12 พฤษภาคม 2551 07:47 น.
กิมจัง
จำได้ไหมกลอนแต่งให้ในครั้งก่อน
จำได้ไหมบางตอนที่ร้องไห้
จำได้ไหมมีน้ำตาพรูพร่างพราย
ครั้งที่ใครย่างกรายเดินจากกัน
ฉันยังคงยึดมั่นในวันนี้
ความว่างเปล่าไม่มีแม้ความฝัน
ยอมรับว่าใจ(กิมจัง)ยังผูกพัน
แม้เธอนั้นไม่เคยจะเข้าใจ
ก็ไม่หวังเธอจะกลับมาปลอบ
มาฝืนใจมาชอบเหมือนเดิมได้
ที่ก้นบึ้งความรู้สึกเพียงปวดใจ
เธอไม่เคยเข้าใจเป็นสำคญ
สุดท้ายเธอก็เป็นเพียงผู้ชาย
ที่ไม่เคยงมงายกับใจฉัน
ไม่เคยรู้ไม่เคยรับความผูกพัน
เธอมองฉันเป็นเพียงตัวสำรอง
ก็แค่เจ็บและอายใจสักนิด
กับตำราความรักติดพร่ำสอน
น้ำตารินรด บท กวีกลอน
ที่เป็นเพียง ถ้อยอักษร คอยปลอบใจ
หน้าส่วนตัว
779
