สุภาษิต - คำพังเพย

ไม้เก็ด

สุภาษิต  คือคำที่พร่ำสอน
               ให้สังวรเอาไว้จะไม่ผิด
               สอนให้ทำ สอนให้เว้น อยู่เป็นนิจ
               ใช้ความจริงของชีวิตลิขิตมา
   เช่น น้ำมาปลากินมด                 น้ำลดมดกินปลา
เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า                   วาจาจริงย่อมไม่ตาย
   นอนสูงให้นอนคว่ำ                    นอนต่ำให้นอนหงาย
น้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย ผิจะหมายหมายจงแท้
               คำพังเพยคือคำพร่ำหยิบยก
               เอื้อนสาธกประกอบเรื่องเบื้องต้นแฉ
               ตีความให้เข้ากับเรื่องเกี่ยวเนื่องแท้
               ใช้พูดแต่ไม่หวัง สั่งสอนใคร
   เช่น เข็นครกขึ้นภูเขา              ขายผ้าเอาหน้ารอด  ไง
ฝนตกขี้หมูไหล                             คนจัญไรมาพบกัน
   เขียนด้วยมือลบด้วยเท้า          วัวใครเข้าคอกคนนั้น
แย้มปากก็เห็นไรฟัน                  อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย
                 สุภาษิต,คำพังเพย เราเคยเห็น
               แยกประเด็นพินิจดูรู้ความหมาย
               ทั้งสองอย่างต่างก็ดีมีมากมาย
               ทั้งหญิงชายเลือกใช้ ไทยไทยเอย.