เสื้อน้อย.......
ตัวยังจ้อยฉายแววตาน่าสงสาร
ถูกพลัดพรากจากแม่มาแต่นาน
สัญชาติญาณจึ่งสำแดงด้วยแรงกาย
ตัวเจ้าพรากจากอกแม่ตั้งแต่เกิด
เพียงเพราะสัตว์ประเสริฐละเมิด(กฎ)หมาย
มาผลาญชีพแม่เจ้าจนวางวาย
เจ้าจึงอยู่เดียวดายไร้มารดา
แม้ไออุ่นจากตักของแม่เจ้า
ไม่ได้อยู่ได้เฝ้าเจ้าปรารถนา
ต้องนอนหนาวเพราะขาดรักห่มกายา
ต้องขาดคนนำพาก้าวต่อไป
เจ้ารู้ไหมทำไมเจ้าขาดแม่
เจ้ารู้ไหมรักแท้เป็นเช่นไหน
เจ้ารู้ไหมความอบอุ่นอยู่ที่ใด
เจ้ารู้ไหมทำไมแม่วายปราณ
เจ้ารู้ไหมทำไมเจ้าจึงเหงา
เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าน่าสงสาร
เจ้ารู้ไหมว่ามนุษย์สุดสันดาน
ฆ่าแม่เจ้าเมื่อวันวารที่ผ่านมา
น่าสงสารเสือน้อยผู้อาภัพ
ต้องแบกรับทั้งคำถามและปัญหา
ชีวิตเจ้าขาดคนคอยนำพา
เพราะปัญญาโง่งมของคนเลว
26 เมษายน 2549 23:48 น. - comment id 573526
มาทักทายเด็กน้อย ขอให้แต่งกลอนเก่งวันเก่งคืนนะ สวัสดีค่ะ ... น้องกูซ่าส์ : )

27 เมษายน 2549 02:00 น. - comment id 573536
แต่งเก่งจังเลยครับ

27 เมษายน 2549 06:17 น. - comment id 573541
น่าสงสารเสือน้อยนะ

27 เมษายน 2549 06:42 น. - comment id 573547
...ความหมายดี แฝงแง่คิด แต่งได้ดี นะครับ

28 เมษายน 2549 12:35 น. - comment id 573878
น่าสงสารเสือน้อยผู้อาภัพ ต้องแบกรับปัญหานำมาสาร ไม่มีผู้คุ้มครองผองภัยพาล ที่คอยเฝ้าประหารเจ้านานมาน่าสงสารเสือน้อยจัง แถมน่ารักด้วยดิ อิอิ

27 เมษายน 2549 22:18 น. - comment id 574150
เด๋วนี้ แต่งกลอนได้ดีมากเลยนะ

18 มิถุนายน 2549 01:11 น. - comment id 584461
ไอ้เสือน้อยๆมาให้พี่เกาคางดิ้

19 มิถุนายน 2549 23:27 น. - comment id 584830
ทำไมคนถึงชอบเอาเปรียบธรรมชาติ เอาเปรียบเพื่อนร่วมโลกอยู่เรื่อยเรย
