เจ้าดอกรักเร่

Jeminine


จะเร่รัก รักเล่ห์ เจ้าเหหัน
เอ่ยเอื้อนคำ จำนรรจ์  เจ้าหันเห
รอนแรมรัก แล้วร้าง ช่างรวนเร
เหมือนลมพัด ลมเพ ระเหจร
หัวใจเจ้า เบาบาง ดั่งปุยหมอก
สัพยอก หยอกเอิน เกินใจถอน
จะยั่วเย้า เคล้าวิญญาณ จนสั่นคลอน
แล้วก็จร จากไป ไม่ใยดี
เออเจ้าดอกไม้งามไร้หนามแหลม
จะแต่งเสริม เติมแซม สล้างสี
กลีบอ่อนอ่อน ช้อนชะม้าย ไร้ราคี
จักอยู่เย็น เห็นฉะนี้ อีกกี่ครา
หยุดร่อนเร่ เหจร สู่คอนขวัญ
สู่อ้อมจันทร์ อ้อมใจ ที่ใฝ่หา
อย่าแรมร้าง ห่างหาย ให้ไกลตา
รอแล้วเล่า เจ้าไม่มา จะเจียนตาย.
				
comments powered by Disqus
  • ข้าวปล้อง

    29 มกราคม 2545 00:16 น. - comment id 32620

    ก็เปลี่ยนจากรักเร่นั้น..มาเป็นรักเล่นี่สิ รับประกันไม่ต้องรอ ฮะๆๆ ^O^ {{{อย่าลืมเวอร์ชั่นเค้านะ}}}
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    29 มกราคม 2545 05:12 น. - comment id 32629

    เย้ๆๆ เปลี่ยนเป็นรักเล่ เนี่ยดี... น่ารักดี... คอยดูกลอนเล่กะพี่เก๋ นะเจทท์... น่ารักมาก กับน้องสาวจอมป่วนจ้า....
  • เรวีนิติ

    29 มกราคม 2545 20:25 น. - comment id 32717

    ระวังอย่าเผลอเปลี่ยนผิดเป็น "รักแร้" นะยุ่งแน่ละ
    
    
    ผ่านมาขอแซวหน่อยนะ  อิ  อิ
  • คะน้า

    29 มกราคม 2545 23:14 น. - comment id 32739

    กลอนลงสัมผัสได้เพราะมากค่ะ ถ้อยคำและเนื้อความ ลงตัวกันดีจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน