6 ตุลาคม 2548 13:27 น.
กวีหน้าหล่อ
หากยามใด ไร้เงิน ไร้อำนาจ
คงถึงฆาต สิ้นชีวิต ไร้ศักดิ์ศรี
ขอเงินเขา เขาไม่ให้ น่าอัปปรีย์
ใช้วจี ด่าว่าเรา ให้อับอาย
จงจำไว้ หากไร้เงิน ไร้อำนาจ
อย่าริอาจ ขอยืมใคร ให้เขาหยัน
เราเกิดมา เป็นคน คนเหมือนกัน
ต้องมีวัน เหนือกว่า ถึงคราเรา
6 ตุลาคม 2548 13:20 น.
กวีหน้าหล่อ
ความรักทุ่มเทมาก ยามต้องจากลำบากหลาย
ทุกข์หนักทั้งใจกาย จิตวุ่นวายเฝ้าพร่ำเพ้อ
ยิ่งรักย่อมยิ่งทุกข์ ไร้สิ้นสุขเศร้าเสมอ
ความรักเหมือนละเมอ หากพบเจอใจเฉาตาย
ยิ่งรักยิ่งไขว่คว้า กลับได้มาแค่แพ้พ่าย
ศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย มันสลายลงกับรัก
วันนี้ขอยอมแพ้ ไปเลียแผลใจหยุดพัก
หัวใจเจ็บปวดนัก เพราะความรักให้เธอไป
แม้ว่าพยายาม มิอาจห้ามน้ำตาได้
วันนี้ที่เหลือไว้ มีเพียงใจที่ตรอมตรม
หน้าส่วนตัว
1749
