27 ธันวาคม 2551 15:35 น.
กิตติกานต์
...ขอใจเธอให้ฉันนั้นสักหน่อย
ร่วมเรียงร้อยความฝันวันฉันก้าว
อย่างน้อยมีคนหนึ่งอยู่รู้เรื่องราว
ได้บอกเล่าความเป็นไป...ในชีวิต
...แต่ละวันระหว่างทางบ้างเหนื่อยนัก
จึงอยากพักบางช่วงวางดวงจิต
มองสายธารระเรื่อยผ่านเนิ่นนานนิจ
เพียงมิ่งมิตรมอบวลีดีดีมา
...หนึ่งสมอง หนึ่งใจฉันนั้นยืนหยัด
ตัวชี้วัดสังคมงามยังถามค่า
หนึ่งพลังยังหวังไกลได้พัฒนา
การศึกษาสร้างคุณค่าประชาไทย
...ฉันรักและศรัทธาในหน้าที่
บทกวีเพียงเท่านี้ ...ใช่แทนได้
ความมุ่งหวังเดินทางยังอีกไกล
แต่จะฝ่าฟันไปไม่ลางเลือน
...ฉันแลเล็ง"เก่ง ดี และมีสุข"
ใครจะช่วยมาปลุกฝันนั้นให้เหมือน
สองมือฉันสร้างฝันเหมือนฟั่นเฟือน
จึงหาเพื่อนร่วมเดินทางอย่างเข้าใจ
...แต่ละก้าว แต่ละก้าว มียาวสั้น
แม้ใจมั่น แต่มีบ้างยังหวั่นไหว
จิตสำนึกตรึกตรองย้ำ...ค่ำเช้าไป
เป็นผู้ไล่ความมืดมิดอวิชชา
...ณ วันนี้หน้าที่มีหลายอย่าง
จะทิ้งวางสิ่งหนึ่งไว้...แล้วไปหน้า
เมื่อเหลียวหลัง..ละล้าละลัง..ครั้งสบตา
ได้พบว่ามีใครคอยหลายร้อยคน
...ขอใจเธอ...ช่วยสร้างฝันวันฉันก้าว
ทางสีขาวอีกยาวไกลไม่สับสน
ขอไหล่เธอไว้พักพิงอิงกมล
แม้นไกลโพ้นจะก้าวไป..ถึงปลายทาง.
24 ธันวาคม 2551 07:57 น.
กิตติกานต์
...ใครน๊า..ส่งหมีให้
ช่างถูกใจ หมีเสียจริง
ขอบคุณ เป็นอย่างยิ่ง
น่ารักจริง เจ้าของหมี
...หมีพูร์ หมีแพนด้า
หมีหน้าตา น่ารักดี
ชอบหมี ไม่เซ้าซี้
หมีดีดี ขออีกตัว
...ขอบคุณ เจ้าของหมี
ช่างแสนดี หาซื้อทั่ว
จะเลี้ยง หมีทุกตัว
ช่วยสร้างรั้ว...ให้หมีที.....
พิมพ์อย่างตั้งใจมาก..กลัวพิมพ์ผิดจ้า.......
มีเรื่องให้เครียดมากแล้ว....อ่านให้สนุกสนาน..จ้า...
21 ธันวาคม 2551 22:16 น.
กิตติกานต์
...เกิดเป็นฟ้า ถามว่าเคยเศร้าไหม
ตอบจากใจไม่เศร้าเราสดใส
แม้คืนมืดสิ้นแสงดาวพราวอำไพ
ห้วงหทัยใช่มืดมิด...จิตภิรมย์
...เป็นดวงดาวพราวนภา...ข้าสุขขี
ยามราตรีกระพริบพร่างต่างผ้าห่ม
ส่วนเมฆาเหินฟ้าใช่ล้าลม
หากเจ้าชมรัตติกาล..จะสราญใจ
...เป็นสายน้ำข้าชุ่มชื่นระรื่นจิต
ชุบชีวิตมวลมิตรทั้งน้อยใหญ่
กระเซ็นซ่านผ่านหนาวร้อนมิอ้อนใคร
แต่ห่วงใยทุกมิ่งมิตรจิตอาทร
...คือคำตอบจากใจใช่เล่นล้อ
หากเจ้าท้อในใจให้เหนื่อยอ่อน
ราตรีนี้นิทราหลับตานอน
จะขอพรให้เจ้าเฝ้าฝันดี
...พรที่ได้ให้ผ่านพ้นทุกข์ทนจิต
และมีสิทธิ์ยึดมั่นรักฉันนี้
ดอกอ้อยังล้อลมพรมพัดวี
จากคนดี..ที่อยู่ไกลปลายฟากฟ้า.
เมื่อใจเข้มแข็ง ชีวิตก็ดูสบายดี......เป็นแรงใจให้ในทุกสถานการณ์ .....
16 ธันวาคม 2551 21:22 น.
กิตติกานต์
ขอบคุณที่มาทักทายถึง Hi 5
ว่าดาวดวงสุดท้ายยังฉายแสง
กระพริบพร่างสว่างใสใช่สิ้นแรง
เป็นดาวแห่งรัตติกาลนานนิรันดร์... (กิตติกานต์)
เจ้าดาวน้อยบอกว่าข้าเงียบเหงา
วันทั้งวันคอยเฝ้าถึงเช้านั่น
อยากมีเพื่อนยืนข้างต่างดวงจันทร์
รอจนวันคืนผ่านม่านราตรี... ....(ไร้อันดับ)
หากพบกันวันรุ่งพรุ่งนี้เช้า
แล้วดาวเจ้าจะจำเราได้หรือนี่
รัตติกาลผันผ่านล้านล้านปี
มิตรจิตไมตรีนี้อาจคลาย... (กิตติกานต์)
โลกสลายคลายสิ้นแผ่นดินกลบ
ต้องสยบในน้ำมิตรจิตมุ่งหมาย
แม้ต้องพรากสิ่งใดให้เดียวดาย
แต่ไม่วายใจผูกพันทั้งฉันเธอ.... (ไร้อันดับ)
ไร้อันดับ กับ กิตติกานต์
4 ธันวาคม 2551 22:01 น.
กิตติกานต์
..ฝากทักทาย สายลม พรมพริ้วหญ้า
ทักถิ่นป่า อนันต์ค่า มหาศาล
อีกสกุณา เริงร้อง ก้องกังวาน
ดอกไม้ป่า เบ่งบาน กลางพงพี
..ฝากทักทาย เถาวัลย์ พันคดเคี้ยว
กอดกวัด รัดเลี้ยว เกี่ยวทุกที่
ฝากบอกมอส เฟรินป่า วนาลี
เขียวขจี สีแห่งป่า พาสุขใจ
..บอกผีเสื้อ แมงปอ ล้อลมเล่น
อากาศเย็น ระวัง จะเป็นไข้
แต่หนาวป่า ใช่หนาว ร้าวหัวใจ
ฝากสูดไอไพรพง..ยังคงไพร
..ฝากบอกกับ แมกไม้ ไหวหวีดหวิว
ฝากบอกทิว ขุนคีรี ที่เขาใหญ่
อีกสายธาร ซ่านกระเซ็น เย็นชื่นใจ
ทุกครั้งได้ ซึมซับ ดับร้อนรน
..ฝากบอก สรรพสิ่ง อ้อยอิ่งเอื้อย
ระร่ำเรื่อย ท่องไป ในไพรสณฑ์
จากใจหนึ่ง ละล้าละลัง ในวังวน
กว่าจะพ้น กาลนาที ศีตกาล.
....4 ธันวาคม วันสิ่งแวดล้อมไทย..จาก 2 มือ 1 ใจ ของทุกคน ช่วยกันนะคะ..
Lovers
0 คน เลิฟกิตติกานต์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1480
