1 ตุลาคม 2545 22:22 น.
คนเขียนกลอน
หลังจากผมได้ฝากบทกลอนบทแรกให้เธออ่านมันก็ยิ่งทำให้ผมกับนำสนิทกันมากขึ้น
มีคนนั่งรึเปล่า เสียงหวานของน้ำผ่านมาเข้ามาในหูของผม แล้วผมก็แทบหยุดหายใจเมื่อเธอได้มายืนอยู่ข้างโต๊ะที่ผมนั้งอยู่ ม..ไม่..ครับผมตอบไปได้อาการตื่นเต้นเล็กน้อยถึงมาก ยังงัยดีอะเนี่ยเอาเป็นว่าผมกำลังตื่นเต้นอะนะ
แล้วนำก็นั่งลงข้างๆผม กลิ่น้ำหอมของเธอลอยมาแตะจมูกผมเข้าอย่างจัง หอมจังผมพูดโดยไม่ทันได้คิด หอมออะไรเหรอค่ะ น้ำถามด้วยความงงเล็กน้อย ป..เปล่าๆครับแฮ่ๆๆไม่มีอะไรครับ ผมหัวเราะแก้เขิน
หลังจากชั่วโมงเรียนไปกินข้าวเที่ยงกับผมได้ไหมครับ ผมพูดขึ้นขณะเธอตั้งกน้าตั้งตาเรียนอยู่ อะไรนะค่ะ เออ...คือแบบว่าตอนเที่ยงนี้ว่างรึเปล่าคืออย่างชวนไปกินข้าวอะครับ อ๋อ......ว่างคะ
เท่านั้นแหละครับผมแทบอยากจะกระโดดกอดเพื่อนที่นั่งเรียนอยู่ข้างๆเค้าชื่อหนึ่งครับเป็นคนน่าตาพอใช้ได้ น่ารัก ใส่แว่นขยันเรียน(รึเปล่าก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน) เฮ้ยไอ้หนึ่งเค้าจะไปกินข้าวเที่ยงกับกูเว้ยเค้าจะไปกลับกู ผมพูดกับหนึ่งที่กำลังนอนอยู่(แสดงว่าต้องไม่ต้งใจเรียนแน่เลย) เออๆๆๆๆกูได้ยินแล้วเค้าได้ยินกันทั้งก้องแล้วไอ้บ้า.... อ้าวเหรอ ผมพูดพร้อมทั้งหันไปมองรอบๆข้าง ถึงได้รู้ว่าสายตาทุกคู่จับจ้องอยู่ที่ผม เออ...จริงวะ ผมหันไปพูดกับไอ้หนึ่ง และก็แอบหันไปมองน้ำ เธอกำลังหัวเราะอยู่ ผมเลยได้แต่นั่งอาย..........
โปรดติดตามความรักของผมว่าจะเป้นยังงัยกับการกินข้าวครั้งแรกกับน้ำนะครับ
30 กันยายน 2545 15:46 น.
คนเขียนกลอน
ผมเป้นคนหนึ่งที่บ้าแต่งกลอนเป็นชีวิตจิตใจแล้วก็เป็นโอกาศของผมที่จะได้ใช้กลอนของผมหาคู่ไบค์เพื่อที่จะไปเที่ยวกันในวันที่เค้าจักทัวส์
และผมก็เฆ้นคนที่เป็นเป้าหมายแล้วเค้าเป้นเพื่อนในคณะของผมเองเค้าชื่อว่าน้ำเค้าเป็นเด็กที่มาจากกระบี่ และนี่ก็เป้นโอกาศเมื่อเรานั้งข้างกันในชั่วโมงเรียนชีวะวิทยา ซึ้งเป็นที่รู้กันว่าเป็นวิชาที่น่าเบื่อมาก ผมเลยเริ่มต้นแผนการของผมผมจบปากกาขึ้นมาเขียนกลอนให้เธออ่าน
ด้วยรักจึงส่งมา
ด้วยห่วงหาจึงส่งให้
เพราะคิดถึงจากหัวใจ
และอยากได้คู่ไบค์สักคน
เธออ่านพลางยิ้มและก็หันมามองหน้าผมด้วยสายตาหวานๆซึ้งมันทำให้ผมแทบหยุดหายใจ และเธอก็ถามว่าเธอแต่งเองเหลอเก่งจัง
โปรดติดตามว่ากลอนของผมจะพิชิดใจของน้ำได้รึเปล่า
หน้าส่วนตัว
1590
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคนเขียนกลอน
