http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2247.html (ดอกไม้ให้คุณ) ................. ไพล...ตื่นมากับเงาฟ้าสลัวมัวหม่น กับหอมไม้ไทยปนดวงดอกพุดซ้อน ที่แสนหวานอวล..อวดอรชร มาอ้อนออดถึงเตียงโบราณ ให้จิตใสหวานแจ่ม...ตั้งแต่ในยามย่ำรุ่ง... ม่านนวล...ที่ประดับรายรอบราวมุ้ง พัดระบัดไหวไปตามกระแสลมแรง วสันต์ลีลา.... ฟ้าเพิ่งหลั่งน้ำตาร่ำไรอาลัยอาวรณ์ ทิ้งเทาทึมทอดทับทุกทิศทาง ให้หยาดน้ำตานางฟ้าได้พร่างพรม หวังมิฝากตรมให้ชาวนาชาวเมืองระทม เมื่อลงผิดที่ผิดทาง บ้างก็น้ำมากเกินจนท่วมทับ บ้างก็แล้งจนรับมือแทบไม่ไหว โอ้ไฉนเลย...ฟ้าดิน..! และ... นี่คือทุกข์มิรู้สิ้น... ที่ถึงเรามิถวิลหวังให้ได้มา หากก็ต้องยอมรับกติกาโลกกติกาชีวิต ที่บางครั้งเราพิชิตและ ลิขิตธรรมชาติ วาดวงให้ได้ดั่งใจฝันมิได้ หากเราต้องใช้วิจารณญาณก่อนสายเกินแก้ ห้ามเบียดเบียนโลก จนต้องรับโศกสิ้นสุข และ นับวันจะต้องทนทุกข์รับมือ จากการถูกสอนสั่งจากภัยธรรมชาติ สัจจะธรรมอันแสนล้ำค่า จากบทเรียน ที่ดินฟ้าพิโรธ โกรธเกรี้ยวเลี้ยวมาตอบ ให้ผู้มิรู้รักษ์ รู้คิดชอบแด่ผืนดินน้ำลมไฟ อันคือ ความยิ่งใหญ่เกินต้านรับ หากมนุษย์นับพันล้าน... ยังมิรู้รักษ์ธรรมชาติ ช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อม ก็จะตรอมจะตรมจะทนทุกข์ อย่างยากที่เยียวยาจะแก้ไข ไพล... เพียงหวัง.. ให้เมืองไทยแดนดินด้ามขวานทอง หยุดปองร้ายกัน หันหน้ามารู้รักสามัคคี อย่างพี่น้อง ปรองดองสมานฉันท์ปันแบ่ง และ หันมาใช้แรงรักนั้น จักพลีตอบแทนคุณผืนดินธรรมแผ่นดินทอง แผ่นดิน... ที่ลูกหลานโหลน จะได้อาศัยหยัดยืนอย่างแสนทรนงภาคภูมิใจ ไปภายหน้า ใต้ร่มฟ้า ร่มฉัตรเพชรกางกั้นเกศ ใต้ร่มรักแห่งทุกศาสนา ที่ทุกศาสดาต่างก็พากันฝากคำสอน ให้ทำแต่ความดี มีอภัยเมตตาปรารถนาดีกันและกัน ก่อนที่ไฟบรรลัยกัลป์ ด้วยแรงสงคราม จากไฟแห่งกิเลสตัณหาความทะยานอยาก จะตามมาห้ำหั่นพากันทำลายล้างโลก ให้วิโยคสะเทือนจนแหลกแตกเป็นผงคลี และ...จน ทุกดวงชีวีวิญญาณ จักเร่ร่อนไร้ที่ผ่อนพัก ตราบไปชั่วกัลปาวสานต์อสงไขยเวลา และ... นี่คือใจไพลดวงใสใส ที่บางครั้งคราแสนเหนื่อยล้ากับโลกมนุษย์ และอดเหว่ว้าดายเดียวในดวงใจเสียมิได้ เมื่อแสนเศร้าสะเทือนใจไปกับภัย ที่มนุษย์ผู้เรียกตัวเองว่า *พิสุทธิชน..* เหนือสัตว์อื่น หากทว่า ยังหยิบยื่นความเจ็บปวดให้แก่กันและกัน ยังเต็มไปด้วยการฆ่ารายวัน การทำร้ายเบียดเบียนกันมิสิ้นสุด แม้นกระทั่งสึนามิ และพายุถล่มมาเตือนแล้ว...ก็ยังมิสำนึกตรึกตรอง จ้องรีบจะตายเร็วก่อนกาลเวลาสังขาร.. และ...เช้านี้..ไพล... จึงยิ้มหวานละไมไม่ได้แล้ว เพราะ ได้ยินข่าวแว่วๆมากระทบจิต ว่าที่อเมริกา... ต้องประกาศกฎหมายพิเศษ.. เนื่องจากเภทภัยจากน้ำมือมนุษย์ด้วยกัน ที่คร่าฉุดสตรีไปข่มขืน หลังจากที่ถูกพายุกระหน่ำ แล้ว ยังมาถูกวิบากกรรม *ภัยสังคม*..มาซ้ำซัดซ้ำเติมอีกระลอก ที่ได้แต่บอกใครไม่ได้ ได้แต่สะท้อนสะท้านสะเทือนใจ จนไม่ทราบจะว่าอย่างไรแล้ว ไพล.. จึงรีบตื่น เพื่อพาตัวไปวัดทำจิตให้ใสเสียดีกว่า เพื่อสร้างกุศลทาน สร้างบุญบารมี..อธิษฐานภาวนา ขอให้ทุกดวงใจโหดร้ายที่มืดดำ ได้พบทางสว่างทางธรรมนำทางใจ แสนงามกระจ่างล้ำ ทางสายแห่งปัญญา และ... ได้รู้ค่าของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ที่แสนประเสริฐสุด ทันได้มาพบพระพุทธศาสนา ที่แสนล้ำค่าทางจิตวิญญาณเป็นยิ่งนักแล้ว ให้ได้มีแก้วมณี..ประดับใจ.. ก่อนลมหายใจจะสิ้น.. และ... แด่ผองชน...คนในชมพูทวีป ที่ประพฤติชีพชอบ ได้มาพานพบประสบพระประทีปแก้ว.. ได้ตามรอยบาทองค์พระศาสดาองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และ อาจจะได้เฝ้ายามลาล่วงเลยลับ หากจิตจับไว้เป็นกุศลจนลมหายใจสุดท้าย ใช่..!มาหายใจเปล่าเปลืองไปวันวัน คอยจ้อง แต่จะทำร้ายเบียดเบียนกันทั้งทางกายวาจาใจ ไพล... จึงมาตั้งจิตตั้งใจ มาฝึกพร่ำอบรมบ่มจิต...ภายในให้สวยใสที่วัด ไพลจัดสำรับคาวหวานและผลไม้ แล้วนุ่งผ้าไทยปักเชิงชายผืนงาม ตามคล้องคอด้วยสไบสีทองผืนเก่า และ.. ด้วยใจดวงเหงาดวงทองดวงผ่องผุดพิลาส.. ทุกย่างเท้าที่ก้าวเข้าขอบเขตขัณฑสีมา หัวใจดวงเหว่ว้า กลับยิ่งงามใสไสวสว่าง ด้วยม่านน้ำตาแห่งปิติเกษม ด้วยความรู้สึกร่มเย็นเป็นสุขสิ้นทุกข์ใด ในหัวใจมีแต่สดใสรื่นรมย์ เมื่อแหงนเงยไปเห็นแมกไม้ รายรอบเริงร่ายระบำรำฟ้อน รอหยาดหยดฝนพรมพรำ อย่างราว กำลังจะสอนสัจจธรรม..บทเรียนธรรม..จากธรรมชาติ ว่าให้ทำใจสดใสฉ่ำเย็นตาม เพราะ... ความร่มเย็น... ไม่ว่าจะเป็นศิลาที่ไพลชอบนั่ง ก็ยังสอนถึงคำว่าศีล..ที่มาจากศิลา คือความหนักแน่นมั่นคง เย็นใจ ในศรัทธาปสาทะ ที่จะยึดมั่นอย่างซื่อตรง คงเดินตามรอยบาทองค์พระบรมศาสดา อย่างหวัง มิให้คลาดคลาอีกแล้วในน้อยนิดชีวิตหนึ่งนี้ ไพล... ทรุดตัวลงนั่งใต้ต้นมะขามใบระยิบพร่างกระจ่างไสว ในคลองตาคือนานาพันธุ์ไม้กำลังร่ายฟ้อน ราวกับป่าใหญ่ในเมืองอันเรืองรุ่ง ที่ หลวงพ่อท่าน...ยังมุ่งพัฒนาวัด วัตรของผู้คนไปพร้อมกัน ทั้งด้วยธรรมและธรรมชาติ..อันจะขาดจากกันมิได้ เพราะ... มาตรแม้นพระพุทธองค์ไซร้ ก็ยัง ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน ณ..ภายใต้ร่มไม้ให้เงางาม ในทุกยามบำเพ็ญเพียรภาวนาอย่างแสนสมถะสงบเงียบ และ... แม้นพระอรหันต์ส่วนมาก ก็ยังมักเลือกภิกขาจรรอนแรมไปแสวงบุญ หา*หลักแห่งใจ* ในป่าดงพงไพรพนา อย่างเย็นอกเย็นใจ ในร่มไม้ใหญ่ไทรสาขา.. ที่พากันได้สงัดเงียบรียบง่ายแสนร่มเย็น สำหรับ ไพลมาวัดทีไร จึงได้งามใจ ทั้งจากธรรมชาติและทางธรรม ที่สอนบทเรียนแสนล้ำเลอค่า ให้รู้ว่าชีวาชีวิตนั้น...จักหนีไม่พ้นความเป็นธรรมดาโลก อันคือทุกข์โศกโรคภัย เกิดแก่เจ็บตายที่หามีผู้ใดผัดเพี้ยนได้ไม่ จึงจำต้องควรหันมาพึ่งพิงกัน ไม่ว่าดินน้ำลมไฟ ที่จักผสานผสมกัน จนให้เกิดพลังแห่งความเป็นสัจจธรรม ที่ทุกอย่างนั้น ให้เราเพียงรู้พิจารณาธรรม จากพลังแห่งธรรมชาติที่รายรอบเรา แล้ว ค่อยมองย้อนสอนใจ...มองกลับเข้าไปณ..กายเรา ณ..ภายในจิตใสแห่งเรา ว่าเรายังเขลา ยังทุกข์ทนไหม... หากยังใจเร่าร้อน ก็จงผ่อนพัก... รู้จักรินรดด้วยหยดหยาดแห่งน้ำอมฤตธรรม จนกว่า เราจะถามย้ำกับตัวตนว่าเราดับทุกข์พ้นทุกข์ได้ หรือยัง หรือรู้วาง ให้ทุกข์ห่างตัวแล้วหรือยัง แม้นอาจจะได้บ้างมิได้บ้าง ก็ยังดีที่รู้แนวทาง เพื่อไปสู่เส้นทางสว่างไสว ที่จะนำพาใจเรา... ให้มิหลงใหลมืดบอดในบ่วงพันธนาแห่งทุกข์ทุกรัก ไพล.... นั่งนิ่งนิ่ง ทิ้งจิตภาวนารักษาศีลและ พลันฟ้าก็โปรยฝนพร่าง ในท่ามกลางพระภิกษุรายรอบลานหิน หากพุทธศาสนิกชน และ พระธรรมทายาท แห่งองค์พระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หาได้หนาวไม่ ยังคงมิย่อท้อ ที่จะเพียรทำหน้าที่ สร้างกุศลจิตที่ดีจนสิ้นสุดวัตร และ... นั่นคือ ลูกแห่งพระบรมศาสดา ที่หวังให้โลกหล้านี้...มีแต่ความเมตตาฉ่ำสุข ปราศจากทุกข์ในทุกดวงใจ ที่ยังไม่สิ้นในเงาวิบาก ไพล..จึงได้แต่ นั่งสวดมนต์ท่ามกลางสายฝนพรมพรำ ด้วยดวงใจอิ่มงามที่ทั้งร่างและใจแสนใสเย็นพอกัน ด้วย ดวงใจที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความปรารถนาดี แด่เพื่อนมนุษย์อย่างมิสุดสิ้นรักได้เลย... .............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2247.html ดอกไม้ให้คุณ ...แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน นี้เพื่อมวล ประชา จะอยู่ แห่งไหน จะใกล้ จะไกล จนสุดขอบฟ้า ขอมอบ ความหวัง ดั่งดอกไม้ ผลิ สด ไสว งาม ตา เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ มา ดวงตะวัน ทอ แสง มิถอยแรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็น สายธารที่ชุ่ม ป่า เป็น แผ่นฟ้า ทาน ทน ดวงตะวัน ทอแสง มิถอย แรง อัปรา เป็น เปลวไฟที่ไหม้ นาน เป็น สายธารที่ชุ่ม ป่า เป็น แผ่นฟ้า ทาน ทน ขอมอบ ดอกไม้ ในสวน ให้หอมอบอวล สู่ ชน จงสบ สิ่ง หวัง ให้สม ตั้งใจ ให้คลาย หมอง หม่น ก้าว ต่อไป ตราบชีวิต สุด ดุจ กระแส ชล เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ คุณ เป็นกำลังใจ ให้ เธอ เป็นสิ่งเสนอ ให้ คุณ...
พุด 4 ก.ย. 2548 20:05 น. - ID 80631 
949
10
0
4 กันยายน 2548 20:17 น. - comment id 511503
พุดพัดชา ไม่ค่อยสบายค่ะ เป็นไข้เพราะนั่งตากฝนนานไปนิ๊ด และ.. ขาด้านซ้ายเป็นแผลเหวอะ เพราะถูกน้ำมันลวก เลยมาผสมกันระบมค่ะ หากมิได้มาตอบคำก็ขออภัยนะคะ แต่จะพยายามค่ะ ในค่ำคืนนี้
และ.. เพราะต้องทะนุถนอมสุขภาพ เพราะ พรุ่งนี้จำพรากร่มรักเรือนไทย ต้องเดินทาง..อีกคราแล้ว..ค่ะ
4 กันยายน 2548 20:42 น. - comment id 511511
หัวใจพี่พุดบริสุทธิ์เสมอค่ะ น้องเองก็เศร้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย --------------------------------------------- ขอให้พี่พุดหายเร็ว ๆ นะค่ะ พักผ่อนมาก ๆ ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ ด้วยรักและห่วงใยค่ะ
4 กันยายน 2548 20:57 น. - comment id 511518
รักษาสุขภาพนะค่ะ
4 กันยายน 2548 21:32 น. - comment id 511536
ให้พี่พุดหายไข้ในเร็ววันค่ะ เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ
4 กันยายน 2548 22:21 น. - comment id 511557
รักษาสุขภาพด้วยน่ะคับพี่พุด เป็นกำลังใจให้พี่พุดเสมอคับ จะรออ่านผลงานกลอนของพี่พุดน่ะคับ
4 กันยายน 2548 22:41 น. - comment id 511567
หน้าส่วนตัว
..เรนก็ขอให้พี่พุดพัดชาหายเจ็บนะคะ..
หากอยู่ใกล้ ..เรน
เรนจะเป็นสาวน้อยคอยดูแล..
จะเปลี่ยนผ้าพันแผล..
ที่แน่ๆ..ต้องฟังเรน .. อิอิอิ ..
แบบเรนจะบังคับ..
ห้ามขยับหรือไปไหน..
ต้องอยู่อย่าไปไกล..
อยู่ใกล้ๆเรนจะดูเอง .. แบบเรนจะเป่ามนต์.. โอมเพี้ยง มะลึกกึกกื่ยยย ..สยึมกืยย จงหายไข้ ..นา .. 
เรน..ขอให้พี่พุดเดินทางโดยปลอดภัยนะคะ..
4 กันยายน 2548 23:49 น. - comment id 511591
ดอกกุหลาบสวยจังค่ะ หากเป็นไปได้ เมื่อมีโอกาส จะทวงดอกไม้จริง ๆ ค่ะ
5 กันยายน 2548 00:43 น. - comment id 511602
สวัสดีค่ะคุณพี่พุด... อ่านงานของคุณพี่พุดคืนนี้ ปรายคล้ายๆ คนที่จิตใจปลงๆ ต่อเหตุการณ์ต่างๆ ที่รายล้อมอยู่... นอกจากภัยจากธรรมชาติแล้ว คนเราต้องมารับภัยจากฝีมือมนุษย์ด้วยกันอีก... น้ำใจช่างแห้งแล้งลงกันทุกๆ วัน... ขออธิฐานจิตให้สิ่งศักดิ์สิทธ์ช่วยดลบันดาลให้คุณพี่พุดเดินทางไปไหนมาไหนด้วยความปลอดภัยนะคะ... ขอสุขภาพแข็งแรง หายจากโรคภัยไข้เจ็บใดๆ ทั้งปวง... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
5 กันยายน 2548 10:50 น. - comment id 511636
5 กันยายน 2548 13:28 น. - comment id 511712
เดินทางปลอดภัยนะ...รักษาสุขภาพ และขอให้หายป่วยไวนะจ๊ะ
5 กันยายน 2548 13:59 น. - comment id 511742
`มาชื่นชมสาวไพร ชอบตรงทุกกระบวนท่านี่แหละ อิอิ
5 กันยายน 2548 21:54 น. - comment id 511919
15 กันยายน 2548 03:54 น. - comment id 515384
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
