ประติมากรรม..แห่งชีวิต...!

พุด

zoom_06_843.fpx?&wid=300&cvt=jpeg
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3738.html


ประติมากรรมแห่งชีวิต
คือลิขิตจากพรหมฉะนั้นหรือ
ฤาทุกสิ่งอยู่ที่สมองแลสองมือ
ให้โลกลือเราทำได้เราได้ทำ
ผ่านบทเรียนผิดถูกมาเพาะบ่ม
แม้นระทมเพียงใดรู้กลืนกล้ำ
แหงนเงยหน้าท้าโศกพบโลกธรรม
แล้วหลอมนำมาปั้นแต่งเป็นตัวตน
ทั้งงามนอกงามในใส่วิญญาณรัก
แสนภูมิภักดิ์รักเกียรติไปทุกหน
สัจจะรักสัจจะใจคนเหนือคน
เลิกวาดวนเพียงเปลือกนอกเฝ้าหลอกลวง
คือประติมากรรมตำนานฝันอันล้ำค่า
เทพเทวาทิพย์ประทานจากแดนสรวง
มอบหัวใจเหนืออัญมณีใดสิ้นทั้งปวง
ประดับสรวงเคียงคู่ขวัญมหัศจรรย์รัก...
.............................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3738.html
ตลอดกาล รณชัย 
รัก แรก
แทรกความหวานฉ่ำล้ำ ทั้งมวล
เหมือน ชวน ให้ใจต้องเสน่หา
เหมือน ดั่ง สายน้ำชื่นฉ่ำเย็น
ไหลผ่านมา
สองอุรา พาให้ฝันใฝ่
รัก นั่น
ไม่มีวันเปลี่ยนผัน หัวใจ
ให้ ใคร มีใจเพียงเพื่อเธอ
แม้ โลก
หยุดหมุนรักก็ยัง มั่นเสมอ
ฟ้า มีดาว ฉัน มีเธอ
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล
ขอให้ รักเรา
เคียงอยู่คู่ฟ้า
ไม่มีวัน ร้างรา
พลัดพรากจากไกล
ให้ฉัน ให้เธอ รักมั่นจริงใจ
ตลอดไป นานเท่านาน
ตลอดกาล...
........................


คืนแสนหวานกับคนดีที่ครีฟแลนด์


ที่รัก..คืนนี้....
เรา มีนัด ดินเนอร์ กับ ลูซี่ และจอห์น
บนเรือรบที่ทอดตัว สงบงามอยู่เหนือทะเลสาบอีรี่
ที่บรรยากาศ แสนโรแมนติก 
ราตรีที่ดาวพราวพร่างฟ้า
เหนืออ่าว ครีฟแลนด์ 
ดินแดนแห่งความฝันความหลังของเราสอง

ผมขับรถไปรับคุณที่บ้านแจ๊กกี้..
และ
คุณทำให้ผมมองคุณตะลึงหลงงงงวย
อย่างแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองอีกคราครั้ง...
หลังจาก...
*งานพรอม..*นานมา..
ที่คุณเคยงามงดในชุดราตรี
ผ้ากำมะหยี่แนบเนื้อสีดำ 
ที่มีขนนกเป็นชายครุยกรุยกราย ยามก้าวเดิน
และ..
รอบคอ งามล้ำด้วยสร้อยเพชร..ลายผีเสื้อ แพรวพราย 
ขับใบหน้าคุณให้งามผ่องผุด โดดเด่นเจิดจรัส 
จนหนุ่มผมทอง หลงจ้องมองแทบไม่กระพริบตา 
ยามที่คุณเยื้องย่างในงาน


และ..
คุณงาม..มากในยามค่ำคืนนี้..
เพราะร้อยวันพันปี..ผมจะเห็นแต่ภาพคุณ
ใส่กางเกงยีนส์ และเสื้อยืดง่ายๆ สบายๆ
คืนนี้คุณใส่เสื้อผูกพันทบเป็นโบว์ทิ้งชายตรงด้านหน้า
ให้เห็นเนียนเนื้อละมุนสีน้ำผึ้งของคุณ 
ที่งาม จับตาจับใจและเปิดหลังผ้าไหมสีแดง 
จนผมแทบลืมหายใจ..


ยามที่...
คุณค่อยๆก้าวลงมาจากบันได..
กระโปรงสั้นสีดำ..
ขับให้ขาคุณเนียนผ่องในเงาสลัวรางของแสงไฟ..
คุณแย้มยิ้มพริ้มเพรา..และอารมณ์ดี 
ที่วันนี้ผมขับรถสปอร์ตสีดำคันงาม ที่มีชื่อเล่นของคุณ
ติดเป็นป้ายทะเบียน..
เราขับรถช้าๆ ดูแสงไฟพราวรอบๆอ่าวแสนงาม
ก่อนที่จะข้ามสะพานสั้นๆ
ที่ทอดรับไปยังกราบเรือที่ประดับประดาด้วย


แสงเทียนวะวับวาว..
เสียงไวโอลิน ขับกล่อมเบาๆในยามค่ำ 
หวานอบร่ำมากับสายลมหนาว
แกล้มกลิ่นอวลน้ำหอมบางเบามาจากเรือนร่างงามระหงของคุณ..
ลูซี่..รอเราอยู่แล้วพร้อมสวมกอดคุณแนบแน่นด้วยยินดี..
และ
หันมายิ้มหลิ่วตาล้อผม..
ใครๆ..ในเพื่อนพ้องของเราทั้งคู่ ต่างรับรู้ว่า 
ผมรักและรอคุณมาแสนนานหลายปี
กว่าจะมีวันนี้ คืนนี้....


ที่..
แสนงดงามในความทรงจำของผม
ที่จะไม่มีวันเลือนลืมตราบนานเท่านาน 
ยามที่มีคุณชิดใกล้หัวเราะเริงร่า
ให้หัวใจผมไหวหวามเต้นระริก
ด้วยความรักคุณรักคุณและรักคุณที่สุดแล้ว..


เราดื่มไวน์ ฉลองคืนแห่งความฝันนี้
และ.....
น่าขันที่เราต้องโชว์พาสปอร์ตว่า
อายุเราเกินพอที่จะสังเครื่องดื่มมึนเมาได้แล้ว
เราหัวเราะกันดังลั่น 
ดีใจที่เรานั้นหน้าคงเด็กกว่าอายุจริงเป็นไหนๆ


พระจันทร์สวยดวงหวาน..
พลอยเบิกบานยิ้มแฉ่งล้อเลียนอิจฉาเรา..
ในเงาจันทร์และแสงเทียนวูบไหววะวับวาว
ต้องจับใบหน้าคุณให้ละมุนในรู้สึก
ผมอยากเอื้อมมือไปลูบไล้ใบหน้า
ด้วยสำนึกถึงสิ่งสูงค่า แสนรักแสนน่าทะนุถนอม..
ผมมองคุณผ่านกุหลาบแดงตรงหน้า 
และสบตาคุณราวจะวอน


อยากกล่าวคำอ้อน 
บอกว่าค่ำคืนนี้ .....
คุณหวานหยาดกว่าสายน้ำผึ้งจากจันทร์
บอบบางกว่ากลีบดอกไม้และกุหลาบนานาพันธุ์
ที่..
กำลังบานสะพรั่งทั้งโลกหล้ามารวมกันเสียอีก...
หัวใจผมกำลังสำลักอิ่มสุข 
หลอมละลายหัวใจดวงนี้ให้อาวรณ์ อ่อนโยน..ถวิลหา..


และ..
คนดี..ในความสุขนาทีนี้ ผมรู้ดี หลังวันเกิดผม 
คุณก็จะอำลา กลับมาแผ่นดินเกิด
ของเรา.แผ่นดินที่ผมโหยหาและรู้ว่า
ทุกธุลีดิน..
ที่ผมย่างก้าวนั้น ผมหยัดยืนได้เต็มฝ่าเท้า
ก้าวย่างได้อย่างภาคภูมิใจ...
ไม่ใช่ครึ่งๆกลางๆอย่างประเทศนี้
ที่ผมจำเป็นต้องอยู่เพื่ออนาคต


คนดี....ผมไม่อยากนับนาทีถอยหลัง
ผมรู้ดีทันทีที่ผมส่งคุณที่ดีทรอยส์
หัวใจผมก็จะละห้อยห่วงหาคุณ อีกนานนับปี..
ที่ผมนี้แสนกลัวความพรากจากที่แสนทรมาน
คนดี ที่รัก..
มองตาผมสิ..
ลูกผู้ชายคนนี้..ที่มีใจเดิมพัน 
กำลังจะครวญคร่ำว่ารักคุณ และรักคุณ


ขอให้ฟ้าดินสิ้นทั้งโลกหล้าได้รู้เห็นเป็นพยาน..
ถึงความรักหนักแน่นมั่นคงยาวนานนิรันดร์ของหัวใจผมคนนี้
ที่ใจซื่อถือมั่นในรักแท้รักจริง..


เราสบตากัน..
หยาดเพชรพราวนัยน์ตางามส่องประกาย
ราวกับจะปลอบประโลมดวงใจผม
ที่กำลังช้ำตรมว่า..อย่าร้องไห้เลยนะคนดีที่รัก


ไม่นานนักไม่นานนี้ 
เราสองนี้...
คงไม่ต้องพรากจากกันอีก...จนตราบนานนิรันดร์....!!!!
.............................

cordededge.jpg				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    2 พฤศจิกายน 2549 23:40 น. - comment id 622896

    36.gif16.gif36.gif
       เป็นงานที่งดงามทั้งกวีและวรรณกรรมชิ้นหนึ่งครับ
    ระลึกถึงอยู่เสมอแม่ขมิ้นน้อยในพงไพร
    
                         16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • ยายแม่มด

    3 พฤศจิกายน 2549 10:04 น. - comment id 622940

    ซึมซาบในหัวใจค่ะ16.gif36.gif16.gif
  • เพียงพลิ้ว

    3 พฤศจิกายน 2549 11:29 น. - comment id 622961

    5-20061102140154.jpg
    
    พระเอกหล่อจังเลยค่ะ
    อยากไปดินเนอร์ด้วยจัง
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ดอกบัว

    3 พฤศจิกายน 2549 17:35 น. - comment id 623138

    พี่พุดค่ะ ประติมากรรม..แห่งชีวิต
    บัวอ่านแล้ว อยากจะร้องเพลง
    อย่างงี้ใจอ่อนอีกแล้ว
    อิ อิ อิ 
    สุภาพบุรุษฝันในจะเป็นเหมือน
    สุภาพบุรุษในงานของพี่พุดป่าวน่ะ
    จะเจอเค้าคนนั้นที่จะจับมือกันไป
    ในทางโลกและทางธรรมพร้อมกัน
     ถ้าเค้าและเรายึดทางสายนี้
    เป็นเส้นทางการก้าวเดินไป
    เราก็คงจะจากกันก็ตอนสิ้นลมหายใจเท่านั้นนะค่ะพี่พุด16.gif46.gif36.gif
  • พี่ดอกแก้ว

    3 พฤศจิกายน 2549 21:47 น. - comment id 623203

    11.gif29.gif..

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน