25 พฤศจิกายน 2547 21:23 น.

มดตัวน้อย..ตัวนิด

คนเมืองลิง

มดตัวจ้อย น้อยนิดมากพิษสง
เดินแถวตรง เป็นขบวนสวนสนาม
มีระเบียบ เพียบวินัยให้งดงาม
ไม่วู่วาม แตกแถวแนวทางเดิน

ตัวนิดเดียว เรี่ยวแรงช่างแข็งขัน
แสนขยัน หาอาหารมานานเนิ่น
ยามฟันฝ่า ราวีมีใครเกิน
คราเผชิญ ศัตรูกรูเกรียวมา

ถึงตัวน้อย ต่อยนิดฤทธิ์ร้ายเหลือ
แดงระเรื่อ เป็นปื้นผื่นคันหนา
เกาไม่หยุด ฉุดไม่อยู่รู้ทุกครา
จำต้องทา ยาแก้คันนั้นแน่นอน

เกิดเป็นคน ทนเข้มแข็งแกร่งดั่งมด
ทรหด  มีวินัยไม่ต้องสอน
มีมานะ และระเบียบเรียบทุกตอน
ภาพสะท้อน นึกถึงมดควรจดจำ


				
22 พฤศจิกายน 2547 13:21 น.

สาวนาสานฝัน

คนเมืองลิง

จากบ้านนา มาตามฝัน ที่ฉันหวัง
เพียงลำพัง หมายมุ่ง สู่กรุงใหญ่
แสนลำบาก ยากจน ดั้นด้นไป
เพื่อเส้นชัย ในชีวิต ลิขิตเอง

ความรู้น้อย ด้อยค่า ปัญญาเขลา
จำทนเศร้า ตรอมตรม ถูกข่มเหง
งานกุลี ศักดิ์ศรี มีใครเกรง
 จำต้องเร่ง สร้างตน เพื่อพ้นตม

แม้อดอยาก ยากแค้น แสนรันทด
เหงื่อทุกหยด หยาดริน มิสิ้นสม
จะไม่ท้อ ต่อชะตา พาระทม
ถึงหมดลม ไม่ขอ รอบุญเดิม

เงินทุกบาท วาดไว้ ให้ความฝัน
เก็บออมปัน เป็นทุน เกื้อหนุนเสริม
ประสบการณ์  พานจำ ไม่ซ้ำเติม
ไม่เคลิบเคลิ้ม สิ่งพรั่น อันโสมม

การศึกษา นอกโรงเรียน เขาเขียนบอก
เป็นทางออก สุดท้าย คลายขื่นขม
เร่งพากเพียร เรียนรู้ สู้สังคม
คงได้สม ดังหมาย ในปลายทาง

ปริญญา ค่านิยม สมดั่งคิด
พลิกชีวิต สาวบ้านนา คราหม่นหมาง
ได้ฝ่าฟัน ฝันร้าย กลายเจือจาง
ที่เลือนราง กระจ่างใส ในตัวตน...

เบื่อแก่งแย่ง แข่งขัน ประชันเด่น
ทุกเช้าเย็น วุ่นวาย คล้ายสับสน
เห็นแก่ตัว มัวเมา กร้าวเกินทน
มีปะปน มากมาย ในเมืองกรุง

คิดถึงแท้ แม่พ่อ ขอคืนหวน
ใจรัญจวน ถึงเหย้า ข้าวเคยหุง
กลับแดนดิน ถิ่นเคยจร ย้อนจรุง
นำความรุ่ง เรืองรอง  คืนท้องนา



				
4 พฤศจิกายน 2547 14:13 น.

ทางชีวิต

คนเมืองลิง

ชีวิตนี้...ที่เหลืออยู่...ใครรู้บ้าง
กี่หนทาง..ขวางกั้น...ให้ฟันฝ่า
ชีวิตนี้...กี่มากน้อย...คอยเวลา
เร็วหรือช้า...พาใจ...ให้นึกกลัว

เป็นทางแยก...จะไปสูง...หรือไปต่ำ
สุดแต่กรรม...นำไป...ให้ดีชั่ว
เป็นหัวเลี้ยว...หัวต่อ...ชีวิตตัว
หลงเมามัว...รู้ตัว...เมื่อสายเกิน

ฉากสุดท้าย...ในชีวิต...ที่ผิดพลาด
เหตุประมาท...ขลาดเขลา...เอาผิวเผิน
มองเพียงเปลือก...เลือกสนุก...สุขจนเพลิน
สุดท้ายเดิน...เดียวดาย...ในปลายทาง

สายเกินแก้...แลใคร...ก็ไม่เห็น
แสนลำเค็ญ...เข็ญใจ...ใครก็หมาง
คำอาลัย...สุดท้าย...ตอนวายวาง
คงจะร้าง...ลาลับ...อัปยศแทน...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนเมืองลิง
Lovings  คนเมืองลิง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนเมืองลิง
Lovings  คนเมืองลิง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคนเมืองลิง
Lovings  คนเมืองลิง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคนเมืองลิง