ก็แค่...คิดถึง(คนคุ้นเคย)

คนโง่ๆคือฉันเอง`

เดินทางมาไกลแสนไกล
ได้มาพบหน้าเธอในวันนี้
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก...จะบอกไว้หากอยากรู้
ฉันตั้งใจมาพบ...ให้หายคิดถึง
ตั้งใจมาเจอหน้า...ให้ใจมันพอมีแรงไปต่อ
ก็เท่านั้น...



อย่าเพิ่งทำหน้าอึดอัดอย่างนั้น
ไม่ต้องแสดงท่าทีลำบากใจแบบนี้
เพราะฉันแค่แวะมา...ในฐานะคนคุ้นเคย
ไม่สิ...เคยคุ้น...มากกว่า



ฉันรู้ว่าวันนี้เธอมีใครอีกคน
ความจริงก็รู้มา...ตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะ
วันที่เธอมาบอกลา...ยุติเรื่องราวระหว่างเรา
คนสองคน...ที่เคยเข้าใจกัน
ก็แค่เคย...



เพราะวันนี้เธอคงไม่เข้าใจฉัน
แต่อยากจะบอกว่าฉันยังเข้าใจเธอ...เสมอ...
เข้าใจถึงเขาคนนั้นของเธอด้วย
ว่า...ไม่สบายใจ
ที่ฉันคนนี้มาให้เห็นหน้า
แต่อย่ากังวลไปเลยนะ
ฉันจะรีบไปตามทาง...ที่ควรไป



ที่มาหา...เพราะความทรงจำมันเริ่มเลือน
ถึงจะเจ็บช้ำ...เป็นแผลลึกที่เลือดยังไหลซิบมาจนทุกวันนี้
แต่ก็ยังอยากเก็บเอาไว้...
เพราะเรื่องในอดีตมันสวยงาม
...เกินกว่าจะตัดใจลืมได้



ดังนั้นฉันจึงเลือกจะเก็บมันไว้...ไม่ได้เอาเป็นบทเรียน
แต่เผื่อในวันที่เหงา...จะได้ยิ้มได้
ว่าฉันเคยมีคืนวันที่ดี...ร่วมกับใครคนหนึ่งมาแล้ว
ไม่รู้ทำไม...
พอพบหน้าเธอดูเหมือนความทรงจำที่ลางเลือน
กลับแจ่มชัดขึ้นมาจนน่ากลัว
...กลัวใจตัวเอง... 


ขอบคุณที่ให้เวลา...ยอมมาพบหน้า
ไม่หลบตา...ด้วยซ้ำ
ฉันดีใจที่คน ๆ ที่ฉันเคยเลือก
ไม่เป็นแบบใคร ๆ...
ที่มักจะเย็นชาใส่คนเคยคุ้น
ขอบคุณ...จากใจ
เพราะฉันก็แค่...คิดถึง
ไปล่ะนะ...