9 ตุลาคม 2554 10:36 น.
คนบางบอน
เก็บตัว...เก็บหัวใจ ที่ใกล้ดับ
ไม่ยุ่งกับ ใครใคร ให้หม่นหมอง
ใช้ธรรมะ ปลอบชีวัน ตามครรลอง
ทุกข์ทั้งผอง ผ่อนคลาย หายกังวล
ตั้งใจไม่ รักใคร ที่ไหนอีก
จะขอปลีก วิเวกใจ หนีให้พ้น
เหมือนบุพเพ หนุนผสาน บันดาลดล
ให้พบคน ถูกใจ ในวันนี้
เพราะความเหงา เร้ารุม สุมในอก
จึงสะทก สะท้านไหว ใจเต้นถี่
หัวใจดื้อ ชาชิน เริ่มยินดี
ช่อไมตรี ที่แตกร้าว ถึงคราวบาน
เพลงคนเหงา เว้าวอน สะท้อนจิต
คนใกล้ชิด มองเห็น เป็นทางผ่าน
อยากบอกให้ หายขัดข้อง ตามต้องการ
คงร้าวราน หากเธอเห็น เป็นอื่นไป
เหงาเหลือเกิน หัวใจ คนไร้รัก
ไม่รู้จัก แรมร้าง ไปทางไหน
ทอดสายตา เชื่อมทาง หน้าต่างใจ
บอกความนัย ตรง ตรง หลงรักเธอ...
สมยศ เปียสนิท
8 ตุลาคม 2554 11:07 น.
คนบางบอน
Admission ประกาศผลคนสอบแล้ว
เสียงแจ้วแจ้วลูกตอบหนูสอบติด
ได้ จุฬาฯ ตามที่หวังดังที่คิด
หนูได้สิทธ์เรียนต่อแล้วพ่อจ๋า
เห็นลูกสาวดีใจได้เรียนต่อ
คนเป็นพ่อดีใจยิ่งไปกว่า
แต่มุมหนึ่งอกสะท้อนซ่อนน้ำตา
หวั่นใจว่าจะมีไหมเงินให้เรียน
อาชีพ ลูกจ้างประจำ ที่ต่ำต้อย
เงินเดือนน้อยย่ำแย่ยากแปรเปลี่ยน
ค่าใช้จ่ายชุลมุนต้องหมุนเวียน
จะพากเพียรเท่าไรยังไม่พอ
ซ่อนอารมณ์ไหวหวั่นรับขวัญลูก
เจ้าบุญปลูกไม่แชเชือนเก่งเหมือนพ่อ
ใต้ร่มเงา จามจุรี อย่ารีรอ
จงสานต่อความฝันอย่างมั่นใจ
ถึงพ่อจะต่ำต้อยน้อยศักดิ์ศรี
แต่ความรักที่มีนั้นยิ่งใหญ่
จะส่งเสียให้ลูกรักถึงหลักชัย
ปริญญา หนึ่งใบต้องได้มา
วันที่ลูกเรียนจบครบหลักสูตร
พ่อจะพูดให้ฟังข้อกังขา
เงินที่ลูกใช้เรียนทุกวิชา
พ่อกู้เพื่อ ปริญญา มาครอบครอง
สมยศ เปียสนิท
7 ตุลาคม 2554 21:01 น.
คนบางบอน
ฝากฟ้ามาถามข่าวดาวอักษร
ยังอาทรห่วงใยกันไหมนี่
หลังจากต้องห่างกันนานนับปี
สิ้นไมตรีหมดเยื้อใยไปหรือยัง
คนอยู่ไกลเจ้าพระยายังว้าเหว่
ดอกรักเล่ห์โรยรินสิ้นมนต์ขลัง
หยาดน้ำตาไหลรินสิ้นพลัง
จมอยู่กับความหลังยังไม่ฟื้น
ความทุกข์ท้อถาโถมโรมรันสู่
ทุกอณูหัวใจไม่อาจฝืน
ชีวิตต้องเซซังล้มทั้งยืน
ทนกล้ำกลืนรับกรรมอย่างจำใจ
เคยวาดหวังตระกายฟ้าท้าดาวฝัน
หมดสิ้นวันลำพองชีพหมองไหม้
ไม่มีแม้คนหวงคอยห่วงใย
เหลืออาลัยซากอดีตที่กรีดทรวง
เหนื่อยเหลือเกินหัวใจคนไร้หวัง
หมดกำลังดิ้นรนไร้คนห่วง
โชคชะตาพาร้ายพ่ายรักลวง
น้ำตาล่วงย้อยหยดรันทดใจ
อยากบอกดาวเจ้าพระยาอีกคราหนึ่ง
จากคนซึ่งเคยสนิทเคยชิดใกล้
ขอโทษนะที่คิดถึง ตรึงหทัย
นานเพียงไหนสำหรับเพื่อน ยังเหมือนเดิม ฯ
7 ตุลาคม 2554 20:52 น.
คนบางบอน
มีบ้างไหมหน้ามลคนร้างรัก
ที่อกหักแพ้พ่ายรักหน่ายหนี
สมัครรักสมัครใจมาใยดี
กับคนที่อ้างว้างรักร้างไกล
เฝ้ารอวันจะมีคนที่รัก
มาร่วมถักใยฝันอย่างหวั่นไหว
หนุ่มมือสอง หมองเศร้าเหงาหัวใจ
ประกาศไว้ในถิ่น ศิลป์กวี
ความเป็นหนุ่มยังมีเหลือไว้เผื่อรัก
แม้อกหักแพ้พ่ายไม่หน่ายหนี
ทนอ้างว้างเดียวดายนานหลายปี
เผื่อจะมีใครซักคนมาสนใจ
รับสมัครคนเหงาเข้าตอบโจทย์
ความเป็นโสดสั่นคลอนเริ่มอ่อนไหว
หวังคนมีประสบการณ์ผ่านมาไกล
ช่วยดับไฟความเหงาให้เบาลง
จะทุ่มเทหัวใจให้ทั้งหมด
เชิญกำหนดกติกาถ้าประสงค์
ไม่ต่อรองจำกัดเขตเจตจำนง
รับตรงตรงทุกข้อ อย่ารอรี
ช่วงนี้เป็น โปรโมชั่น รับวันโสด
ผลประโยชน์ยิ่งใหญ่ได้เต็มที่
หมดเขต โปรโมชั่น ปิดทันที
แม้จะมีใครมาง้อ ก็ไม่เอา
6 ตุลาคม 2554 21:52 น.
คนบางบอน
แม้อยู่ห่างต่างถิ่นแผ่นดินเกิด
วันนี้เปิดประเด็นใจเผยให้เห็น
ความวุ่นวายในบ้านเมืองเรื่องลำเค็ญ
จึงจำเป็นต้องทำให้ไทยรักกัน
เริ่มจากเราสองคนเป็นต้นแบบ
มีรักแนบเคียงกมลบนลานฝัน
จะใส่เสื้อสีอะไรไม่สำคัญ
ความจริงนั้นคือคนไทยสายเลือดเดียว
แตกต่างทางความคิดเป็นสิทธิ
อย่าทิฐิดึงดื้อถือข้องเกี่ยว
ยึดมั่นในสามัคคีที่กลมเกลียว
ภาพห่อเหี่ยวสลดใจจะไม่มี
เพียงแค่ยิ้มให้กันวันละหน
สุขก็ล้นหัวใจได้ทุกที่
ความคิดเห็นเปิดกว้างอย่างเสรี
แผ่นดินนี้จะไม่ต้องนองน้ำตา
คืนรอยยิ้มพิมพ์ใจให้สยาม
ให้สมนามรุ่งเรืองเฟื่องคุณค่า
รู้จักรัก สมัครมั่นด้วยปัญญา
รู้ปัญหา และรู้ที่จะคลี่คลาย
แล้วเธอละเห็นด้วยกันกับฉันไหม
ลองเผยใจออกมาอย่าแหนงหน่าย
สำหรับฉันรักมั่นจนวันตาย
เพราะนี่หมายถึงสังคมชาติร่มเย็นฯ
หน้าส่วนตัว
3477
