควร
    กระดูกล้วนสันหลังฝังเหงื่อไคล..
    
    กี่ปีกี่ชาติสิ้นทุกข์ยากได้เงยหน้า
    หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินสิ้นร้าวไหว
    ทั้งหนี้สินมากมายกู้เขาไป
    ทำอย่างไรในวันนี้ไม่มีนา......
    
    นั่งดูนาก้มหน้าซุกซบเข่า
    มันเงียบเหงาเฉาใจไยเหนื่อยล้า
    น้ำตานองสองแก้มแกล้มกับนา..แต้มท้องนา
    พร่ำบอกเทวดาและฟ้าฝน..ไม่จนใจ...
    
    จะสู้แล้วสู้เล่าเฝ้าแผ้วถาง
    ยึดแนวทางองค์ในหลวงไม่หวั่นไหว
    ยึดหลักธรรมคำสอนลุกสู้ใหม่
    สู้ต่อไป..เลี้ยงไทยทั้งชาติ ให้ปราศจากความอดตาย...  
    
  • พุด

    15 ธันวาคม 2546 14:43 น. - comment id 191418

    นักอยากจะเขียนหิวไส้กิ่วเลยแล้วค่ะ
    
    ขำตัวเองกับผลงานห้าร้อย..ที่เซบไว้
    ขายกินก็ไม่ได้..
    ที่ชุลมุลจนคอมจะพังแล้วค่ะ
    และพากันให้เจ้าของต้องสับสนไปด้วย
  • tiki

    15 ธันวาคม 2546 17:49 น. - comment id 191448

    :)
  • แม่จิตร

    15 ธันวาคม 2546 21:55 น. - comment id 191586

    :-)
  • |NdEpEndEnT

    15 ธันวาคม 2546 22:44 น. - comment id 191605

    ชอบไปยืนอ่านหนังสือที่ร้านนายอินทร์ 
    และสามารถอยู่ร้านหนังสือได้เป็นวันโดยลืมทานข้าว อิอิ
    
  • ชัยชนะ

    16 ธันวาคม 2546 06:29 น. - comment id 191638

    คงจะบอกว่าเพลิดเพลินกับเรื่องสัพเพเหระที่พุดไปพบมา
    มาบันทึกเล่าให้ฟังเป็นเรื่องเป็นราว
    แต่ผมคิดว่าไปที่ไหน พุดลืมบางอย่างได้
    แต่สิ่งที่พุดลืมไม่ได้คือดอกไม้
    ก็ใหความสดชื่นแจ่มใสสดสวยดีครับ
    ปลูกไว้เยอะ ๆ นะครับ ถ้าว่าง ๆ เกิดได้ไปหาจะได้ไปขอ (ล้อเล่นครับ)
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    16 ธันวาคม 2546 19:41 น. - comment id 191809

    เป็นชีวิตที่อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยเลยค่ะ  เรียบง่ายดีค่ะ  ชอบจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน