สวัสดีปีใหม่พุทธศักราช๒๕๕o จาก.. ดวงใจพุดไพร..สาวบ้านนา ถึง... ทุกดวงใจ.. ในร่มรักเรือนไทยเรือนทอง แห่งมิ่งมิตรน้องพี่..ผองเราค่ะ ....................... ด้วยมิอาจอยู่ใกล้กันวันปีใหม่ จึง..ส่งใจ มามอบให้เป็นของขวัญ พร้อม.. ขอบคุณปีเก่าให้*เราได้พบกัน(ได้รักกัน) สำหรับ*ขวัญ*ปีไหนไหน..ไม่ลืมคุณ...ค่ะ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1938.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4258.html บทเพลงหนึ่งมิตรชิดใกล้...กับ..ณ.วันนี้ สายลมหนาวกำลังรำเพยณ..ภายนอกหน้าต่างรถ ที่ผมกำลังขับอย่างนุ่มนวลด้วยความเร็วพอประมาณ สู่เส้นทาง นครชัยศรี เมืองส้มโอหวาน... หากทว่านาทีนี้ ผมกำลังมีใครบางคนที่หวานกว่าหวานนั่งเคียงข้าง ให้ผมกุมมือเธออย่างทะนุถนอม... แม่จอมขวัญ...จอมใจ...ยอดดวงหฤทัยแห่งผม... ผม..กำลังร้องเพลงนี้พลีให้แด่เธอและฟ้าดิน เป็นพยานรับรู้รับฟัง ถึง... หัวใจอันหลั่งล้นท้นท่วมทวี ด้วยความสุขของผมเองในรอบหลายสิบปี.... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1938.html หนึ่งมิตรชิดใกล้ ชื่นชีวัน เมื่อฉันและเธอ ชิดใกล้ แต่ไฉน เธอห่างฉันไป ทุกที ช่างไม่มี น้ำใจ ใยดี ต่อไมตรี สัมพันธ์ เริ่มแต่วัน ที่เราคบกัน คล้ายเพื่อน แต่ดูเหมือน มีสิ่งเร้าใจ ไหวหวั่น ปล่อยให้รุม สุมทรวง นานวัน เปลี่ยนเป็นฉัน รักเธอ ไม่ เคย เผย ความ ในใจ หากวันใด เผยใจ กลัวเก้อ เฝ้าคอย แต่หลง ละเมอ ยามเมื่อเธอ ห่างไกล อยากให้เธอ ได้มองเห็นใจ ฉันหน่อย แต่เพียงน้อย คือหนึ่งมิตรเคย ชิดใกล้ จะคู่ควร เสมอเธอ เพียงใด สุดแต่ใจ ของเธอ ไม่ เคย เผย ความ ในใจ หากวันใด เผยใจ กลัวเก้อ เฝ้าคอย แต่หลง ละเมอ ยามเมื่อเธอ ห่างไป อยากให้เธอ ได้มองเห็นใจ ฉันหน่อย แต่เพียงน้อย คือหนึ่งมิตรเคย ชิดใกล้ จะคู่ควร เสมอเธอ เพียงใด สุดแต่ใจ ของเธอ... เธอ...ทัดดอกลั่นทมริมไรผม ที่กำลังหอมอวลทุกอณูเสน่หา ให้ผมอยากเพ้อผวาเข้าไปโอบกอดรัดร้อย.. ไล้รอยจูบอย่างแผ่วเบา ไปตาม... ปากคอคิ้วคาง...แห่งนางอันเป็นที่รักนะรัก.. แสนรัก..เอยแสนรักในกมล เดือนเสี้ยวกำลังทอเศร้าบนราวฟ้า เธอ..ชี้ชวนให้ผมแหงนเงยขึ้นเชยชม และบอกว่า.. ดูราวเรือสีทองลอยล่อง ท่องไปในท่ามกลางเรียวเมฆเสกสายแสนหวาน ปานหยาดน้ำผึ้ง... สู่ว่ายเวิ้งแดนอนันตกาลแห่งความว่างเปล่า หาก...ทว่าแสนเงียบงาม หัวใจผมเต้นตูมตาม.. ราวหนุ่มน้อยแรกรัก แรกนัด ใน.. ท่ามคืนเงียบสงัดแห่งเส้นทางทองสายชนบท ที่.. ดูราวกับว่า.... ทอดรับ...ความภักดีจากใจดวงซื่อตรงคงมั่นดั่งศิลานี้.. อย่าง....ไม่มีวันรู้จบ....ไม่ว่ากี่ภพพลี.....!!!!! ................... ดวงดอกรักบานเต็มลานใจแห่งเราสอง หวังเคียงครองคู่ขวัญสวรรค์สมัย ดั่งหนึ่งมิตรชิดใกล้หลอมรวมใจ สู่ทิพย์ไสวทางช้างเผือก...รอ..ภิรมย์... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4258.html ณ.วันนี้ ญ ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน ดังใจ โอ้เอยเฝ้าคอยเธอนั้น นานแสนนาน ฮืม จึงมาเจอกัน คล้ายบางสิ่งผูกพัน ร้อยใจเราร่วมกัน ช ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน ดวงใจ โอ้เอย มีเพียงเธอนั้น นับวัน ฮืมจนแรกเจอกัน ใจฉันเพียงต้องการ แต่เธอตลอดมา ช ฝากคำสัญญา ฝากวาจา รักเธอไม่เสื่อมคลาย ญ หมื่นพันสัญญา ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ ช รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน ญ คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย พร้อม นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป ช ฝากคำสัญญา ฝากวาจา รักเธอไม่เสื่อมคลาย ญ หมื่นพันสัญญา ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ ช รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน ญ คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย พร้อม นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป...
พุด 26 ธ.ค. 2549 12:18 น. - ID 96587 
1945
7
0
26 ธันวาคม 2549 13:05 น. - comment id 640024
แม่ดวงดอกพุดไพรกระซิบฝากคำรำพันวันปีใหม่!
26 ธันวาคม 2549 16:04 น. - comment id 640105
พี่พุดค่ะ บัวมารับคำงดงามจากพี่พุดค่ะ และทุกๆคำที่พี่มอบให้น้องๆมา บัวขอให้พี่รับกลับไปเท่าทวีคูณค่ะ พี่พุดค่ะความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอมา และเนิ่นนานทุกยุคทุกสมัย มีความรักประกอบกับการดำเนินชีวิต เป็นความรักเริ่งแรกจากพ่อแม่ ญาติพี่น้องเพื่อนฝูง และสุดท้ายความรักจากหญิงชาย ที่เป็นเนื้อคู่กัน และความรัก ทุกรูปแบบ ความรักเป้นสิ่งที่งดงามเสมอ ถ้ารักเป็นจะไม่เจ็บปวดเพราะความรัก แค่ได้รักแค่มอบความรู้สึกผูกพันให้เค้า แค่ยามเค้ามีทุกข์ปลุกปลอบกันและกัน แค่คิดว่าถ้าคู่กันแล้วจะอย่างไรก็ต้อง อยู่ด้วยกัน หรือว่าบัวจะบ้าไปแล้วค่ะเนี๊ย บัวขอให้พี่พุดมีสุขภาพที่แข็งแรงนะค่ะ รักค่ะพี่พุด
26 ธันวาคม 2549 16:16 น. - comment id 640123
มารับพรปีใหม่ครับ และขอให้พรรนั้นจงตอบสนองคุณพุดเป็นเท่าทวี..สวัสดีปีใหม่ครับ...
27 ธันวาคม 2549 11:49 น. - comment id 640396
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2825.html อาจจะเป็นคนนี้ ผ่านความระทม เกือบจมน้ำตา ช้ำ มานานเท่าไหร่ ถูกทำลาย หมดจนไม่เหลือ อะไร มี เพียงความอ้างว้าง พอมีใครซักคน เดินเข้ามา เป็นความหวัง ครั้งใหม่ ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย อย่าง เลื่อน ลอย เผื่อจะเป็น คนนี้ ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า ที่เรา คอยมองหา ที่คง ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา ช้ำ-ใจ อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป หวัง ว่าใจ เขาคงดี พอมีใครซักคน เดินเข้ามา เป็นความหวัง ครั้งใหม่ ใจ จึงทุ่มเทไป อย่างเลื่อนลอย เผื่อจะเป็น คนนี้ ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า ที่เรา คอยมองหา ที่คง ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา ช้ำ-ใจ อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป หวัง ว่าใจ เขาคงดี เผื่อจะเป็น คนนี้ ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า ที่เรา คอยมองหา ที่คง ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา ช้ำ-ใจ อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป หวัง ว่าใจ เขาคงดี เผื่อจะเป็น คนนี้ ที่เรา เฝ้าคอยไขว่คว้า ที่เรา คอยมองหา ที่คง ไม่ทำไม่ทำให้เราให้เรา ช้ำ-ใจ อาจจะเป็น คนนี้ คนนี้ ที่ใจ จะไม่ โหดร้าย ไม่โหดร้าย เกินไป หวัง ว่าใจ เขาคงดี...
27 ธันวาคม 2549 12:12 น. - comment id 640409
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song420.html http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5820.html ...................... ดายเดียวสู่ดินแดนนิรันดร์กับพระจันทร์สีเงินงาม.. ตะวันทิ้งดวง..เหนือทิวสน..ยามย่ำสนธยา เรียวเมฆหวานล้ำ งามเหนือคำบรรยายใดใด ในซาบซึ้ง..ตรึงใจตรงหน้า สีฟ้า..โศกสวย.. ม่วงพรายพรมอมชมพูเทาเทา อ่อนอ่อน จางจาง บางบาง..เบาเบา..ราวขนนกนุ่มนุ่ม ดูนวลนวลพร่างพร่างราวร่างระบายด้วยสีน้ำ ให้มองดูนิ่มอิ่มสีกลมกลืน ในผืนฟ้ากว้างแทนผืนผ้าใบ.. ทั่วผืนน้ำ..ทะเล แปรสีเป็นเงินงาม.. ครามเคลือบม่วงอมชมพูตามโค้งฟ้าคลุมครอบ.. ฟ้างามอะคร้าวราวสายรุ้งพร่างพราว ม่านเมฆราวเกร็ดเพชรเป็นช่อชั้น..สวรรค์บันดาล.. ไพลเอนร่างนอนเหนือเนินทราย.. ใต้ร่มไม้ใต้ทิวสนแผ่ใบสล้าง.. พังเสียงลมครางสนครวญ เสียดสีซัดส่ายใบ ไหวซอกแซกๆซู่ซ่าๆ.. ท้าตะวันให้ฝันไกล.แสนไกล..ในคะนึง ฟังเสียง.คลื่นคลอทราย..เว้าวอน.อ้อนออดชายชล.. ปล่อยกมล..ว่าง..วางไว้.. ให้หาดทรายร้างไร้ยาวเหยียดสุดตา.. ให้ทะเลเหว่ว้าโค้งจรดฟ้าไกล.. ปลอบหัวใจดวงละมุนดายเดียวเดียวดาย.. ระบายเศร้าเสน่หา.. พร่างพาพรมห่มดวงใจด้วยธรรมชาติแสนดี.. แสงสีส้ม..อมก่ำฉ่ำดวงแดงราวไข่ดาวดวงโต..โผล่กลางทิวสน ทอทอดลอดแสงพร่างโลมไล้ร่างให้มลังเมลืองราวทองทา.. แสงเรืองรอนรอน สะท้อนสายสร้อยทองโบราณรอบลำคอ ร้อยรัดราวรูปสลักโบราณ...กับร่างหนึ่งนอนนิ่ง..งัน ในเรียวตานั้น.... เพชรน้ำพร่างวิบวับระยับสะท้อนรับแดดละออราวรุ้ง เป็นซึ้ง ซ่าน หวานสุข เศร้า ราวโลกร้างว่างเปล่าเหงาเงียบเฉียบเย็น เป็นดื่มด่ำร่ำรสสุข มิหวังให้ผู้ใดรับรู้..เห็น.. มีเพียงงามหัวใจสุขเร้น เต้นแผ่วๆ..สุขล้ำ..ลำพัง กับงามในทุกสรรพสิ่ง..รายรอบ มองฟ้างาม น้ำจรดฟ้า มองท่าโผผินบินสู๋ท้องนภาเวหาหาวของนกนางนวล มองเรือน้อยค่อยค่อยลอยลำลา วิ่งฝ่ากระแสชล เหนือทิวคลื่น ทั่วผืนน้ำ งามระยับจับดวงใจ จากย่ำสนธยา ตราบดวงตะวันลาลับฟ้าต่อถึงยามราตรี ที่ดาวประจำเมืองเรืองรุ่ง โผล่พ้นโค้งคุ้ง ทิวทุ่งข้าวสีทองลอมฟางหลังฤดูกาลเก็บเกี่ยว เดือนครึ่งดวงลอยคว้างฟ้า ราตรีคลี่ม่านหว่าน ดวงดาราพริบพราวสุกใสนับพันดวง บทเพลงฝันวันปีใหม่กระหึ่มก้องกังวาน ไปกับสายลมในยามค่ำ ไพลไหวร่างเดินทอดน่องห่างจากเนินทราย ดูพรายพระจันทร์ดวงเศร้าแสนหวาน ดูแสงไฟวับแวมวะวิบกระพริบล้อนวลแสงดาว ที่ประดับประดาไว้พร่างพราว ตามราวกิ่งไม้และตามสุมทุมพุ่มพฤกษ์ ไพลมีความสุขที่ได้เร้นกาย.. จากงานปาร์ตี้เรียบง่ายสบายๆแบบครอบครัวใหญ่ ในทุกปี ที่มีงานเลี้ยงแสนดี คืนแสนงาม หลังให้โมงยามแห่งชีวีได้ทำสิ่งมงคล กราบแม่พ่อ ขอพร และญาติมิตรพี่น้องได้ร่วมกัน แย้มยิ้มยินดี มีคืนสามัคคีอบอุ่นเป็นสุขร่วมกัน หลังตรากตรำแยกย้ายกัน ดำรงร่างใจทำตามหน้าที่ตน.. ไพลชอบเดินอาบน้ำค้างพร่างพรูกรูเกรียวลมหนาวกอดตระกอง และปล่อยให้หัวใจทั้งสี่ห้อง..ว่างเปล่า... ไพล..พยายามถอดหัวใจ ไม่รู้สึก ในทุกเรื่องราว ราวชาดิ่งดื่มด่ำกับดายเดียว ให้ทุกคืนวันผันผ่านมาลาเลยลับนับทวีเพียงกาล.. ก็แค่เพียงนิยามคืนผ่าน หวานเลย.. ให้รู้ทำใจเฉยนิ่งชินชา ที่เหลือก็..คือความเหว่ว้าว่างเปล่า กับเหงาเงียบที่ซ่อนซุก ในรู้สึก..ที่ยากยิ่งอธิบาย..กับผู้ใด ด้วยนวลใจไหวละมุนนี้ ที่มองชีวีและทุกสรรพสิ่ง อย่างแผกผิด พิเศษพิสุทธิ์ มาเนานานเนิ่นเกินนับและจักเป็นนิรันดร์ ไสว สว่าง ราวสวรรค์สร้างเสก สล้างกลางใจ ในทุกงามง่าย คล้ายชีวีที่พอใจในวิถีติดดิน ถวิลแต่งามเงียบเรียบง่ายไร้มายา.. ไม่ว่ารักใด ไม่อยากผูกพัน ไม่อยากยึดมั่น ถือมั่น และไพลเพียงแวบหวั่น คิดถึงสายวสันต์ ที่เคยพรมพร่างใจในวูบวับกับหนาวเหน็บนี้ และพลันหัวใจไพล..ราวลอยละล่องท่องไปในโลกฝัน กับบทเพลง..หวานแว่ว แผ่วพลิ้วมา... บทเพลง.. MY HEART WILL GO ON Every night in my dream I see you,I feel you That is how I know you go on Far across the distance and spaces between us You have come to show you go on Near,far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more, you open the door And youre here in my heart, And my heart will go on and on Love can touch us one time and last for a lifetime, And never let go till were gone Love was when I loved you, one through time I hold to In my life well always go on Near,far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more, you open the door And youre here in my heart, And my heart will go on and on Youre here, theres nothing I fear And I know that my heart will go on well stay forever this way You are safe in my heart, And my heart will go on and on... ****** ไพลใช้เวลาแสนดีแสนงามในยามนี้ ทบทวนกับทุกสิ่งในดวงฤดีไหวอ่อนนี้ที่แสนเข้าใจ.. ทุกชีวี.. ในโลกนี้..ที่ คิดดิ้นรนใฝ่คว้า หาความสุขภายนอก มาลวงหลอนหลอกปลอบประโลมใจตน ตามๆกันไป ตามใจตน ตามเงินในกระเป๋า เป็นสุขชั่วคราวมิยาวมิยั่งยืน..ถาวร.. มีรถหรู.. มีบ้าน หลังที่สองที่สาม มีสตางค์ เดินทางท่องเที่ยวเกี่ยวเก็บประสบการณ์.. มีภรรยางามหรูประทิ่นทับ ประดับโฉมด้วยเครื่องสำอางจากต่างประเทศแสนแพง.. มีหวานหวัง..ที่ยังมีอยาก..และอยาก อยากมีนั่นมีนี่..ที่ก่อเกิดกิเลสให้ฤดีถวิลหาตลอดเวลา.. สนองโหยหา สุขวูบวับ ดับ ดับ แล้วก็เกิด เกิดใหม่.. ไปตามใจอยาก มากมีกิเลส รักในวัตถุมากมี..มิรู้สิ้นรู้จบทบทวี จนกว่าผืนดินจะกลบหน้า พาวกวนหลงทาง มิวางแอกแบกหนักบนบ่า มิพากันปลดเปลื้องตราบวันตาย.. ไพล..เบื่อเหลือที่ กับชีวีวนซ้ำ กับการพบเห็นทุกแห่งแหล่งที่ มากมีมากมาย การจับจ่าย แบบมอมเมา กับเหงาล้ำ เมื่อใจไพลคอยย้ำว่า..เบื้องหลังนั้น ทุกครอบครัว อาจจะเป็นหนี้ หนีระบบเงินผ่อนไม่พ้น จนต้องนอนสะดุ้งผวาไปแทบทุกครัวเรือน ผ่อนบ้าน..ผ่อนรถ..มิทันหมด ก็ผ่อนตู้เย็น คอมพิวเตอร์ เผลออีกนิดก็คิดผ่อนโทรศัพท์มือถือ.. เครื่องใช้ไฟฟ้า ตามโฆษณามอมเมาดอกเบี้ยต่ำ ที่กระหน่ำลดแลกแจก(และแถม..ความเครียดให้ทั่วหน้าประชาชี) ไพล..เบื่อ การกินเกินพอดี ที่มีทุกหัวระแหง แย่งกันเข้าคิว กิน กิน กิน เกินอิ่ม เกินพอเพียง จนร่างกายเดี้ยงด้วยโรคภัย และลืมสนใจการออกกำลังกาย ทำร้ายตัวเองทางอ้อมวันแล้ววันเล่า.. ไพลกำลัง..ดายเดียว กับโลกนี้ที่หมุนวนตามกระแสโลกโศกรอ.. รอเวลาระเบิด..รายรอบบ้านเรารานรุก..บุกล้ำ ก้ำเกินกัน ด้วยความเร่าร้อน รุนแรงแฝงไปทุกถิ่นที่ทุกประเทศ เพราะเพียรแสวงหากันเพียงสุขเปลือกภายนอกหลอกใจไปวันวัน จนจิตวิญญาณไร้ขวัญ สิ้นฝันอันอ่อนโอบ เอื้ออาทร รักกันฉันท์น้องพี่ ทั่วทั้งโลกนี้ที่อยากให้เกี่ยวก้อยร้อยรัดใจเป็นหนึ่งเดียว ไม่เกี่ยวกับศาสนา การเมือง การปกครอง เพียงปรองดองรู้รักสามัคคีมั่น สานฝัน สรรสร้างโลก ให้สิ้นโศก มีแต่โลกอันพรายแพรวดั่งแก้ววิเศษ ผ่องแผ้วสวยใสงาม..ด้วยนิยามแห่งคำว่ารักกัน.. สำหรับ.. ไพลเพียรฝัน เพียรสร้างพลังพยายาม ให้หัวใจ สะอาด สว่าง คิดดี พูดดี ทำดี มีความพอเพียงเพียงพอ.. และขอเลือกโลก ทางใจใสงาม.. สวดมนต์ทุกยาม *ให้กรรมเก่าที่ตามมาได้หมดสิ้นกันไป ไม่ขอถวิลรักผู้ใด เพราะไพลซาบซึ้ง..คำ*ทุกข์ใดไหนเล่าเท่ารัก.. หนักดังถูกหินทับไว้ใต้หล้าโลกให้โศกครวญมิรู้จบ* ดั่งคำตรัส..ของพระพุทธองค์. *ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์* ตัดรักได้ ตัดทุกข์ได้ทันที ทุกข์ที่เป็นดังบ่วงใจ..บ่วงดวงใจ! เลิกไหววิโยคครวญ โหยหา ห่วงใย ละล้าละลัง หมดสิ้นพลังที่จะก้าวเดิน ไปสู่เส้นทาง แห่งความว่าง..ความสงบ พบเส้นทางสีขาวพราวด้วยดวงดอกพุทธะ. เก็บมาสอนตนห่มใจบ่มดวงใจ ให้รู้ตื่น รู้เบิกบาน ปานประหนึ่งดอกบัวพ้นน้ำเสียที.. ให้สะอาดสวยใสเย็น ปานประหนึ่งสายน้ำนิรันดร์ มีเรือสำเภาทองคำเทียบท่า มารอรับสู่สะพานนิรันดร์ พาไปถึงฝั่งฝันพระนิพพาน.. ที่ยากยิ่งนัก.. มาตรแม้นตัดรัก หักอาลัย ในสรรพสิ่ง มิได้ อย่าได้หมายมาดเลยชั่วกัลป์กัปป์... ให้ยอมรับชะตากรรมแต่โดยดี.. ****** ไพล ไม่อยากหลงวน หลงหวั่น หลงฝัน หลงรอ หลงคอย ราวต้องคำสาปจากชาติปางก่อน ให้ร้าวรอน พรายพลัดพรากจากรัก..แท้.. หลงพ่าย หลงแพ้ คำเว้าคำวอนอ้อนให้ติดในวัฎสงสาร ให้หัวใจดวงหวานดวงละมุน..ครองโศก หนีไม่พ้นวิโยค.. โลกรักวน ซ้ำซ้ำ ตามย้ำรอย ว่ายวนตามเพรงกรรมนำพา..อีกต่อไป ******** ทุกคืนค่ำในราตรีอันงามเงียบเรียบง่าย ไพลเพียรทรุดตัวนั่งเบื้องหน้าพระพักตร์พระพุทธพระผู้พิสุทธิคุณ.. ไพลเพียร ถวายพวงมาลัยจากใจดวงละมุนงาม พร่ำกราบกรานบอกถึงความในใจ ขอพรท่าน ให้กุศลบันดาล ให้ใจไพลพบทางสว่างทางออกแสนงาม นามความว่าง ความสงบ พบสุขที่แท้จริง มิพักวิ่งไปขอรอจากดวงใจใคร... ให้รู้ลบ รู้เลิก ความฝันอันงามตระการ ที่หลงพลัดผ่านเข้ามา หลอมดวงชีวา จิตวิญญาณตัวเอง ที่รอคอยมาแสนนานตราบชั่วกาลชั่วชีวิต.. ราวรอพระพรหมสรรสวรรค์ปันเศษเสี้ยวแหว่งวิ่น ให้หัวใจสิ้นหวังได้ต่อติดเติมเต็ม.. แม้ไกลร่าง..ห่างกาลวัยวัน.. ขอเพียงจิตวิญญาณพิสุทธิ์ใสนั้น ได้หลอมละลายกันเป็นหนึ่งเดียวบริบรูณ์..เสียที เพียงภพนี้ชาตินี้ .. เพียงเท่านี้เพียงแค่นี้ ก็แสนดีแสนงามแล้วนะคนดีนะดวงใจ!
27 ธันวาคม 2549 18:56 น. - comment id 640592
สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๐ ครับ .. :]
28 ธันวาคม 2549 10:17 น. - comment id 640895
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่พุด
31 ธันวาคม 2549 22:20 น. - comment id 641964
มีความสุขมาก ๆ นะค่ะ คิดสิ่งใดขอให้ได้สมปรารถนาค่ะ สวัสดีปีใหม่นะค่ะพี่พุด
1 มกราคม 2550 01:41 น. - comment id 642089
1 มกราคม 2550 15:52 น. - comment id 642282
สวัสดีปีใหม่ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
