
กาลเวลาผ่านพ้นนับหมื่นแสน
มันยังคงแสดงถึงความหลัง
ครั้งชีวิตเติบใหญ่ขึ้นตามกัน
โลกยังคงเปลี่ยนพรันจากวันวาน
ยังมีอีกที่ใจได้ไขว่ขว้า
บนเส้นทางข้างหน้าไม่สู้ถ่อย
ยังตามกลับกุหลายที่เลื่อนลอย
ไม่ค่อยบ่อยที่แสงนั้นพลันงดงาม...

......มันกลับมากับความว่างเปล่า......
กับความทรงจำที่เหงาๆในใจนี้
กับช่วงชีวิตและเวลาที่แสนดี
......ได้อยู่ใหล้คนคนนี้ก็คือ เธอ....