ทุกอณูของหญ้าดูไร้ค่าจัง ใครๆก็ชิงชังพวกชนชั้นของเขา เสียงของดอกหญ้า เดี๋ยวอย่าเพิ่งเหมา เราจะลองเล่าเรื่องราวให้ฟัง วันฟ้าแจ่มใสเมฆระบายยิ้มสีขาว แสงแห่งดาวส่องสกาวอยู่ทั่วไป ใครกันร้องไห้ อย่าได้เศร้าใจ หญ้าน้อยเหมือนจะบอกไม่เป็นไร เราจะให้ปุยฝ้ายเหล่านั้นไป หนูน้อยยิ้มร่าเริงน่าดีใจ มองของเล่นชิ้นใหม่เต้นระบำ_______ยามหลุดลอย หันไปเอ๊ะนั่นพรานหนุ่มใกล้ถูกสอย วิ่งตรงรี่เข้ามาพลอย ญ. หญ้าพักพิง น้ำใจเต็มเปี่ยมเจ้าพร้อมเป็นที่แอบอิง ที่พักพึ่งพิงที่พักผ่อนคลายใจ เค้าคิดว่า ญ. หญ้ายิ่งใหญ่จังเลย
กำมะหยี่ 3 เม.ย. 2547 21:46 น. - ID 50257 
896
5
0
3 เมษายน 2547 21:49 น. - comment id 241043
ไม่ค่อยถูกฉันทลักษณ์...แต่ก็กลั่นด้วยหัวใจ จริงจริงนะคะ
3 เมษายน 2547 22:55 น. - comment id 241108
หญ้ามีประโยชน์โปรดรับรู้ เพราะที่ฉันเห็นอยู่นั้นรู้ค่า หญ้าทำให้สนามนานา สวยงามหนักหนาเพราะหญ้ามี *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
4 เมษายน 2547 00:35 น. - comment id 241142
กลั่นด้วยใจก็ดีแล้วค่ะ และก็แต่งได้ดีด้วยน๊า ช็อกก็คิดว่าตัวเองไร้ค่าเหมือนต้นหญ้าแต่ตอนนี้คิดแล้วว่า ญ.หญ้า ยิ่งใหญ่จัง อิๆ
4 เมษายน 2547 12:29 น. - comment id 241225
...แต่งได้น่ารักมากค่ะ.. แวะมาทักทายค่ะ..
5 เมษายน 2547 17:55 น. - comment id 241849
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
