24 มีนาคม 2548 10:26 น.
ความทรงจำ
ไม่มีทางซะล่ะ ยังไงพี่โด้ก็ไม่ยอมหรอก แต่เดี๋ยวจะขอให้แล้วกัน ง่าดอต ก็เบดอยากอยู่กะดอตอ่าแหละ รู้แล้วน่า 555 ในที่สุดฉันก็ทำให้เขยอมพูดจนได้ - - เอาไรไปมั่งนะพี่โด้ เสื้อแขนยาว แขนสั้น แขนไรก็ว่าไป เครื่องประทินโฉมหล่อนอ่า แล้วก็พวกของใช้ส่วนตัว หนังสงหนังสือ เก็บเร็วๆนะแล้วทวนดีๆด้วย เดี๋ยวลืมโน้นลืมนี่ เดี๋ยวพี่ไปกำชับแป๊ปกับไอ้เบดก่อน
ฉันเก็บของที่ต้องใช้ลงกระเป๋าเดินทางใบสีดำขนาดย่อมๆใบเก่งของฉัน แล้วก็เดินวนไปวนมาอีกรอบ 2รอบ ก่อนที่พี่โด้จะเข้ามา เดี๋ยวไปรับแป๊ปแล้วก็ไปกันได้แล้ว แล้วพี่เบดล่ะ มันมารออยู่หน้าบ้านแล้วยะ แฟนหล่อนน่ะ แหม..ห่วงจังน๊าาา เชอะ!ช่วยยกหน่อยดิไอ้พี่โด้ เขินๆ บ้า ฉันหันไปสำรวจความเรียบร้อยรอบๆห้องอีกครั้ง(ก็จะไม่ได้อยู่ดูแลอีกตั้งหลายวัน) ฉันหันไปอีกทีก็เจอเขายืนยิ้มถือกระเป๋าเดินทางของฉันอยู่ในมือ
ไปกันยังคับสุดที่รัก บ้า ฉันเดินนำเขาออกไป(อย่างอายๆ) พวกเราก็ไปรับพี่แป๊ป พี่แป๊ปในชุดผ้าซีทรูสีขาวทับด้วยแจ็คเกตสีดำ กางเกงยีนคาดด้วยเข็มขัดสีน้ำตาลเปลือกไม้รูปดอกไม้และรองเท้าผ้าใบสีขาวคู่เก่งยืนอยู่พร้อมเป้ใบใหญ่ ลงไปรับดิพี่โด้ เออ รู้น่า เมื่อพี่แป๊ปขึ้นรถมา ฉันก็เริ่มจ้อทันที เออพี่โด้ ตกลงดอตได้นอนห้องเดียวกะพี่แป๊ปใช่มะ
ฉันยื่นถุงเลย์รสชีสหัวหอมของพี่แป๊ปไปให้พี่โด้ เปล่า เราอ่ะนอนห้องเดียวกะไอ้เบด อ้าว! ไมล่ะพี่โด้ หญิง-หญิงมันไม่ปลอดภัย ไง กลัวไอ้เบดมันเหรอ อืม แป๊ปก็กลัวพี่โด้น๊า โหยแป๊ป..ยังไงพี่โด้ก็ไม่ทำไรแป๊ปอยู่แล้วล่ะ ไอ้เบดมึงก็อย่าทำไรน้องกูนะเว้ย กูหวง พี่โด้เน้นเสียงในพยางค์สุดท้าย เออน่า พอตอนบ่ายฉันกับพี่แป๊ปก็หลับเอาแรงกัน ปล่อยให้หนุ่มๆเป็นผู้นำทาง /
เหอะ กลัวๆ หลับกันหมดแล้ว โด้เบือนสายตาจากถนนมายังเบาะหลังที่พวกเธอนอนหลับกันอยู่ ขอบใจนะเว้ย ที่ให้กูอยู่ห้องเดียวกะดอต กูเชื่อใจมึง เมื่อถึงที่หมายผมก็ลุกไปปลุกเธอ ดอต ดอตงับ ง่าดอต 555 ไอ้ดอตอ่ะขี้เซาจะตาย ปลุกชาตินึง ดอตคร้าบบบ! ตื่นนะ ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เดี๋ยวกูไปเอากุญแจห้องมาให้ มึงอยู่กะไอ้ดอตไปก่อนนะ งั้นเดี๋ยวแป๊ปช่วยขนของให้ พี่เบดส่งกระเป๋าของดอตกะพี่มาสิ
เมื่อแป๊ปและโด้ไปแล้ว ผมก็เรียกเธอไปอีก2-3ครั้งและเขย่าตัวเธอไปด้วยก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ(ขี้เซาจริงๆแฮะ) ผมก็(แอบ)หอมแก้มเธอไปทีนึง(อย่างอดใจม่าอยู่) ดอตตื่นจิ ได้ผลคับเธอตื่น!!! อ้าว!ถึงแล้วเหรอ พี่โด้กับพี่แป๊ปล่ะ เอาของขึ้นไปเก็บแล้ว เดี๋ยวรอไอ้โด้มันอยู่นี่แหละ เดี๋ยวมันมา เพราะเราแท้ๆเลย ทำให้เธอต้องมายืนตากยุงเนี่ย
22 มีนาคม 2548 10:49 น.
ความทรงจำ
พี่เบดเอาน้ำ..มือถือดอตนี่ ไมไม่เรียกล่ะ เธอวางแก้วแล้วก็ขวดน้ำผลไม้ลงบนโต๊ะ แล้วก็ควานหามือถือในกระเป๋าเป้ขึ้นมากดรับ ว่าไง เธอหัวเราะคิกคักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนัดแนะโทรหากันอีกครั้งในคืนนี้แล้วเธอก็กดวาง คุยกับใครเหรอ พี่อาร์ก ช่วงนี้ยังไปดูบาสอีกเหรอ ไม่ได้ไปตั้งนานแล้ว แล้วทำไมยังติดต่อกันอยู่ล่ะ
อ้าว!ดอตไม่ได้ไปดูแล้วทำไมต้องไม่คุยกับพี่เค้าล่ะ ไม่ใช่นะดอต เธอก็ทำท่าไม่พอใจ เราจะคุย ใครก็ห้ามเราไม่ได้ ผมก็เข้าไปกอดเธอจากด้านหลัง เบดแค่ไม่อยากให้เธอคุย เบดหึงแล้วก็หวงดอตนะ เธอก็พยายามดิ้น(เล็กๆ)ผมก็กระชับวงแขนขึ้นอีก เบดหวงดอตนะ หวงทุกครั้งที่เธอคุยกับอาร์ก ไม่เห้นมันจะเกี่ยวกันเลยนี่ ผมก็ก้มลงพูดข้างๆหูเธอ
เบดรักดอตไง มากด้วย อืมมม..ปล่อยเหอะ ไม่อ๊าววนะ เบดขอกอดเธอนะ นะ ผมถือว่าเธอไม่ปฏิเสธ ผมก็เลยยิ่งกระชับวงแขนขึ้นแล้วก็เอาคางไปวางไว้บนไหล่ของเธอ แล้วก็กระซิบข้างหูเธอเบาๆ ดอตไม่โกรธเบดนะ เงียบ ดอต..โกรธเบดเหรอ ก็..ไม่ได้โกรธหรอก ขอบคุณนะ ผมอยากจะหอมแก้มใสๆของเธอจริงๆ ดีที่อดใจไว้ได้ก่อน ไม่งั้นเธอคงไม่มองหน้าผมอีกแหงๆ^.^ ดอตบ้าจี้เปล่าเนี่ย
ทำไมอ่า ถามเฉยๆ ก็..อืม บ้า ทำไม บอกมานะ ไม่มีไร นี่แนะๆ ผมก็จี้เธอ เธอก็ดิ้นๆๆ อย่า..แกล้งดิ งั้นดอตต้องนอนตักเบด ไม่งั้นเบดก็จะจี้อยู่นั่นแหละ ง่าา เลือกเอา ก็..ได้ ผมก็จับเอวเธอให้นอนตักผม แล้วผมก็ลูบๆหัวและแก้มของเธอ เบดรักดอตมากนะ ไม่อยากเสียเธอไป ทำไมเธอต้องคิดว่าจะเสียเราไปล่ะ เราว่าเราจะเสียเธอไปมากกว่า
เบดก็เลยอยากให้เธอรั้งเบดไว้ ช่วยเบดด้วย แล้วเราจะไปรั้งอะไรเธอได้ หืม? รั้งได้สิ เรามีสิทธิ์ด้วยเหรอ อ้าว!โธ่ ทำไมพูดงี้ล่ะ มีสิ มีมากด้วย มีคนเดียวอีกต่างหาก ก็ดอตเป็นแฟนเบดนี่ ผมจับมือเธอไว้แนบกับแก้มของผม เธออย่าทำหน้าเศร้าสิ ยิ้มเข้าไว้ อย่าคิดมาก ดอตต้องรั้งเบดไว้นะ เอาไว้ถึงตอนนั้นแล้วค่อยพูดดีกว่า เนอะ^.^ ดีใจจังเลยที่ได้กินข้าวกับดอต
ก็ไปเกิดเป็นเพื่อนเราซะสิ อย่างพวกไอ้ลิน ไอ้แช๊ท ไอ้ผิง อารายพวกนั้นแหละ ง่า ไม่อยาก ทามไมอ่า ถ้าเป็นเพื่อนดอตก็ไม่ได้เป็นแฟนกะดอตอ่าดิ รีบๆกลับบ้านได้แล้วเนี่ย จะ2ทุ่มอยู่แล้ว เธอขมวดคิ้วเล็กๆ ผมรู้นะ ว่าเธออ่ะ กำลังอายอยู่ ไม่อยากอยู่กะเบดเหรอ ไม่ใช่ ก็เดี๋ยวพี่โด้ก็จะกลับมาแล้วเนี่ย เป็นห่วงเบดเหรอ^.^ ใครว่า เดี๋ยวเราจะเดือดร้อนหรอก เชอะ
ผมก็ยอมถอยทัพออกจากบ้านเธอ แต่ก็ยังไม่วายหันมากำชับเธอ ล็อคประตูให้ดีๆล่ะ อย่าเปิดให้คนแปลกหน้า ที่จริงเบดอยากอยู่จนไอ้โด้มาอ่ะนะ ไม่ได้ เราอยู่คนเดียวได้ ดูแลตัวเองได้ อยู่มาได้ตั้งนาน เบดแค่เป็นห่วงอ่า ค่าา รู้น่า เธอก็เขย่งขึ้นมาหอมแก้มผม ทำเอาผมอึ้งไปเลย แต่ก็มีความสุขมากๆอย่างบอกไม่ถูก อีกข้างได้มะ
เธออ่ะก้มลงมาดิ เธอก็หอมแก้มอีกข้างของผม กลับได้แล้วไป / หลังจากวันนั้นฉันก็คุยกับเขาแต่ทางโทรศัพท์ นี่ ตกลงไปป่ะ ไปๆ บอกไอ้โด้ยังอ่า บอกแล้ว แหม ต้องเอาไรไปมั่ง อืมม..ไม่รู้จิ เดี๋ยวเธอไปถามพี่โด้เอาเองแล้วกัน แล้วดอตจะจัดของยังไงอ่า ถ้าไม่รู้ ถามพี่โด้วันก่อนเดินทางก็ได้ ไปเที่ยวกันอย่างดียวเหรอ ไม่รู้ ไปทำบุญกันด้วยเหอะ
คงต้องบอกพี่โด้อ่ะ เราอ่ายังไงก็ได้แต่เราว่าพี่แป๊ปคงอยากไปทำบุญด้วยอ่า เอาไว้เราคุยให้ ขอบคุณล่วงหน้า^^ ว่าแต่ทำไมเธอถึงอยากไปทำบุญล่ะ ก็หลายเหตุผลอ่า 1? มันก็ดีไปทำบุญอ่ะ 2.เคยได้ยินป่ะที่เค้าว่ากันว่า ชาย-หญิงที่ทำบุญร่วมกันอ่า จะได้เกิดมาคู่กันอีกในชาติหน้า ฉันฟังก็อึ้งๆไปเลย ไม่ใช่ว่าไม่รู้คำบอกเล่านี้มาก่อน แต่แค่ไม่คิดว่าเขาจะคิดลึกซึ้งขนาดนี้
คิดลึกจังเนอะ ง่า แล้วมันไม่ดีเหรอไง ห๊ะ! ไม่ได้ว่าเลย แค่.. แค่ไรอ่า แค่..ดีใจเท่านั้นเองที่มีคนคิดกับเราแบบนี้^^ ทำไมอ่า ดีใจไง ไม่ค่อยมีใครคิดถึงเรื่องคนอื่นหรอก ไอ้พวกเรื่องไปวัดไปวาเนี่ย แล้วพักกันไงอ่ะ ก็คงเธอกะพี่โด้ เรากะพี่แป็ปอ่า แลกกันไม่ได้เหรอ โหยย..จะนอนกะพี่แป็ปเหรอ ง่าาาพี่โด้ไม่ให้หรอก
ฉันแกล้งแหย่เขาเล่น ก็พอจะรู้หรอกนะว่าเขาจะสื่อว่าอะไร ง่าาา ดอตอ่าาา ใช่ซะที่ไหนเล่า อยากอยู่กะน้องแฟนแป็ปตั้งหากเล่า ฉันงงๆแต่แล้วก็เข้าใจ น้องแฟนพี่แป็ป ก็ต้องเป็นฉันนี่!!!
Lovers
0 คน เลิฟความทรงจำ
หน้าส่วนตัว
716
