URL..http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=90 (ฝนหยาดสุดท้าย) ********** ในราตรี... ที่จันทร์จริงกำลังลอยควะคว้างกลางเวหาหาว กับคืนไร้ดาวกับเมฆหมอกหมองเฝ้าครองฟ้า ที่ดอกดวงพวงพุดจริงกำลังบานพราวเต็มราวกิ่ง แต่ไยดวงดอกพุดเศร้ากำลังบานร้าวเต็มหอมห้วงดวงใจ ดวงนอนนิ่งนิ่งทิ้งใจ ดูดาวประจำเมืองประจำใจ..รินน้ำตา ด้วยเหว่ว้าเสียใจ กับใจดวงละไมละมุน..ดวงนี้ ที่มัก..มองงามในทุกนิยาม..แล้วชอบร่ำไห้ มีทั้งยามรักภิณฑ์พัง ยามพลาดหวังดายเดียวขมขื่น ยามชื่นฉ่ำใจใน..ทุกรส...ทุกรัก.. ทั้ง..สดชื่น ทั้ง..ระรื่นรมย์ ทั้ง..ตรอมตรม ทั้ง..ระทมทับแทบดับดวงใจ ทั้ง..หวั่นไหววาบหวาม ที่ช่างเป็นความรู้สึกแสนงามแสนดี เป็นนวลประทับ รับเนียนเนื้อใจ.. ของ*สาวงามแห่งไพรพฤกษ์* คนนี้ ให้มี ใจดวงดีดวงใส ราว*อัญมณีไพร**อัญมณีใจ* ที่แสนภาคภูมิใจแสนปลี้มใจ ที่ได้รับเกียรติได้รับนิยาม ที่งามวาม ราวดวงดอกเพชรพรายพร่างกระจ่างใจไสวสว่าง เพราะ รู้ว่ากับทุกเรื่องราว..ไร้สาระ มิได้เสียใจวูบไหว..นาน..กับทุกสิ่ง เพราะใจดวงนิ่ง รู้รำงับดับทันเสมอ.. และ อยากสารภาพว่า.. ใจกล้าเผชิญพอ...กับทุกฝันพลี ไม่ว่าจะดีจะร้าย ใครจะมากำนัล มอบไม้ฝันไม้ใจไม้ไหนมาให้ ก็คงมิยอมพ่ายยอมแพ้ใจ ยอมหวั่นไหวสิโรราบวาบหวาม..นาน เพราะ ดวงใจภายในจริงแท้ เพียรสร้างเกราะกั้น ให้มีใจดวงธรรม..ดวงธรรมชาติ ที่สะอาดพอจะรู้ทันรู้เท่าว่า ทุกอารมณ์..รัก..รานร้าวเศร้าฝัน..นั้น ก็แค่เพียง สวรรค์ส่ง..ฟ้าประทานมาให้..เรา ดั่งพรสวรรค์ ให้ไหวทันทดสอบใจ ให้รู้มีไหวพริบมีปัญญานำสติ ให้หลงยินดีปิติเพียงฝันฝันฝัน ให้รู้ทันนำมาหลอมละลายทายทักเนื้อใจ ให้ไหวงามรับละเมียดละมุน มาสร้างรักสร้างงานหอมกรุ่น อันหวานหอม..หอมหอม ให้หลอมทุกอ้อมใจ ให้ดวงใจได้สัมผัสละไมรักภักดี ได้โอบเอื้อใจแบ่งฝันปันใจไปด้วยกัน.. มาหมุนฝัน สวรรค์หวาน มาหมุนคน หมุนดวงกมลมากมีมากมาย ให้พรายพบดวงตาสวรรค์ ได้ค้นพบสงบงามเงียบเรียบง่าย ได้ใช้ชีวีอย่างมีคุณค่า นำมาเรียงถ้อย ร้อยรสรักอักษรา ภาษารักภาษาใจภาษาฝัน ดั่งดวงบุปผาสุมาลีหลากสีหลากพรรณ หลากบทเรียนได้พากเพียรน้อมนำมาสอนใจ ให้ สมกับงามดวงใจใครเล่ารู้นี้ ที่พระเจ้าพลีพร้อม หลอมส่งลงมาเกิด หวังคง เพียงเพียรให้รู้ค่าคำ ค่าคนกมลละไมในทุกดวงใจ ทั้งปวงงาม *นามศิลปิน* คนดี..ดวงใจ จึง.. มิอาจ.ทิ้งจิตวิญญาณไพร ที่*ฟ้าสร้าง..สวรรค์ส่ง*สั่งตรง*ลงมา.. ได้ช้านาน.... มิยอมให้ราน..ทิ้งรักภักดิ์พลี แม้นบางหนบางที จะสับสนกับกมลใครกมลใจ.. ที่ ก้าวมาหยิบยื่นแล้งไร้น้ำใจ ให้ไหวเหว่ว้าอ้างว้าง มิรักจริงมิเข้าใจ... ที่วิ่งมาใส่มาชน ราวนรกสั่งตรงให้มาเชือดเฉือน ให้ประหัตประหาร..ดับดวงจิตวิญญาณใจ จึง.. ทบทวน หวนไห้ทุกเรื่องราว ด้วยเศร้าด้วยเสียใจ กับใจคนใจใคร... ที่มิเข้าใจ ที่ผ่านมาผ่านไป ที่มิยั่งยืน อย่าง..มิเศร้าใจมิยาวยืนมิยาวนาน.. ด้วย..ดวงดอกใจในรักฝัน มักพลัน ได้ยินเสียงคลื่นคลอพะนอเศร้า แห่งผืนดินเกิด ครวญคร่ำร่ำให้...ให้รู้ทำใจทำสิ่งสวยงาม ก่อนตะวันหวานแห่งดวงใจ จะอ้อยอิ่ง..อำลา..โลกโศกสุขนิรันดร์ ได้ยินเสียงฟากฟ้าทะเลฝัน เพรียกหารำพันพิไรกับผืนทราย เสียงไพรพฤกษ์ ราวร่ำไห้กระซิบกระซาบฝากใจ ไฉน!ไยยอมแพ้..กับเกมใจไม่จีรังรัก ให้ หัวใจดวงภักดี ที่สวรรค์สรร สวรรค์สร้างให้อย่าแรมร้างห่างลา . ด้วยเวลาแห่งชีวีช่างแสนสั้น มิมีวันที่เราจะรู้กำหนดโลกโชคชะตาได้ คนดี ดูถูกมาซีเหยียบย่ำมาเลย เผยความสาใจความสะใจ ในสับสนมิทานทนมินานวัน ก็ยอมผันยอมแปรแพ้ดวงใจ.. แพ้จิตวิญญาณภายใน ราวกับกลืนน้ำลายตัวเอง และยังคงกลับมาบรรเลงบทเพลงแห่งหัวใจ ในวันนี้นะนาทีนี้ และ ยังคงใช้หัวใจดวงขวัญฝันฝัน ยืนยันมั่นใจเต็มร้อย ว่า ไม่ว่าจะถอยหน้าหรือถอยหลัง หรือ อยากหยุดตามฝันตามตะวัน ยามไฟฝันไฟนำเส้นทางใจแสนริบหรี่ไหวระริก ราวจะมอดดับลงช้าๆ แต่..!จำไว้.. ทุกฝีก้าว ก็ยังคงเคารพการกล้าตัดสินใจของตัวเอง มิยำเกรงใจมิใช่เพราะใครเพราะคน จะ ไม่มีวันเสียใจนะ.. และจะขอบรรเลงเพลงรักระริน ดั่งขลุ่ยครวญถวิลพ้อคลอละออเจ้าดวงดอกไม้ ทายทัก..มอบรักให้ทุกดวงใจ ในถนนสายฝันสวรรค์งาม.. นะวิมานร่มรักเรือนไทยแห่งนี้ ไป..จนกว่า..จะอยากลาจริงลาใจ..ด้วยตัวเอง ที่จะมิมีวันยอมพลี ด้วยอารมณ์ใครที่วูบวับดับหวังดับดวง จาก ผู้หญิงคนนี้ ที่แพ้ฝนมิพ่ายใจ มิพ่ายใคร ในกมลลวงมิได้หวงห่วงในรักใจในรักจริง! ************ ผู้หญิงแพ้ฝน..มิพ่ายฝัน รจนาเรื่องนี้สดค่ะ พร้อมฟังบทเพลง *ฝนหยาดสุดท้าย*คลอครองใจ ด้วยหยาดน้ำใสเต็มเรียวตา ในขณะที่ สายฝนกำลังพร่างสาย ในยามเช้านี้นะคะ และ กับทุกอณูความรู้สึก ที่ได้ทบทวนสับสน ในใจมาตลอดคืน ที่บางครั้งครามีใครบางคน กล่าวคำกระทบจิตกระทบใจ กระทบวิญญาณภายใน ให้สะเทือนไหวสะเทือนใจ ให้แทบอยากเลิกรจนา ลาลับดับดวงดอกฝัน แต่ค่ะ สำหรับผู้หญิงคนนี้ กับใจดวงดี ที่ขอแค่แพ้ฝน มิพ่ายฝัน..มิพ่ายใจ..มิพ่ายใคร.. ที่ไม่เข้าใจไม่รักเราจริงนะคะ ******** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=90 ฝนหยาดสุดท้ายหัวใจหวั่นไหวให้ตรม ซ่อนรอยน้ำตาขื่นขม ร้าวระบมสุดที่จะฝืน ถึงคราวจำพราก โศกช้ำกล้ำกลืน ฉันนอนซบหมอนสะอื้น ค่ำคืนผวาโศกศัลย์ ฝนหลั่งสั่งฟ้านิจจาจำร้างห่างกัน อย่าลืมรักเคยผูกพัน ทุกคืนวันอย่าลืมเสน่หา ถึงกายจะห่าง แต่รักอย่าลา เธอเคยสัญญาไว้ว่า จะมาเมื่อฝน เยี่ยมเยือน จงหมั่นจำความหลังอย่าลืม สองเรา เคยรักเคยปลื้ม ด่ำดื่มจำไว้อย่าเลือน คอย ฉันคอยจนฝนใหม่เยือน หวั่นเกรงรักลวงลอยเลื่อน เพื่อนใจอยู่ไหนไม่มา ฝนหยาดสุดท้ายเขาใยปล่อยฉันให้คอย ส่งกระแสใจเลื่อนลอย หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้างสร่างซา เพราะชื่นหัวใจของข้า ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม ฝนหยาดสุดท้ายเขาใยปล่อยฉันให้คอย ส่งกระแสใจเลื่อนลอย หลงรอคอย คอยร่ำเรียกหา ฝนเอยอย่าด่วน สิ้นร้างสร่างซา เพราะชื่นหัวใจของข้า ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม...
พุด 28 เม.ย. 2547 12:30 น. - ID 52283 
998
7
0
28 เมษายน 2547 12:55 น. - comment id 255991
หน้าส่วนตัว
อดทนเวลาที่ฝนพรำ
อย่างน้อยก็ทำให้เรา
ได้เห็นถึงความแตกต่าง
เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ...
..ฟ้าครึ้มครึ้มคำรามเมื่อยามเช้า
..อื้อ ! ช่างเป็นวันที่อากาศดีเสียจัง
..ฤๅ ว่า พระอาทิตย์ใช้สิทธิ์พักร้อน
..ดูสิ ! เมฆดำ ลอยขับเคลื่อนแข่งกัน
..ต้นไม้ใหญ่น้อยก็พากันโบกสะบัดกิ่งก้าน เหมือนดีใจกระนั้น
..รู้สึกคิดถึงหยาดฝน คิดถึงลมละมุน คิดถึงดินที่ชื้นแฉะ
..เสียงนกที่เคยเจื้อยแจ้วปลุกในยามเช้า ..เงียบงัน
..เจ้านกน้อยก็คงยื่นใบลาพักร้อนเหมือนกัน ..
..งั้นวันนี้อยากเป็นนก
28 เมษายน 2547 13:11 น. - comment id 256013
ทุกคราคราว ที่ใจดวงร้าวของพุดพัดชาอ่อนล้า ช่างน่าแปลกใจ ที่พลันดวงตาสวรรค์ จะพลันเปิดใจให้สวยใสสู่สว่าง ให้พลังใจ ให้พลังฝัน ให้พลังธรรมชาติ บังเกิดงามจรัสเจรืองใจ อีกคราครั้งหลังราตรีหมองผันผ่าน ราวพบอรุณรุ่ง จาก มหัศจรรย์รัก มหัศจรรย์ฝัน มหัศจรรย์ใจ จากดวงใจใสงาม จากใจใครบางคนมาแทนที่ ปลอบประโลมใจ เป็นโทรทางไกลไกล จากกลางเกาะ..มนต์รักทะเลใต้ ผู้รู้จักรู้ใจเห็นตัวตนจริงแท้ของพุดพัดชา กระซิบคำว่า ทุกครา ที่อ่านงานแสนรักของพุดพัดชา ที่ฝากไว้ให้แล้ว อยากจะบอกรักภักด์พลีใจ ยอมสยบใจสยบจิตให้ตราบชั่วนิจนิรันดร์ และ นี่คือพลังใจไฟฝันอันยิ่งใหญ่ ที่ทำให้หัวใจพุดได้คืนหลังและ หันกลับมาอีกครา..แทบทุกครา นะคนดีทุกดวงใจ จาก กมลละมัยจากรักล้นใจ จากใจพุดพัดชาค่ะ
28 เมษายน 2547 13:13 น. - comment id 256015
ยืนตากฝนใต้เงาจันทร์พลันคิดถึง
หวลคำนึงถึงความรักปักเราสอง
จำพลัดพรากจากกันไปเกินใฝ่ปอง
เ พราะเราสองมีชนชั้นมากั้นกลาง
ถึงใจรักผูกมิตรสนิทสนม
แต่สังคมที่ต่างชั้นมากั้นขวาง
เราเปรียบกาเธอเปรียบหงส์แสนสำอางค์
จึงบั่นทางความสุขใจ............ให้จบลง
28 เมษายน 2547 14:20 น. - comment id 256047
เพราะชื่นหัวใจของข้า ไม่มาฝนจ๋า ข้าตรม ........ ชอบจังค่ะ......
28 เมษายน 2547 14:28 น. - comment id 256054
การยอมรับการตัดสินใจของตัวเองแล้วเชื่อมั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในตัวเราแล้วค่ะ เพราะผู้หญิงไร้เงาก็ยอมรับความผิดพลาดหรืออะไรก็ตามแต่ที่เกิดจากการตัดสินใจจากตัวเองเช่นกัน (รักและคิดถึงคุณพี่พุดเสมอนะค่ะ)
28 เมษายน 2547 14:45 น. - comment id 256068
อิม..น้องน้อย ยามเช้า ยามที่ดวงดอกฝนกำลังพร่างสายสวย นกไพรพุด..เกือบปีกหัก อีกคราอีกคราวแล้วค่ะ เพราะว่า ตัดสินใจปีนขึ้นไป ตัดกล้วยเครือใหญ่ ที่กำลังห้อยหวีไหว โอนเอนกลัวหักราญ พี่พุด ตัดฉับอีกฉับและอีกฉับ และ พลัน กล้วยยักษ์ก็สุดทานทน หล่นลงมา พลอยพาร่างพี่พุด ลอยละลิ่วระร่วงตามพวงกล้วย ลงกราวกรายพื้น.. โอ้ละหนอ ไม่เคยจำจดในรสร้าวร่าง ที่กระดูกเท้าเคยต้องเข้าเฝือก มาเกือนเดือน ที่แสนไม่ประเทืองประทับใจ เพราะไม่ได้ไปเต้นๆๆนานวัน ในนอนฝันเศร้า ราวหางเครื่องไร้เวที.. วันนี้ เพราะใจดวงดี อยากหักหวีแบ่งฝันปันกล้วยใหญ่ยักษ์ ให้ทุกเพื่อนในลานฝันสวรรค์หวาน ที่พี่พุดใช้ออกกำลังกายทุกวันนะคะ เพราะ ทุกวัน ทุกคนมักมีของมากำนัลให้พี่พุด ได้ลืมตัวอิ่มเอมโอษฐูมิว่างเว้นค่ะ ก็ฝากข่าวยังสบายดีสบายใจ ร่างร้าวยังไม่แหลกยับ ดวงใจก็ยังงามใส..ยังงามให้ค่ะคนดี
28 เมษายน 2547 14:57 น. - comment id 256084
นกพเนจร..คะ ซึ้งใจจังค่ะ ที่แปรฝันนามแฝงมาตามที่ขอนะคะ และ จะขอ..อีกเรื่องค่ะ อย่าตากฝนรอขวัญสวรรค์หวาน ร่างจะรานพานพบหวัดนะยอดขวัญ หากรักจริงจากใจไม่นานวัน หวังพบฝันมิพรากไกลมิพรากลา จะเป็นหงส์เป็นกานามสมมุติ เพียงพิสุทธ์กลางใจงามเลอค่า อยู่แห่งไหนใกล้หรือไกลอย่าเหว่ว้า กระซิบค่าคำรักยังภักดิ์พลี ด้วยความดีความหอมหลอมใจมั่น ด้วยความฝันความงามกลางใจนี้ ด้วยทรงจำมากมายร่ายมนต์หวานนะคนดี สวาทพลีสวาทหวังฝังฝากใจ..ไปนิรันดร์!
28 เมษายน 2547 15:03 น. - comment id 256089
รดาลดาวัลย์พันใจพุด ซึ้งค่ะ ที่ตามมาให้พลังใจเสมอมาค่ะ พี่พุดก็ แค่บอกว่าจำรดาได้เรื่องบทเพลงไพเราะ มากมายที่เคยได้ฟังค่ะ ขอบคุณนะคะคนดี นอนดูสายฝนซี และ จะมีไหมจะฝากใจ ฝากหยดน้ำตาหยาดระริน ซึ้งตาม ยามคะนึงถึงใครสักคนที่อยากให้มาแบ่งงามในกมลฝันหวานหวานแสนสวยสดงาม และแสนเศร้าดายเดียว..คะ ด้วยรักล้นใจมากกว่าใครมากกว่าฝนค่ะ
28 เมษายน 2547 15:36 น. - comment id 256120
น้องน้อยผุ้หญิงไร้เงา พี่พุดดีใจมากก..ค่ะ. ที่กลับมาเป็นเงาใจทุกดวงใจในโลกฝัน ในร่มรักเรือนไทยเรือนใจแล้วในวันนี้ พี่พุดกำลังฟังเพลงนี้ ยินดีมอบให้น้องคนดีเป็นพิเศษนะคะ และแด่ทุกดวงใจ ที่ยังไร้รักไม่มีไม้หลักปักใจสักอันเดียวเลยค่ะ ด้วยรัก.. http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=77 หลักไม้เลื้อย จิตติมา เจือใจ : : Key Dm เพราะเธอเหมือนหลัก ไม้ตั้งตรงนั่น ไม้เลื้อยอย่างฉัน ได้พันอาศัย ขาดเธอเหมือนขาด หลักชีวิตไป ก้าวเดินทางใด ขาดความมั่นใจ แน่นอน เพราะเธอเหมือนสร้อย พระห้อย คอนั่น คุ้มครองป้องกัน ภูตภัยหลอกหลอน ขาดเธอหัวอก หวั่นไหวสั่นคลอน แม้ยามจะนอน ประสาทยังหลอนตัวเอง กลับ มา หาฉันเถิดนะคนดี มาปลอบชีวี ฉันให้หายวังเวง ฉันเหมือนพิณ ขึ้นสายรอเธอบรรเลง ดีดเป็นเพลง ฟังชื่น ฉ่ำอุรา ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ ฮือฮือฮือ ฮือฮือฮือ ฮือ...
28 เมษายน 2547 18:45 น. - comment id 256273
หนึ่งในฝันของฉันนั้นคือ รจนา เพื่อถ่ายทอด การเดินทางมาของความฝัน ในสายผมไหว แต่งเต้ม ขับกล่อม กลอนแห่งความฝัน ให้ใครๆ บอกเล่า การเป็นไป ของหนึ่งชีวิต ในหนึ่งช่วงเวลา ------------- เป็นกำลังใจให้พุดนะ อย่าพ่ายฝัน ขอให้รจนาต่อไป ตามที่หัวใจ เธอต้องการ
28 เมษายน 2547 19:23 น. - comment id 256295
^J^ ............... * ฝนหยาดสุดท้าย สิ้นสุดลง ดุจความฝัน เฝ้ารอวัน ฟ้าสวย อันสดใส ทะเลพริ้ว ระลอกขาว ยังพราวพราย แม้นไม่ตาย คงได้พบ ประสพกัน...ริมหาดทราย..?
28 เมษายน 2547 20:36 น. - comment id 256347
เพราะจังค่ะ แต่งเก่งจัง
29 เมษายน 2547 02:35 น. - comment id 256593
เข้ามาอ่านผลงานของพุดพัดชาทีไร ได้นอนหลับฝันดีทุกคราว อิอิ
29 เมษายน 2547 05:53 น. - comment id 256612
บอกตามตรง เมื่อคืนไม่มีเวลาได้อ่าน อย่างว่าถ้าเขียนยาว(กว่าเพื่อน) ต้องมีเวลามาก จึงอ่านทีหลัง ๆ เพื่อน ชัยชนะต้องอ่านทุกตัวอักษร บางครั้งไม่เข้าใจ อ่านถึงสองสามรอบก็มี ก่อนโพลสให้ เรื่องนี้คิดว่าพุดอยากสื่อให้กำลังใจคนที่แพ้พ่าย อย่าได้ท้อถอย ในอันที่จะสร้างผมงาน มาขับกล่อมในบ้านหลังนี้ให้มีความสุขร่วมกัน ถึงแม้ว่าจะพ่ายแพ้ผิดหวังในชีวิต แต่ขอให้คิด สร้างสรรค์ ผมงานกวีที่นี่สืบต่อไป
29 เมษายน 2547 09:34 น. - comment id 256628
อ่า .!! อัลมิตราจองเป็นนกแล้วนี่นา งั้นเปลี่ยนใหม่ วันนี้จะเป็นลิงเร่ร่อน ค่ะ
4 พฤษภาคม 2547 15:17 น. - comment id 260263
ดีนะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
